พอดีผมได้ไปเจอกับคนที่คุยกันมาตั้งแต่ปี62 เพิ่งมีโอกาสได้เจอเมื่ออาทิตย์ก่อน
ช่วง3ปีที่รู้จักกันก็ไม่ได้คุยอะไรกัน อารมณ์เต๊าะสตอรี่กันไปมา ตอนนั้นก็ไม่ได้ชอบอะไรเขา
(เขาเป็นรุ่นพี่ของเพื่อน) พอได้เจอกลับชอบนิสัยของเขา เขาก็ดีเทคแคร์ พูดเพราะ นิสัยดี
เพื่อนก็เชียร์ให้คุยกัน ให้เริ่มสานสัมพันธ์ แต่ผมกลับกลัวไม่กล้าเริ่ม แต่ตอนนี้ผมชอบเขามากนะ ชอบที่นิสัยเขาดี
แต่กลัวพอเริ่มมันไม่ใช่ สุดท้าย ความสัมพันธ์ดีๆที่รู้จักมากลัวว่ามันจะจบลง
ผมเลยอยากรู้ว่ามันมีจริงๆหรอ ที่ชอบเขาแต่ไม่อยากคบ หรือมันเป็นแค่อาการหลง อาการปลื้มแค่ชั่วคราว กับการกระทำของเขา
เพราะผมก็โสดมานานไม่มีใครมาทำดีแบบนี้ให้นาน
คือถ้าพูดตรงๆจริงๆพี่เขาก็ไม่ใช่เทสของผม / ผมก็ไม่ใช่เทสพี่เขา
แต่เพื่อนผมบอกว่า ถ้าพี่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรคงไม่มาหาผมช่วงวันหยุดนี้ทุกวัน ทั้งๆที่เขาก็ยุ่งและเลิกงานเที่ยงคืนทุกคืน ยอมขับรถมาเจอ2-3ชมละกลับ
ตอนนี้สับสนกับชีวิตมาก กลัวมันพังตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ปล. ชาย : ชาย นะ
ชอบเขามาก แต่ไม่อยากสานสัมพันธ์ ไม่อยากคบ มันมีอยู่จริงหรอ?
ช่วง3ปีที่รู้จักกันก็ไม่ได้คุยอะไรกัน อารมณ์เต๊าะสตอรี่กันไปมา ตอนนั้นก็ไม่ได้ชอบอะไรเขา
(เขาเป็นรุ่นพี่ของเพื่อน) พอได้เจอกลับชอบนิสัยของเขา เขาก็ดีเทคแคร์ พูดเพราะ นิสัยดี
เพื่อนก็เชียร์ให้คุยกัน ให้เริ่มสานสัมพันธ์ แต่ผมกลับกลัวไม่กล้าเริ่ม แต่ตอนนี้ผมชอบเขามากนะ ชอบที่นิสัยเขาดี
แต่กลัวพอเริ่มมันไม่ใช่ สุดท้าย ความสัมพันธ์ดีๆที่รู้จักมากลัวว่ามันจะจบลง
ผมเลยอยากรู้ว่ามันมีจริงๆหรอ ที่ชอบเขาแต่ไม่อยากคบ หรือมันเป็นแค่อาการหลง อาการปลื้มแค่ชั่วคราว กับการกระทำของเขา
เพราะผมก็โสดมานานไม่มีใครมาทำดีแบบนี้ให้นาน
คือถ้าพูดตรงๆจริงๆพี่เขาก็ไม่ใช่เทสของผม / ผมก็ไม่ใช่เทสพี่เขา
แต่เพื่อนผมบอกว่า ถ้าพี่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรคงไม่มาหาผมช่วงวันหยุดนี้ทุกวัน ทั้งๆที่เขาก็ยุ่งและเลิกงานเที่ยงคืนทุกคืน ยอมขับรถมาเจอ2-3ชมละกลับ
ตอนนี้สับสนกับชีวิตมาก กลัวมันพังตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ปล. ชาย : ชาย นะ