ขอเล่าสั้นๆนะคะ แฟนเรากลับไปคบกับแฟนเก่าด้วยเหตุผลที่ว่า ฝั่งแฟนเก่ารู้ว่ามีเราก็เลยตามรังควานอยากได้คืน พยายามฆ่าตัวตาย รบเร้าทุกสิ่งอย่าง
ในขณะที่เรากับแฟนรักกันอยู่ดีๆและผช ยืนยันว่าไม่กลับไปแน่นอน ทำให้เราค่อนข้างมั่นใจว่าผช เลือกเรา ดูจากท่าทางที่คุย และแชทปฏิเสธแฟนเก่สทุกทางว่าไม่เอาแล้วจริงๆ แต่สุดท้ายเราก็แพ้ เพราะว่าเขามีลูกด้วยกันมาก่อน 1 คน ตอนที่เขาทะเลาะกัน ผชเห็นลูกร้องไห้ มาห้ามว่าอย่าทะเลาะกันกับแม่ได้ไหม ทำให้ผชสงสารลูกดลยต้องยอมกลับไป เราไม่รู้ว่าเขาอ้างลูกหรือเปล่า ในทางเราเราคิดเสมอว่า ถ้าพ่อแม่อยู่กันไม่ได้แล้ว สักวันนึงลูกก็ต้องเข้าใจยอมรับสิ่งที่เกิดนี้ได้แยู่แล้ว เราไม่รู้ว่าเราเข้าใจถูกไหม ตอนนี้เราแค่เสียใจว่าทำไมถึงเป็นเราที่ต้องถูกคัดทิ้งเสมอเลย ทั้งที่เราไม่ได้ไม่แย่งเขามาเลย เราเข้าไปตอนที่ผู้ชายเลิกขาด แยกกันอยู่แล้ว ผู้ชายบอกเลิกเราและมาร้องไห้กับเรา เราก็ไม่เคยเห็นเขาร้องหนักแบบนี้มาก่อน มาบอกว่าเขาเสียใจเขารักเรามากๆ แต่เขาทำอะไรไม่ได้เลย เขาอยากอยู่กับเรา  เราแบบรักเราทำไมไม่เลือกเรา ทำไมไม่ให้เหตุผลลูกไป หรือสู้ไปด้วยกันก่อนอย่าเพิ่งปล่อยมือ 
เราเสียใจมากๆ เราไม่รู้ว่าครั้งนี้ต้องทำใจอีกนานแค่ไหน ตื่นมาก็ร้องไห้ จะนอนก็คิดมาก จะทำอะไรก็นึกถึงเขาตลอด เราทำใจไม่ได้เลย😭😭 ตอนเขามาเก็บของออกไป เราใจหายร้องหนักมาก  อยากขอกำลังใจจากเพื่อนๆ หรือคำพูดเตือนสติอะไรก็ได้ ที่ทำให้เราคิดได้อย่าไปอาลัยอาวรณ์กับผช คนนี้อีก ที่ชีวิตนี้เขาตัดสินใจ หรือเลือกทางเดินชีวิตให้ตัวเองไม่ได้เลยย