ปัญหาผมร่วงในชีวิตผมในวัย 19ปี ปัญหาที่ใครไม่เป็นจะเข้าไม่ถึงอาจจะอ่านแล้วดูไร้สาระแต่มันเกิดขึ้นจริงๆ

ตอนผมเรียนเข้าปวช1 ตอนนั้นสาวๆเพียบเลยช่วงนั้นถือว่าฮอตสุดๆมีคนมาบอกแอบชอบบ้าง  แต่ผมก็เริ่มร่วงตั้งแต่ตอนนั้นเพราะแพ้แชมพู+แสบๆหนังหัวเหงื่อ ออกนี้แสบมากครับเลยครับ แต่ไม่ค่อยกังวลเท่าไรเลยใช้ชีวิตปกติ จนช่วงปวช2ปลายๆใกล้ปิดเทอมสังเกตุ ในห้องกวาดห้องทีผมที่อยู่ตามพื้นคือเยอะมากก เริ่มสังเกตุผมตัวเองตรงกลางบางมากๆ ตัดผมทีต้องคอยให้ช่างไว้ด่านบนด่านหน้าไว้ตัดแค่ด่านข้าง พอปิดเทอมผมก็หาวิธีรักษาหาคลีนิคบ้างอาการแสบหัวก็หายไปแต่ผมยังร่วงอยู่ ทีนี้เปิดเทอมปี3ปีสุดท้ายจะจบแล้ว ผมด่านหน้าบางลงไปอีก ยิ่งส่วนตัวเป็นคนหัวเถิกอยู่แล้ว ขาดความมั่นใจมากๆ ทีนี้ผมเก็บตัวไม่ค่อยเจอใครเลยจากแต่ก่อนมีความมั่นใจ ตอนนั้นเวลาไปเรียนผมจะเข้าหลังเคารพธงชาติเสร็จถึงจะเข้าเรียนเพราะช่วงนั้นคนจะน้อยจะไม่ค่อยมีใครเห็นเพราะทุกคนจะเข้าห้องเรียนกันหมดแล้ว ผมทำอยู่แบบนี้สลับกับขาดเรียนบ่อยด้วย เวลาเดินไปไหนก็เอาหนังสือปิดบนหัวไว้ทำเหมือนว่าเราร้อนแดดเดินก้มหน้าอย่างเดียวบางวันก็ใส่เสื้อกันหนาวที่มีหมวกคุมหัวเดินไปบางวันใส่หมวกไปโรงเรียนอะคือทำตัว พิลึกไปเลยห่างเพื่อนไม่เข้าสังคมเก็บตัวจิตรตกทุกอย่างช่วงนั้นคือคิดทุกวันว่าวันนี้จะใช้ชีวิตยังไงดีจากสาวๆที่เคยชอบเรา เขาบอกผมว่าไม่เคยบอกนะว่าชอบคือหน้ามือเป็นหลังมือไปเลย เดินไปกินข้าวพักเที่ยงหลายๆคนก็มองและพูดกัน ยิ่งทำให้จิตรตกไปอีกกายเป็นคนขี้ระแวง กลัวคนนินทาไปเลยช่วงนั้นทรมารสุดๆอาจารเห็นก็เรียกไปหาให้ถอดหมวกออกคือคนเยอะๆผมถอดให้ดูอาจารบอกอายุเท่าไรผมบอก19ครับ แกพูดมาคำนี้ทำให้ผมไม่อยากไปเรียนเลย แกบอกทำไมแก่จังวะอายุเท่านี้ยังขนาดนี้แล้ว30จะไม่หมดหัวเลยหรอผมหน้าชาเลยครับได้แต่ยิ้มแห้งๆและเดินออกมา บางวันก็แอบร้องไห้คนเดียวว่าทำไมชีวิตต้องมาเจออะไรแบบนี้ชีวิตพลาดอะไรหลายๆอย่างโอกาสดีๆและการใช้ชีวิตก็เปลี่ยนไป เพื่อนๆก็ห่างไปหาว่าเราบ้าไปแล้วบ้าง ซึมเศร้าบ้าง สุดท้ายผมก็ผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายแบบนั้นมาได้จนเรียนจบก็ไม่ต่อมหาลัยเลยเพราะผมบางเกินเห็นหนังหัว ใช้ชีวิตอยู่บ้านไปไหนใส่หมวกตลอดจนมันเป็นคาแรคเตอร์ของผมไปแล้ว ซึ่งผมไม่อยากเป็น ไปดื่มกับเพื่อนได้แต่นั่งเงียบๆกลัวคนอื่นถามว่าใส่หมวกทำไมทำไมไม่ถอดหมวกคำนี้คือกลัวมากๆเลยนั่งขึมไว้ก่อนจากแต่ก่อนเป็นคนเฮฮาขี้เล่นจนตอนนี้ผ่านมา5-6ปีแล้วปัจจุบันปลูกผมแล้ว ช่วงนี้กำลังดีขึ้นเรื่อยๆชีวิตผมถ้าผมบางตอนอายุ30+ ผมทำใจได้ แต่นี้บางตอนชีวิตวัยเรียนวัยสนุกวัยกำลังเรียนรู้ของผมหายไปหมด เพื่อนๆที่เคยเป็นลักษณะเดียวกันกับผมมาแชร์พูดคุยกันได้นะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่