ได้ยินเสียงหลังบ้านทะเลาะกัน น่าจะแม่ทะเลาะกับลูกตะโกนโวยวาย เหมือนกับลูกจะขว้างโทรศัพท์จนจอแตก แม่ก็จะโกนว่า
"ทำอย่างนี้เลยหรอ จอแตกเลย…" หลังจากนั้นก็สถานการณ์ดูรุนแรงขึ้น ตะโกนโวยวาย พ่อก็เข้ามาตะหวาดจะหยุดสถานการณ์แต่เหมือนทุกคนต่างคนต่างตะโกนใส่กันดังขึ้น หนักขึ้น มีเสียงขว้างปาจาน ข้าวของ และกรี๊ดๆๆๆ
ได้ยินแม่พูดว่า "ทำไมจะพูดไม่ได้ ชั้นเป็นแม่ทำไมจะพูดไม่ได้ … ไม่รู้ละวันนี้มันต้องมากราบชั้น"
พ่อก็เหมือนจะห้ามทับนะแต่ก็ออกแนวตะคอก "เออถ้าพ่อผิดก็ขอโทษ …" ลูกก็ "ไม่ขอโทษ…" แต่ดูสถานการณ์ไม่ได้ดีขึ้นเลย เพราะดูเหมือนทุกคนจะตะหวาดใส่กันหมด ( ไอ้เราก็ฟังจนลืมดูลูกไปเลย ปล่อยเล่นน้ำเพลินเลย) หลังจากนั้นก็ไม่รู้เรื่องจบยังไงนะ แต่ก็มีเสียงโวยวายสลับเงียบ แล้วก็หายไป
ฉันผู้ที่ได้ยินเรื่องข้างบ้านนั้น ก็แอบจิตตกเล็กๆ 5555 เลยไปขัดห้องน้ำดีกว่าในระว่างขัดห้องน้ำก็ยังคิดอยู่ว่าถ้าเรื่องแบบนี้เกิดกับครอบครัวจะทำยังไง
ตอนนี้ลูกก็ได้ขวบกว่าๆความเป็นตัวตนก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ต่อไปการเป็นตัวเองของลูกก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถ้าถึงตอนนั้นเราจะรับมือได้ไหม เราจะควบคุมอารมณ์ตัวเองได้หรือเปล่า แล้วเราจะต้องเตรียมตัวยังไง ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของวัยต้องมีอยู่แล้วและลูกเราจะเป็นยังไง กลายเป็นกังวลเลยอะ5555
ปัญหาในครอบครัวมันต้องมีอยู่แล้ว แต่ทำไงให้มีน้อยสุด หรือไม่มีนี่สิยากมากเลย ขอความเห็นจากเรื่องนี้กันยังไงบ้างคะ ขอคำแนะนำกับพ่อแม่มือใหม่หน่อยค่ะ
เผือกชาวบ้านแล้วย้อนดูตัว ถ้าเป็นเราจะทำยังไง
"ทำอย่างนี้เลยหรอ จอแตกเลย…" หลังจากนั้นก็สถานการณ์ดูรุนแรงขึ้น ตะโกนโวยวาย พ่อก็เข้ามาตะหวาดจะหยุดสถานการณ์แต่เหมือนทุกคนต่างคนต่างตะโกนใส่กันดังขึ้น หนักขึ้น มีเสียงขว้างปาจาน ข้าวของ และกรี๊ดๆๆๆ
ได้ยินแม่พูดว่า "ทำไมจะพูดไม่ได้ ชั้นเป็นแม่ทำไมจะพูดไม่ได้ … ไม่รู้ละวันนี้มันต้องมากราบชั้น"
พ่อก็เหมือนจะห้ามทับนะแต่ก็ออกแนวตะคอก "เออถ้าพ่อผิดก็ขอโทษ …" ลูกก็ "ไม่ขอโทษ…" แต่ดูสถานการณ์ไม่ได้ดีขึ้นเลย เพราะดูเหมือนทุกคนจะตะหวาดใส่กันหมด ( ไอ้เราก็ฟังจนลืมดูลูกไปเลย ปล่อยเล่นน้ำเพลินเลย) หลังจากนั้นก็ไม่รู้เรื่องจบยังไงนะ แต่ก็มีเสียงโวยวายสลับเงียบ แล้วก็หายไป
ฉันผู้ที่ได้ยินเรื่องข้างบ้านนั้น ก็แอบจิตตกเล็กๆ 5555 เลยไปขัดห้องน้ำดีกว่าในระว่างขัดห้องน้ำก็ยังคิดอยู่ว่าถ้าเรื่องแบบนี้เกิดกับครอบครัวจะทำยังไง
ตอนนี้ลูกก็ได้ขวบกว่าๆความเป็นตัวตนก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ต่อไปการเป็นตัวเองของลูกก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถ้าถึงตอนนั้นเราจะรับมือได้ไหม เราจะควบคุมอารมณ์ตัวเองได้หรือเปล่า แล้วเราจะต้องเตรียมตัวยังไง ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของวัยต้องมีอยู่แล้วและลูกเราจะเป็นยังไง กลายเป็นกังวลเลยอะ5555
ปัญหาในครอบครัวมันต้องมีอยู่แล้ว แต่ทำไงให้มีน้อยสุด หรือไม่มีนี่สิยากมากเลย ขอความเห็นจากเรื่องนี้กันยังไงบ้างคะ ขอคำแนะนำกับพ่อแม่มือใหม่หน่อยค่ะ