เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา3ปีค่ะ เราบอกเค้าตั้งแต่วันแรกที่เค้าเข้ามาในชีวิตเราว่าเป็นซึมเศร้านะ
และเป็นโรคนอนไม่หลับด้วยค่ะ และในวันนั้นเค้าเป็นคนบอกเองว่าเค้าอยากจะดูแลและทำให้เราหาย
หลังจากนั้นคบกันไปสักระยะ เค้ามีการพูดจารุนแรงขึ้นถึงขั้นทำร้ายจิตใจมากๆ เช่น คุยกันเรื่องแต่งงาน
เค้าบอกว่าเราไม่ได้มีค่าขนาดนั้นจากสินสอดที่เรียก หรือ อยู่ๆวันนึงไปทานราเมงด้วยกันเราสั่งหมูเพิ่มแล้ว
เค้าบอกว่าสั่งมาทำ อะไร(ปกติเราไม่พูดคำหยาบกันนะคะ) เอาจริงๆเราทะเลาะกันบ่อยมากค่ะซึ่งเราจะ
ผิดหรือถูกเราจะเป็นคนง้อตลอดเพราะไม่อยากเสียเค้าไป และเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยๆก็คือ เค้าบอกเราไม่พัฒนา
ตัวเองค่ะ เราเปิดร้านอาการเล็กๆตั้งแต่เรียนจบ จนตอนนี้น่าจะ4ปีแล้ว รายรับประมาณ120kค่ะ เค้าเป็นพนักงานราชการ
เงินเดือน30-40k แต่เค้าบอกเค้ามีความมั่นคงส่วนเราไม่มี อีกอย่างนะคะเนื่องด้วยสถานการณ์โควิดเราจึงไม่ได้มีการ
ขยายสาขาหรืออะไรเพิ่มเพราะยังไม่มั่นใจในสภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ เราจึงไปลงทุนในการเทรดค่ะ ซึ่งมันไม่ง่ายเลยค่ะ
เราเสียไปภายใน1ปีเป็นล้านค่ะ แต่เราก็พยายามมากๆนะคะ อยากให้เค้าภูมิใจ จริงๆมันก็มีได้ค่ะวันละแสนบ้าง หรือ
หลักหมื่นบ้าง แต่พอตลาดเอาคืนทีมันไปรวดเดียวค่ะ ซึ่งจากคนที่มีเงินเก็บเป็นล้านปัจจุบันเหลือหลักแสนค่ะ
ดิฉันจึงบอกเค้าว่าขอเวลาหน่อยนะ ขอเก็บเงินหน่อยเดี๋ยวจะพยายามขยายสาขา เพราะมันจะล้มไม่ได้เรามีทุนน้อยแล้ว
เค้าบอกว่าเราอ้างค่ะ และไม่พอใจมากๆ สุดท้ายเกิดทะเลาะกันเค้าบอกว่า ใครจะไปอยากอยู่กับคนเป็นโรคซึมเศร้าวะ
ซึ่งบอกก่อนนะคะว่าถึงเราจะเป็นโรคนี้แต่เราก้ไม่ได้ทำให้แฟนเราลำบากใจค่ะเราพยายามไม่งี่เง่า เราต้องหายเอง
จะงอนอะไรเราก้ไม่กล้าต้องหายเอง เพราะเค้าไม่ง้อค่ะ หลังจากนั้นเค้าบอกว่าเราไม่มีอนาคต เค้าไม่อยากต้องมานั่ง
ระวังคำพูดหรือรักษาน้ำใจแล้ว ไปหาคนที่รับได้เถอะ ค่ะสุดท้ายเรายอมแล้วค่ะเราเดินออกมาจากชีวิตเค้าแล้ว