ตามชื่อกท.เลยค่ะตอนแรกเรามีเพื่อนสนิทกัน3คนพอขึ้นมัธยมปีแรกก็ยังพอคุยกันอยู่บ้างเพราะเป็นอล.เลยไม่ได้ออกไปในสังคมรร.พอถึงตอนนี้เริ่มห่างเหินกันมากขึ้น 2คนแรกอยู่อีกรร.นึงแต่อีกคนนึงอยู่รร.เดียวกับเราแต่คนละห้องเจอหน้ากันตลอดแต่ทุกคนก็เริ่มมีเพื่อนและกลุ่มใหม่ๆกันแล้ว แต่เรายังเข้ากับใครไม่ค่อยได้ไม่ถึงกับว่าเข้าไม่ได้แต่ไม่มีคนที่สนิทด้วยหรืออยู่ด้วยตลอด ตอนแรกเราคิดว่าอยู่คนเดียวก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแต่ใจจริงก็แอบเหงาๆ เราเลยตัดสินใจเลี้ยงแมวไว้เป็นเพื่อนเล่นแก้เหงามีแมวมันก็แก้เหงาได้จริงๆนะคะแต่มันไม่เหมือนกับคนได้นั่นแหละค่ะ บางทีเราก็อยากระบายอะไรหรือได้คำแนะนำอะไรดีๆบ้าง แต่เราทำไม่ได้ มันรู้สึกโหวงๆโล่งๆตลอดเลยที่บ้านก็บอกให้เราลองพยายามหาเพื่อนไว้ซักคนเหมือนกันค่ะ แต่เราทำยังไงก็ไปไม่รอดเลย