หนักใจมากครับ ตอนนี้จิตใจหดหู่เสียใจจนไม่มีกำลังใจทำงานอะไรเลย เริ่มต้นขอเท้าความก่อน เมียผมเป็นลูกสาวคนโตของครอบครัวและมีน้องชายอีก4คนและทุกคนก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่ก็ไม่ได้มีฐานะอะไรเท่าไหร่พอแค่เลี้ยงตัวเองไปวันๆ ขางครั้งยังชอบก่อเรื่องให้เสียเงินเสียทองอีกด้วย ส่วนตัวผมแต่งงานกันมาได้8ปี แต่คบกันก่อนแต่งนานกว่า11ปี หลังแต่งงานมีลูกสาวด้วยกัน1คน ตอนนี้อายุ5ขวบ ครอบครัวผมฐานะปานกลางไม่รวยแต่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรพ่อแม่รับราชการทั้งคู่ ส่วนครอบครัวแฟนฐานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แฟนผมต้องทำงานparttimeส่งให้ที่บ้านตลอดตั้งแต่อายุ18-19 ซึ่งตรงนี้แหละที่ผมขอบเขา เนื่องจากเป็นคนขยันและกตัญญู และการส่งเงินให้ที่บ้านมันไม่จบไม่สิ้นบางครั้งส่งเกินตัวบางครั้งก็ทะเลาะกันบ้าง หลังๆมาเค๊าเลือกที่จะแอบไปกู้เงินมาเพื่อจุนเจือครอบครัวเค๊า ซึ่งผมก็เคยคุยแล้วว่าช่วยเท่าที่ช่วยได้ได้ไหม เพราะนี่ก็ครอบครัวเธอเหมือนกันนะ แต่เค๊าก็ยังไม่หยุด จนผมมาจับได้ว่าเค๊าแอบไปกู้เงินมาซึ้งคะยั้นคะยอแล้ว จึงยอมบอกยอดซึ่งรวมๆกันแล้วก็เกือบล้านขาดอีกนิดหน่อย ซึ่งมันเยอะมากๆสำหรับผม และอีกอย่างคือเค๊าเล่นการพนันออนไลน์และติดงอมแงมจนโอนเติมเงินเข้าไปแสนกว่าบาท เค๊ายอมรับว่าที่ผ่านมาเงินที่ได้มาส่งไปที่บ้านบางส่วนและใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายและเอามาเล่นการพนันด้วยบางส่วน และล่าสุดเค๊ามาโกหกผมว่ามีน้องที่ทำงานเดือดร้อน มาขอยืมเงินและให้ดอกเบี้ยบางส่วนคืนภายใน2-3เดือน ผมก็บอกไปว่าตอนนี้มีแค่ค่าเทอมลูกที่เก็บไว้จ่ายอีก5-6เดือนเท่านั้น ซึ่งผมก็ให้ไป ปรากฏว่าเงินก้อนนี้เค๊าเอาไปหมุนซึ่งประเด็นนี้ผมเสียใจมากๆ ทำกับผมไม่เท่าไหร่แต่ทำกับลูกแบบนี้ได้ยังไง คุยกับใครก็ไม่ได้จะปรึกษาพ่อแม่ก็กลัวพ่อแม่ให้เลิกกันสงสารลูก จะระบายกับเพื่อนก็อายเพื่อนที่เมียเป็นแบบนี้ และนี่ไม่ใช้ครั้งแรกที่โดนจับได้ว่าแอบกู้เงินโดยปลอมลายเซ็นต์ยิมยอมจากผมซึ่งเป็นสามี
ผมรู้เรื่องครั้งแรกผมโมโหมาก สั่นไปหมด แต่ไม่ได้ทำร้ายเค๊า เพราะคิดว่าถ้าทำผมก็แค่ไอ้เลวคนหนึ่ง ตอนนี้ผมสงสารลูกมากๆ และเค๊าก็มายอมรับผิดไหว้ขอโทษต่างๆนาๆว่าจะไม่ทำอีก ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงดี สงสารลูกไม่อยากให้ลูกกำพร้าลูก และมองหน้าลูกทีไรก็น้ำตาตกในทุกที ตอนนี้มันเหมือนชีวิตไม่มีความหมาย ทำอะไรไม่มีความสุขอีกแล้ว รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้อนาคต ผมจะทำอย่างไรต่อไปดี
เมียชอบโกหก ติดการพนัน
ผมรู้เรื่องครั้งแรกผมโมโหมาก สั่นไปหมด แต่ไม่ได้ทำร้ายเค๊า เพราะคิดว่าถ้าทำผมก็แค่ไอ้เลวคนหนึ่ง ตอนนี้ผมสงสารลูกมากๆ และเค๊าก็มายอมรับผิดไหว้ขอโทษต่างๆนาๆว่าจะไม่ทำอีก ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงดี สงสารลูกไม่อยากให้ลูกกำพร้าลูก และมองหน้าลูกทีไรก็น้ำตาตกในทุกที ตอนนี้มันเหมือนชีวิตไม่มีความหมาย ทำอะไรไม่มีความสุขอีกแล้ว รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้อนาคต ผมจะทำอย่างไรต่อไปดี