ตามหัวข้อเลยค่ะ คือแม่เราชอบยืมรถไปทำธุระ ซื้อของแล้วไม่ค่อยถนอมรถให้เรา ขออนุญาตยกตัวอย่างนะคะ เช่น แม่ยืมรถไปซื้อน้ำมันรถใส่แกลลอนแล้วน้ำมันหกกลิ่นน้ำมันมันก็อบอวลในรถจนเวียนหัว กว่ากลิ่นจะเบาก็เป็นอาทิตย์ แล้วเราต้องใช้รถไปทำงานทุกวันจนบางครั้งเวียนหัวจนอยากจะอ้วก เราก็ต้องเอาผ้ารองกับไม้กระดานหลังรถออกเอง หรือเวลาขับรถก็จะมีเหตุชนนู้นชนนี่จนตามรถ ล้อแม็กเป็นรอย กระจกรถเวลากลับมาก็ไม่พับให้เราจนตรงประตูเต็มไปด้วยรอยขี้นก รอยขีดข่วนเต็มไปหมด หรือบางครั้งพาหลานไปซื้อของด้วยกลับมารถก็มักจะรก มีแต่ขยะ เศษอาหาร หนังสือเตรียมสอบ เอกสารเราก็ถูกเอาออกมาเล่น

เคยบอกเขาเรื่องน้ำมันเขาก็หาลังมารองแกลลอนเอาถุงครอบก่อนปิดฝานะคะ แต่กลิ่นน้ำมันก็ยังอบอวลในรถอยู่ (ที่บ้านทำปั๊มน้ำมันหยอดเหรียญค่ะ เลยต้องซื้อน้ำมันบ่อย) เวลาขับรถชนจนมีรอยขีดข่วนแม่ก็จะตอบกลับมาว่ารถมีไว้ใช้ ก็ต้องมีรอยบ้าง แต่ก็ไม่กล้าบอกหรือเตือนเขาบ่อย ๆ เพราะเท่านี้เราก็รู้สึกได้ว่าเขาคงคิดว่าเราหวงรถ มันไม่ใช่ฟีลหวงแต่ห่วงมากกว่า รถเราซื้อมือสองมาผ่อนมาได้ครึ่งปี เอาไว้ไปทำงาน ส่วนใหญ่ก็จะล้างรถเอง เป็นคนไม่ค่อยรู้เรื่องรถ แต่เวลาเห็นรถสกปรก มีรอยก็จะรู้สึกไม่สบายใจ

อยากได้คำแนะนำค่ะว่าควรจะบอกแม่ยังไงไม่ให้เขารู้สึกแย่ทั้งเราและแม่ดีคะ ไม่อยากให้เขามองว่าเราหวงรถ แต่อยากให้เขาช่วยเราดูแลรถหน่อย หรือวิธีไม่ทำให้กลิ่นน้ำมันเข้ามาที่ห้องคนขับค่ะ (เป็นรถเก๋ง 4 ประตู แกลลอนใส่ไว้ท้ายกระโปรงรถ) 

รบกวนด้วยค่ะ 🥺