ท้าวความก่อนว่า เราเพิ่งเข้าไปทำงานที่นี่ได้เดือนเดียว นี่คือเดือนที่สอง ในตำแหน่งที่ค่อนข้างโอเค แถมอายุน้อยสุดในนั้น และเราเป็นคนขี้เกรงใจมาก ปฏิเสธใครเขาไม่ค่อยเป็น แต่ขี้หวงของมากเหมือนกัน โดยในที่ทำงานจะมีพี่คนนึงเขาตำแหน่งน้อยกว่า ( ง่ายๆ คือเป็นลูกน้องเรา ) ชอบมาขอยืม ทั้งรถมอไซค์ ( ที่ไม่เคยเติมน้ำมันให้สักครั้ง ยืมทุกวัน พอเห็นน้ำมันหมดถึงจะไม่ยืม แถมในช่วงยุคน้ำมันแพงแบบนี้อีก ) โทรศัพท์ ( โทรหาใครไม่รู้เกือบสิบสาย โทรเบอร์ เพราะเห็นว่าเราใช้รายเดือน ) ล่าสุดจะขอยืมลำโพงบูลทูธ ( JBL ) ที่เราเอาไปฟังตอนพัก , ว่าง เราบอกไปแล้วว่าของแม่ เราทำเป็นรอยไปแล้ว ( คือไม่อยากให้ยืมเพราะกลัวเขาทำมันเป็นรอยเพิ่ม กลับมาสภาพไม่เหมือนเดิม คนโดนแม่บ่นก็คือเราไม่ใช่เขา ) แต่เขาก็ยังจะขอ บอกว่าเสียงมันดีกว่าลำโพงของเขา เราเลยแบบ ???? แล้วไง ต้องให้เหรอ คือเขาตื๊ออะ เราจะไปซื้อข้าว ถามเขาเอาอะไรไหม เขาบอกไม่เอา เอาแต่ลำโพงมาก่อน ( เราตั้งใจเอาไว้บ้านไม่อยากให้เขายืม ) เราแบบ อึดอัดมาก ไม่กล้าพูดว่าไม่อยากให้ยืม เพราะเรื่องอายุด้วย แถมกลัวจะอึดอัดกันมากกว่านี้ แต่ตอนนี้สำหรับเราก็โคตรอึดอัดแล้วอะ จะยืมอะไรนักหนา เขาถามเรานะว่าซื้อมาราคาเท่าไหร่ เราก็บอกไปแต่ก็ยังจะยืม คืออยากใช้ก็ไปซื้อใช้เองไม่ได้เหรอ ทำไมจะต้องยืมตลอดเวลา มันแบบ คนเขาใจดีให้ก็ยิ่งต้องเกรงใจไม่ใช่เหรอ นี่ขอทุกวัน จนแบบ เกินอะ เหมือนคนไม่มีมารยาท ไม่รู้จักเกรงใจ 
      อ้อ มีครั้งนึง เราวางกุญแจไว้หน้าเคาน์เตอร์ อยู่ๆ เดินมาหยิบแล้วขับมอไซค์เราออกไป ไม่ขอสักคำ แถมกลับมาชอบเอาไปใส่ไว้ในเป๋ากางเกง ทำเหมือนเป็นรถมอไซค์ตัวเอง เราโคตรไม่ชอบอะ ทำเพื่ออะไรวะ 

        ใครพอมีวิธีรับมือ หรือแก้ปัญหา รบกวนช่วยเราทีนะคะ ไม่ไหวจะเคลียร์จริงค่ะ อยากจะพูดต่อหน้าเหมือนกันว่าให้ยืมไม่ได้ แต่ใจมันก็ไม่กล้าพอ แสดงออกไปหลายอย่างว่าไม่ชอบ ไม่โอเค ก็ยังขอ หรือเขาดูไม่ออกจริงๆ คะ ㅠㅡㅠ