อันนี้มาจากประสบการณ์ผมเลย ตั้งเเต่มีเเฟนผมไม่เคยคบใครถึหนึ่งเดือนเลยสักคนเดียว 
พอยิ่งมาเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนเวลาที่คบกับเเฟนก็น้อยลงเรื่อยๆ ก่อนคบนี่ผมอยากได้เขามาก พยายามจีบทุกวันพอได้เป็นเเฟนผมก็รักเขาได้มากที่สุดเเค่3สัปดาห์ หลังจากนั้นผมก็ไม่สนใจอะไรเลยอยากอยู่คนเดียวรู้สึกเเบบไม่น่ามีมันน่าเบื่อไปหมด เมื่อ2ปีมานี้ผมไม่มีเเฟนเลย เเต่เวลาผมสนใจใครก็จะทักไปคุย เเบบถ้าเขากำเเพงยิ่งสูงเท่าไหร่ผมก็จะเข้าไปให้ได้พอเข้าไปได้เเล้วก็อยากจะออกมาซะ้ดี๋ยวนั้นเลย อย่างเช่นวันนี้เขาเริ่มมีใจให้ผมอีกวันผมก็ไม่ตอบเเชท หายไปเลยเงี้ย ผมจะทำยังไงดีผมอยากมีความรักที่ยืนยาวไม่อยากเป็นเเบบนี้ผมพยายามเเล้วจริงๆพยายามจะไม่หาย พยายามรักษาความสัมพันธทไว้ให้นานที่สุด เเต่มันก็เหมือนเดิมผมเลยตัดปัญหาไม่คุยกับใครทั้งนั้น มันก็ทำให้โรคที่ผมเป็นอยู่รุนเเรงขึ้นเพราะไม่คุยกับใครก็จะเก็บเรื่องทุกอย่างไว้คนเดียว ไม่ได้ระบายให้ใครฟัง ไม่มีใครคอยให้กำลังใจ เเต่ผมพยายามมากๆเพราะอายุก็เข้าเลข2เเล้วอยากจะมีรักที่ไม่ต้องหาใหม่ตลอด ผมจะทำยังไงดีครับ หรือควรพบเเพทย์