ต้องมีสักคนที่คิดอยากฆ่าตัวตายในเวลาชั่ววูบ และบางคนอาจจะทำสำเร็จด้วย แต่สำหรับฉันมันคงยังไม่ถึงเวลาสินะ เพราะฉันยังกลัวที่ว่าลูกจะไม่มีคนดูแล หลานไม่มีคนใส่ใจ แต่บางครั้งฉันก็อยากกินยานอนหลับแล้วไม่ตื่นไปเลย เคยอ่านวิธีการุณยฆาตที่ต่างประเทศแต่เขายอมรับเพียงแค่การเป็นโรคที่รักษาไม่ได้ แต่ไม่เป็นไรหรอก อีกไม่กี่ปีฉันคงมีเวลาเตรียมใจที่จะเดินทางกลับสู่ห้วงเวลานั้น ตอนนี้ก็แค่เตรียมทุกอย่างให้พร้อม เคลียทุกอย่างให้จบ แล้วสุดท้ายคงพบทางออกที่เลือกจริง ๆ ฉันไม่อยากสู้ต่อ ฉันไม่อยากเป็นหลักให้ใคร ฉันไม่อยากยื้อลมหายใจ ฉันเหนื่อยเหลือเกิน