เรากับแฟนห่างกัน 1 ปี เค้าอยู่ระยองเราอยู่เชียงใหม่ เรากับแฟนเจอกันเพราะเพื่อนเราเป็นแฟนกับเพื่อนเค้า เคยเจอกันครั้งนึงไม่ได้รู้สึกชอบและเราก็มีคนของเรา เค้าก็มีคนของเค้า พอครั้งล่าสุดที่เราไปเที่ยวด้วยความอกหักอยากไปพักใจก็เลยบินตามเพื่อนไป และได้กลับไปเจอกันอีกครั้งด้วยความที่เค้าก็โสดและเราก็ไม่ได้มีใคร มีคุยบ้างแต่ก็รู้สึกยังไม่ใช่ เหงามากและคิดถึงแต่อดีต ทั้งเพื่อนเราเพื่อนเค้าก็ยุเต็มที่เลย ช่วงเวลานั้นต่างคนต่างเมาแต่เราก็รู้สึกดีจริงๆแหละ ไม่คิดว่าตกลงคบกันเร็วขนาดนั้นแต่เราไม่ได้คาดหวังเราคิดว่าพอเค้าหายเมา เค้าอาจจะไม่เหมือนเดิมก็ได้แต่เขาก็เลือกที่จะทักมา เราก็คุยกันตลอด แต่ได้อยู่ด้วยกันแค่สองวัน
เค้าติดโควิด เราก็กลับเชียงใหม่ กลับมาแล้วติดโควิดจากเขามาเหมือนกัน จากนั้นเราก็คุยกันมาตลอดเราคุยกันมสจนถึง 1เดือน รู้สึกดีมาก เราไม่เคยเจอคนแบบนี้เค้าทั้งอ่อนโยน สุภาพ ทำให้เรารู้สึกกลับมารักตัวเองอีกครั้ง ไม่เคยทะเลาะกัน มีเป้าหมายในชีวิตร่วมกัน จนวันนี้เกิดการทะเลาะกันแต่ไม่ได้รุนแรง แต่ทำไมเรารู้สึกว่า ทุกครั้งที่เรานึกเขาเราร้องไห้ตลอดเวลา รู้สึกว่ารักเขามากเหมือนคนคบกันมาเป็นปีๆ กลัวเขาทิ้ง กลัวเค้าเปลี่ยนไปกลัวทุกสิ่งทุกอย่าง
#เพื่อนคนไหนพอจะให้คำแนะนำไม่ให้รักครั้งนี้มันพังบ้างคะ?
รักทางไกล ไปยังไงให้รอด?
เค้าติดโควิด เราก็กลับเชียงใหม่ กลับมาแล้วติดโควิดจากเขามาเหมือนกัน จากนั้นเราก็คุยกันมาตลอดเราคุยกันมสจนถึง 1เดือน รู้สึกดีมาก เราไม่เคยเจอคนแบบนี้เค้าทั้งอ่อนโยน สุภาพ ทำให้เรารู้สึกกลับมารักตัวเองอีกครั้ง ไม่เคยทะเลาะกัน มีเป้าหมายในชีวิตร่วมกัน จนวันนี้เกิดการทะเลาะกันแต่ไม่ได้รุนแรง แต่ทำไมเรารู้สึกว่า ทุกครั้งที่เรานึกเขาเราร้องไห้ตลอดเวลา รู้สึกว่ารักเขามากเหมือนคนคบกันมาเป็นปีๆ กลัวเขาทิ้ง กลัวเค้าเปลี่ยนไปกลัวทุกสิ่งทุกอย่าง
#เพื่อนคนไหนพอจะให้คำแนะนำไม่ให้รักครั้งนี้มันพังบ้างคะ?