คือเรื่องมันเป็นเเบบนี้เราเห็นเพื่อนเเฮปคนนั้นเราก็อยากเเฮปเเต่มันผ่านไปนานเเค่3วันนี้ถือว่าผิดมั้ย คนที่เราอยากเเฮปเราเป็นกันตั้งเเต่ ม.1 จากถึง ม.3 ตอนนี้เราขึ้นมหาลัยเเล้วมันเป็นเพื่อนกันตั้ง3ปีเเต่พอม.4-ม.6 ความสัมพันธ์ก็น้อยลงเพราะก็อยู่คนละห้องด้วย ตอนที่เราเป็นเพื่อนในเเก๊งมี8คนส่วนมากเราคุยกันไม่มากเท่าไหร่อันนี้พูดถึงตัวเรานะเพราะเราเป็นคนที่ introvert พอสมควรเเต่ก็อยากมีสังคมบ้าง โอเคกลับมาเรื่องเดิม555 ส่วนมากเราคุยกับเขามากสุดก็เเค่เรื่องเรียนกับเรื่องเกมเเละเรื่องผู้ชาย kpop บ้างไรบ้าง เราคุยเเบบวัยรุ่นไม่ค่อยเป็นเพราะช่วงนั้นยังเด็กเเต่เขาก็คุยกับเรานะเเต่พอย้ายกันเติบโตเราก็ไม่ได้อะไรกับเขาเท่าไหร่เเล้วพอน่าจะโตๆกันเเล้วจนตอนนี้เขาก็ยังเป็นเเค่เพื่อนที่อยู่ในเเก็งเหมือนเดิมเเค่ความสัมพันธ์ของกลุ่มเรามันน้อยลงมั้ง ตอนคุยล่าสุดทั้งเเก๊งเขาไปกินหมูกระทะกับเพื่อนทั้งหมดเเต่ไม่มีเราเพราะอยู่ต่างจังหวัดช่วงปิดเทอมมันทำให้เราต้องการเข้าสังคมอีกครั้งเเบบนี้เพื่อนจะมองว่าไม่มีเวลาให้เพื่อนรึเปล่า เเต่เราคิดได้เเหละว่าสุดท้ายทุกคนก็ต้องมองครอบครัวมากกว่าเพื่อนเเน่นอนมันทำให้เราคิดเเบบนี้ จนตอนนี้เรายิ่งเเยกกันเติบโตเพราะทั้งเเก๊งก็ขึ้นมหาลัยกันหมดเเล้ว เราก็อยากมีเพื่อนที่ค่อยซัพจนขึ้นจบปี4บ้างยังคุยๆกันบ้างเล็กน้อยจริงๆ ตอนนี้เราก็มีเพื่อนอยู่น้อยเเต่เราก็ไม่ต้องเพื่อนที่เยอะเเล้วเพราะรู้สึกมีเพื่อนน้อยๆนี้เเหละมันสบายใจกว่าอยู่หลายคน5555 ตั้งกระทู้นี้ก็ไม่มีไรมากเเค่อยากระบายความรู้สึกขี้น้อยใจของเราเล็กน้อย555ใครมีเพื่อนเเบบเราก็มาเเชร์กันได้นะ อยากรู้ว่าเพื่อนทุกคนมีเหมือนเราไหม555