4ปีเเล้ว...ยังลืมเเฟนเก่าไม่ได้เลย ไม่มูฟออนสักที

กระทู้คำถาม
วันนี้เราจะมาเเชร์เรื่องราวที่ยังคงคิดอยู่กับมันเเละยังคิดถึงเค้าอยู่ตลอด เรากันเเฟนคบกันมาประมาณปีกว่าๆ ห่างกันสองปี เค้าเป็นรุ่นพี่ทักมาจีบตอนเเรกก้ไม่สนใจอะไรเเต่ เค้าไม่ใช่คนหล่ออะไรนะ ผิวคล้ำๆ เเต่เวลาคุยด้วยเเล้วน่ารักมาก ตลก หลังจากนั้นคุยกันบ่อยมากๆ
ทุกๆคร้ังที่คุยกันก็จะมีเเต่ความสุข คุยกันประมาณคิดไม่ออกเลยว่าจะเลิกคุยกับเธอได้ยังไง เค้าเป็นคนจะตลก ทุกๆครั้งที่คุยกันก็จะขำหนักมาก จนมามีช่วงนึงที่เราเบื้อเค้าหรือรำคาญเค้าก็ไม่เเน่ใจ ตอนนั้นเรารำคานมากๆเพราะเค้าชอบหวานมากเกินไป เราไม่ค่อยชอบ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นเราเป็นอะไร เค้าก้ทักมาตลอดทักมาทุกวัน ทำนอง เธอเป็นอะไร เรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมไม่ได้หรอ ถ้าทำอะไรผิดไปก็ขอโทด ตอนนั้นเราก็ตอบไปว่า จ้ะ ไม่มีไร (แต่ตอนนี้โคตรอยากจะคุยเลย)  มีมครรู้บ้างมั้ยคะว่าตอนนั้นเราเป็นอะไรทำไมถึงได้รำคานเค้าขนาดนี้ เราก็ไม่รู้ตัสเองเหมือนกันว่าทำไมต้องตอบเเละ ทำร้ายความรู้สึกคนที่เรารักขนาดนี้ เค้าทักมาทุกวันประมาน 1เดือน ว่า เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เลย หรอ เค้าทำอะไรผิด ทำไมถึงไม่คุยกับเค้า ซึ่งเราก้ตอบไปว่า จ่ะ อืม ป่าว (ตอนนี้โคตรรู้สึกผิดเลยเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้เเล้ว เเละสุดท้ายเค้าก้บอกว่าจะไม่คุยกันเเล้วใช่มั้ย จะเลิกกับเค้าจริงๆใช่มั้ย จะไม่กวน เเล้ว เรา ก้ตอบอืม หลังจากนั้นเค้าก้ทักมาอีก ว่า โคตรคิดถึงเทอเลย ไม่มีเธอก้ไม่รู้จะมองใครที่รรเเล้ว เราก้ตอบว่า เดี่ยวช่วยหา5555 (555ด้วยนะ) เค้าก้บอกโถ่ ไรวะ เราก้ไม่ได้ตอบอะไร หลังจากนั้นเราก้ย้ายโรงเรียนด้วยละ แต่เค้ารู้ก่อนที่เราจะเลิกคุยกันนะ แต่เหตุผมที่เลิกคุยคิดเเล้วคิดอีกก้ไม่ใช่เหตุผลว่าเลิกเพราะย้ายรร เเต่เราก้ไม่รู้ว่าตอนนั้นเป็นอะไร ผ่านมาสักพัก ประมานสองเดือนเค้าก้มักมา ว่า เปิดเทอมเเล้วหรอ เป็นไงบ้าง เราก้ตอบว่าเปิดเเล้ว เค้าก้ตอบว่า เหนละ ก็จบไป พอมารรใหม่เราก้เล่าเรื่องพี่คนนี้ให้เพื่อนฟังบ้างมีเเต่เรื่องดีๆเล่าไปก้มีคสามสุข ยิ่งเล่าก้ยิ่งคิดถึงเรื่องราวดีๆ เค้าก้ถามว่าเเล้วเลิกกันทำไม เอาจริงๆเราก้ยังไม่รู้เลยเราอาจจะงี่เง่ามีเมนหรือเป็นล้าอะไรก้ไม่รู้อะ ถึงทำเเบบนั้นเราไม่ได้ติดต่อเเละเจอกันประมาน 3ปีได้ ก้คิดถึงเค้าตลอดอะเอาจริงๆ ยิ่งก่อนนอนยิ่งเพ้อ เเบบ หวังว่าเราจะเดินเจอกันสักมีเเล้วได้คุยกัน เค้าจะทักมามั้ย ล่าสุดประมาน6เดือนที่เเล้วมั้งเดินสวนกันที่เซนทรัล บ้านเราอยู่ใกล้ๆกัน ประมานเเบบซอยเดียวกันเลยเเหละ เดินสวนกันเเบบผ่านเเบบใกล้กันมากๆ เรานี่โคตรช้อค เค้าก้ช้อคมากๆเลยเเหละ ตัวเเข็งตาเเข็งทำไรไม่ถูกล้ยตอนนั้น เเบบ ตายๆๆๆๆ ตื่นเต้นมาก ใจนี่เต้นตึ้กๆๆๆๆ เลยเเหละ พอเดินผ่านมาสักพัก ก้ได้เเต่หวังว่า ขอให้เดินเจอกันอีกอยากเจอเธออีกจัง แต่สุดท้ายก้ไม่ได้เจอ55555 เส้า หลังจากเดินผ่านเค้าก้ทักมาว่าเเบบ ตดใตเนอะเจอเฉยเลย เราก้เเบบฮือโคตรคิดถึงเลยทำไรได้ ขอเะทรกก้คือเค้าก้มีคนคุยเเล้วตั้งเเต่เราเลิกคุยกัน เเต่นี่ไม่มีเลยจ้า เเต่ไม่ใข่ว่าไม่มีคนทักมานะ  มีทักมาเเต่ก้ไม่ได้รู่จักจริงๆเลยไม่ได้คุย กลับไปต่อ เค้าก้มีคนคุยเเล้วเลยไม่อยากยุ่งอะไรเเต่ในใจโคตรคิดถึงโคตรอยากคุยโคตรอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม นัานเเหละชั่งมันก้ผ่านไป หลังจากนั้นประมาน3เดือน เค้าwave (โบกมือ)มาทางเฟส เรานี่โคตรตกใจ เเละตื่นเต้นมักๆๆๆ55555 เลยเวฟกลับเเล้วถามว่ากดผิดป่าว ในใจคือตุ้บๆๆ เค้าตอบกลับมาว่า ถ้าไม่ได้กดผิดอะ อีนี่คิดในใจอย่านะเว่ย เมิงมีเเฟนเเล้วอย่ามาเล่นกับความรู้สึกกันนะเว้ย พอๆๆ เพราเรานี่คิดถึงเค้าเเบบตลอดจรองๆอะอยากมีโมเมเนนี้มานานเเล้ว เราก้ตอลว่าไม่น่ามั้ง  ไม่น่าตั้งใจกด เค้าก้ตอบว่า ตั้งใจๆ เอาเเล้วไงใจเต้นเเรงเเบบมากๆ เห้ออย่าเล่นเเบบนี้ไไม่เอา ยิ่งลืมไม่ได้อยู่ว่อย เราก้ถามว่าวนมารรหรอ เราก้งงมาก ไม่ได้ไปนะ เค้าก้บอก อ่อๆ เหนคนอื่นบอกเห็น หลังจากนั้นก้ถามว่า  วันนั้นเจอเซนทรัลนิ ตกใจมาก เราก้ตอบว่าเนอะตกใจมากเหมือนกันอาจจะเพราะไม่ได้เจอกันนานมากตั้งเเต่เลิกกัน 3ปีเเล้ว เค้าก้บอกว่าหรือเพราะอย่างอื่นอะ เราก้งงอย่างอื่นไร เค้าบอกลืมไปแล้วหรอ นี่ก้งงต่ออีก เค้าก้บอกลืมง่ายเนอะ เราก้งงกว่าเดิมไปอีกจ้า ขอโทดเลยไม่รู้จริงๆว่าพูดถึงอะไร เค้าลอกว่าเรื่องนั้นไง ทไไมถึงเลิกคุย เราก้บอก ขอโทดๆ เรายังไม่รู้เลยเลิกคุยเพราะอะไร อาจจะเป็นเพราะอารมตอนนั้น งี่เง่าหงุดหงิดอะไรไม่รู้ของคัวเอง ขอโทดจริงๆ ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากขอโทษจริงๆ เราก้ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัรเเงงงง ตอนนั้นเปนไรวะ เค้าก้เล่าว่า ตอนนั้น ก้โกรธนะ เเต่โกรธไปก้ทำไรไม่ได้ คนมันหายไปเเล้วอะ ก้เลยไม่อยากโกด เจ็บนานอยู่ เราก้บอกไม่เคยลืมเหมือนกัน เเต่เรื่องเเย่ๆก้ลืมไปเถอะ เค้าก้ตอบว่าจะให้ลืมได้ไง เจ็บมา5555 อหตอบงี้ยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่ เราตอบว่า โอ้ย ขอโทษจริงๅ ไม่รู้จะทำไงนอกจากขอโทษจริง ไม่ต้องลืใก้ได้ เค้าก้ตอบว่า ไม่เคยลืมเลย5555 อือหือ วจไม่ดีเลยหนาอย่ามาพูดดีกับเรานี่คิดไปไกลเเละโคดคิดถึงยิ่งเจอคำพูดเเบบนี้อีก ผมนี่จะตายละ เเล้วเเบบตอนนั้นผ่านวันเกิดเค้ามาประมาน 6วัน วันเกิดเค้านี่จำเเม่นเลยอยากเเฮปแตืก้เเฮปไม่ได้ ไม่กล้าเเต่ในใจนี่โคตรอยากจะทักเลยครับ55555 เราเลยบอกว่าเเฮปปี้เบิดเดย์ย้อนหลังนะคะมีความสุขมากๆเจอเเต่คนดีๆ เค้าก้ตอบว่า ยังงี้ก้ได้เหรอ55555 (เห้อตลกเหมือนเดิมเลยความรู้สึกนี่คือใจเต้นเเรงมากหน้าเเดงสุดๆ) เราก้ตอบกลับไปว่า จำได้นะ เเต่ไม่กล้าเเฮปไม่รู้จะเเฮปยังไงดี เลยถามเค้าว่าเเล้วเป็นไงบ้าง เค้าก้ตอบว่าก้เปลี่ยาไปเยอะ ดีบ้างเเน่บ้าง เราไม่รู้จะตอบอะไร เลยตอบ55555 ไป เเละนั่นเเหละ เราเป็นคนจบเเชท5555 แต่เเค่นี้ก้โอเคเเล่ว อยากคุยเเบบนี้บ่อยๆเนอะ5555 แต่นี้ก้ดีใจตะเเย่ละ เเละก้ไปเพ้อต่อในไพรเวทอีกตามเคย5555 ก้คนมันคิดึงมันใจสั่นสุดๆ หลังจากนั้นมีอีก ผ่านไปนานอยู่ เพื่อนสนิทเราที่รรเก่าโทรมาพอเรารับ โอโห โอ้โห เเบบโอ้โหจริงอะเสียงมาเลยจ้า เค้าพูดอเองเลยจ้า ถามว่าใคร ซึ่งจริงๆเราก้รู้อยู่เเล้วใครจะจำเสียงไม่ได้ขลาะ คอลกันทุกคืน เค้าก้ตอบว่าจำไม่ได้เเล้วหรอ เราก้ตอบว่าจำได้สิ จำได้(ตอนนั้นคืออยู่ไม่สุขเลยจ้าเดินไปเดินมาไม่นั่งในตู้เสื้อผ่านเดินวน ใจสั่นเต้นสุดๆ หน้านี่เเดงชมพูเลย ไม่เคยเป็นเเบบนี้มาก่อน เพิ่งเค้าใจฟิลเขินจนเเก้มเเดงเเล้วเเหล่ะ ไม่รู้เขินอะไรนักหนาห่ะ ตื่นเต้นมาก เเต่ต้องเเกล้งทำเป็นไม่เเงง เก็นอาการหน่อย;-;;;;;) เเล้วก้ถามเหมือนเดิมทำไมเลยคุยกับเค้า เจ็บมากนะ เนี่ยเราก้ตอบขอโทดไม่รู้เหมือนเดิม;-;;;เเงงง่ ก้คนมันไม่รู้จริงๆ มีใครรู้ว่า เราเปนไรบอกหน่อยนะคะ5555 เราก้ตอบบลาๆๆ เค้าถามว่าจะมางานจบรรป่าว เราก้ไม่เเน่ใจวันไหน(ในใจคืออยากไปมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆล้านตัว55555) วันอะไรบลาๆๆ น่าจะไปได้นะ เรานี่อัดน่าจอไว้เลยนะอยากเก็บเวีนงเค้าไว้ฟัง แต่โชคไม่เข้าข้างเราเลย อัดหน้าจอประมาน3นาทีไม่มีเสียงเลยจ้า ไม่รู้ว่าไอโฟนมันอัดหน้าจอตอนโทรคุยไม่ได้ โคตรเสียดายเเงงงงง สุดท้ายก้วาง เพื่อนก้ทักมาเนี่ยอยู่กับพี่คนนั้น(พี่คนนั้นเป็นเพื่อนสนิทของพี่ขายเพื่อนเรา) เพื่อนเราบอกเนี่ยพี่เค้าหยิบโทรศัพย์ เพื่อนเราไม่โทรเองเลยบอกอยากคุย ชวนมางานรรดิ เราก้พยายามไม่ตั้งความหวังอะไรมากมาย เพราะเค้าก้มีเเฟนอยู่เเล้ว เเต่ก่ยังอยากคุยนั่นเเหละเเต่จะไม่ไปเเทรกเเน่ๆ เพราะเราก้ทำเค้าเสียความรู้สึกมาเยอะก้ไม่อยากให้เค้าเสียใจอีกเเล้ว หลังจากนั้นก้จบไป ไม่ได้ไปงานรร จนถึวตอนนี้ก้ไม่ได้คุยอะไรกันอีกเเล้ว._. ถ้ามีอีกจะมาเล่าให้ฟังนะ. ไม่รู้จะอยากฟังกันมั้ย หรือมีคนอ่านถึงตรงนี้รึป่าว เล่าไว้ยาวมาก เเต่ก้อยากเก็บตรงนี้เป็นคสามทรงจำดีๆ😊  ขอเล่าต่ออีกนิดหลังๆหาวิธีลืมเค้าก้ได้มาคุยกับคนๆนึง อายุเม่ากันนั่นเเหละ คุยกันประมาน5เดือนได้ เค้าก้ถามว่าเปนเเฟนกันมั้ยไรประมานนี่ เรานี่ไม่เลยไม่อยากมีเเฟน คิดว่าคุยกันไปเรื่อยๆน่าจะดีกว่า เพราะเราไม่รู้สุกอะไรเลย คือทุกเรื่องที่คุยกับเค้าอย่างงี้ตะเอาไปเปรียบเทียบกับพี่เค้าตลอดเลย ไม่รู้ทำไม พยายามเปิดใจเเล้วนะ เเต่ที่เราเริ่มใหม่กับใครไใ่ได้สักทีเพราะเรายังลืมเค้าไม่ได้หรือ ยังดีไม่เท่าคนนั้น หรือเรายังไม่รู้สึกชอบเค้าคะ คุยกันได้สักพักเราไม่รู้สึกเะไรเลยเลิกคุยกันไป เเละกลับไปคิดถึงพี่คนนั้นหมือนเดิม55555 งงกับตัวเองมากๆ ไปอ่านเจออันนึงมา ว่า “การมูฟออนไม่ใช่การที่ผ่านไปได้ เเต่ต้องอยู่กับมันโดยไม่รู้สึกอะไรได้” เรานี่โอ้โหเเล้วตลอด4ปีมาเนี่ยเราไม่ได้มูฟออนเลยหรอ เพราะเราไม่สามารถอยู่กับอดีตหรือพี่เค้าโดยไม่รู้สึกอะไรได้เลย เพราะขนาดคุยกันประมาน1นาทีใจเต้นใจสั่น เเกมเเดงหูเเดงขนาดนั้นเลย แล้วเเสดงว่านี่เราไม่ได้มูฟออนเลยหรอคะ ขณะที่เค้าเริ่มต้นใหม่กับคนอื่นไปนานเเล้ว

ขอเพ้อต่อช่วงหลังนี่เค้าไม่ค่อย อัะอะไร เลย จริงๆเราพยายามตัดใจไม่คิดภึวเเต่ก้ทำไม่ได้ ส่องเฟสส่องไอจีตลอด เข้าใจฟิลคนชอบส่องเเฟนเก่าละ5555 แต่เค้าไม่ค่อยโพสอะไรเลย เส้าไป แต่เรานี่คือเพ้อถึงเค้าเยอะ มากฟังเพลงไหนก้นึกถึงเเต่เค้า เช่นเพลงเป็นอดีต เธอเก่ง เมษา ลองไปฟังกะนนะไม่รู้จะตรงกันมั้ยเเต่ทำมห้คิดถึงเเหนเก่าเลยจ้า555 มีลิสเพลงเกี่ยวกับเค้าเยอะมากๆเดี่ยวจะมาเเชร์ให้ฟังกันน้าา ขอบคุนทุกคนที่อ่านถึงนะคะ ช่วยตอบคำถามด้วยว่าตอนนั้น เราเป็นอะไร ควรจะลืมเค้าให้ได้ยังไงดี  4ปีเเล้ว เอาทุกคนไปเปรียบเทียบกับเค้าตลอดเลย🥺🥺🥺🥺ทุกวันนี้ก่อนนอนก้ยังคิดถึงเค้าว่าเเบบคิดนู่นคิดนี่ว่าเเบบอยากเจอจังเลย สร้างสถานการณ์ให้เราเจอกันในความคิด ยิ่งคิดยิ่งนอนไม่หลับปาไปตี1ตี2ทุกที5555 พอก่อนละกันเดี่ยวมาเล่าต่อนะค่า ไม่รู้จะมีคนมาอ่านมั้ย ช่วยตอบคำถามข้อสงสัยของเราด้วยเด้อ ขอบคุนที่อ่านกันมากๆค่าบ❤️❤️ เหมือนมานั่งระบายเลยเล่าที่นี่ที่เเรกเลยจ้า ไม่จบสักที!!!!
555555555พอก่อนเนอะ😫🥰❤️
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่