คนเก่าผมคนก่อนที่พึ่งเลิกไปนี่ ผมรักมากเลย ช่วงนั้นติดเกม ไม่ได้สนใจเขา ไม่ได้เข้าใจความรัสึกเขา เอาเเต่เล่นเกม ผมรู้สึกผิดจริงจังมาก
สรุปเขาเรียนต่อม.4ที่เดียวกับผม ก็เจอหน้าทุกวัน เเต่เขามีคนใหม่เเล้ว คนใหม่เขาเป็นเพื่อนผมสะด้วย มีครั้งนึงเคยคุยกัน เเต่ตอนนั้นเขามีคนใหม่เเล้ว เคลียกันจนเข้าใจ เเต่โดนจับได้ คนใหม่น้องเขาที่เป็นเพื่อนผมเอาเฟสน้องเขา บล็อกเฟสผม เเต่ทุกวันนี้ผมก็ยังเเอบมอง เเละเขาก็มองมาที่ผมเหมือนกัน สบตากันหลายครั้ง เเต่ก็ไม่สามารถเข้าไปคุยได้ ซึ่งผมยังลืมไม่ได้เเบบจริงจัง
ได้เเต่รอรอรอ เหมือนกับว่าชีวิตนี้ต้องการเเค่เธอ ผมไม่ตกหลุมรักใครอีกเลย ไม่รู้ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ตอนคบกับผมก็รักเขามากๆ ผมซื่อสัตย์เเละไม่เคยคุยกับสาวไหนเลยในหัวใจมีเเค่เธอ พอเลิกกันเเล้ว ด้วยความผูกพันธ์หรืออะไรต่างๆที่ผ่านมาด้วยกัน ผมก็ย้อนนึกเรื่องเมื่อก่อนที่เคยทำด้วยกัน นางชอบมาเฝ้าผมที่ห้องคอมของโรงเรียนบ่อยๆ ซื้อขนมมาฝาก เเละก็ชอบให้ผมนอนตักกับกอดอยู่บ่อยๆ ผมมีความสุขมากๆเรียกว่ามากที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ ไม่เคยมีความสุขเท่าได้กอดเธออีกเเล้ว พ่อเเม่เเยกทางกัน อยู่กับพ่อ พ่อผมก็เป็นคนเย็นชา ผมกดดันตลอดตอนอยู่กับพ่อ ผมคิดถึงเธอเหลือเกิน อยากจะกอดเธอไว้เเน่นๆ ไม่ให้ไปไหนอีกเเล้ว ก็ทำไม่ได้ น่าเศร้านะ ความรักที่ร่วมสร้างกันมา ผมกลับทำำมันพังไม่มีชิ้นดีเลย ผมผิดเอง ทั้งหมดทุกอย่าง ตอนคุยกันเธอบอกผมว่า เธอก็ยังรักผมเหมือนเดิม เเต่ไม่สามารถกลับไปไเด้เเล้ว เพื่อนผมมันจ้องจะเเย่งเธอไปจากผมนานเเล้ว มันเลยฉวยโอกาสตอนที่ผมเเอบไปเล่นเกม เเละไม่ได้สนใจเธอนี่เเหละ ไปปลอบเเฟนผม เเล้วก็ฉวยโอกาส เเต่ผมตัดเพื่อนกับมันไม่ได้ เพื่อนรักกันอยู่ด้วยกันมาหลายปี ตอนมันจับได้ว่าผมเเอบคุยกับน้องเขามันก็ไม่อยากตัดเพื่อนกับผมเหมือนกัน ครูที่โรงเรียนเเละเพื่อนๆชอบถามตลอดว่า ทำไมเเฟนได้เพื่อนซะเเล้ววะ อะไรประมาณนี้ ผมเเทบจะร้องไห้ทุกทีที่มีคนถาม ผมผิดเองที่ไม่สนใจ ผมเอาเเต่โทษตัวเอง ทุกครั้งที่ผมกำลังจะมูฟออนจากเธอ ผมทำไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่เจอหน้าหรือเดินผ่านที่โรงเรียนเธอมักจะมองผมตลอด ผมก็ทำได้เเค่มองห่างๆ ไม่มีสิทธิ์อะไรอีกเเล้ว อยากจะบอกว่าผมจะรอจนกว่าจะได้เธอกลับมา เเละจะไม่เปลี่ยนใจไปรักใครอีกเเล้ว บางคนอาจจะคิดว่า เห้ยจะไปรอเขาทำไมวะ ยังไงเขาก็ไม่กลับมาอีกเเล้ว ก็อาจใช่ เเต่อย่างน้อยขอเเค่ได้เห็นเธอมีความสุขผมก็อิ่มใจเเล้วครับ อยากจะบอกว่ารักมากๆนะ29/02/62
ผมควรจะทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้(ความรักครั้งเก่า)
สรุปเขาเรียนต่อม.4ที่เดียวกับผม ก็เจอหน้าทุกวัน เเต่เขามีคนใหม่เเล้ว คนใหม่เขาเป็นเพื่อนผมสะด้วย มีครั้งนึงเคยคุยกัน เเต่ตอนนั้นเขามีคนใหม่เเล้ว เคลียกันจนเข้าใจ เเต่โดนจับได้ คนใหม่น้องเขาที่เป็นเพื่อนผมเอาเฟสน้องเขา บล็อกเฟสผม เเต่ทุกวันนี้ผมก็ยังเเอบมอง เเละเขาก็มองมาที่ผมเหมือนกัน สบตากันหลายครั้ง เเต่ก็ไม่สามารถเข้าไปคุยได้ ซึ่งผมยังลืมไม่ได้เเบบจริงจัง
ได้เเต่รอรอรอ เหมือนกับว่าชีวิตนี้ต้องการเเค่เธอ ผมไม่ตกหลุมรักใครอีกเลย ไม่รู้ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ตอนคบกับผมก็รักเขามากๆ ผมซื่อสัตย์เเละไม่เคยคุยกับสาวไหนเลยในหัวใจมีเเค่เธอ พอเลิกกันเเล้ว ด้วยความผูกพันธ์หรืออะไรต่างๆที่ผ่านมาด้วยกัน ผมก็ย้อนนึกเรื่องเมื่อก่อนที่เคยทำด้วยกัน นางชอบมาเฝ้าผมที่ห้องคอมของโรงเรียนบ่อยๆ ซื้อขนมมาฝาก เเละก็ชอบให้ผมนอนตักกับกอดอยู่บ่อยๆ ผมมีความสุขมากๆเรียกว่ามากที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ ไม่เคยมีความสุขเท่าได้กอดเธออีกเเล้ว พ่อเเม่เเยกทางกัน อยู่กับพ่อ พ่อผมก็เป็นคนเย็นชา ผมกดดันตลอดตอนอยู่กับพ่อ ผมคิดถึงเธอเหลือเกิน อยากจะกอดเธอไว้เเน่นๆ ไม่ให้ไปไหนอีกเเล้ว ก็ทำไม่ได้ น่าเศร้านะ ความรักที่ร่วมสร้างกันมา ผมกลับทำำมันพังไม่มีชิ้นดีเลย ผมผิดเอง ทั้งหมดทุกอย่าง ตอนคุยกันเธอบอกผมว่า เธอก็ยังรักผมเหมือนเดิม เเต่ไม่สามารถกลับไปไเด้เเล้ว เพื่อนผมมันจ้องจะเเย่งเธอไปจากผมนานเเล้ว มันเลยฉวยโอกาสตอนที่ผมเเอบไปเล่นเกม เเละไม่ได้สนใจเธอนี่เเหละ ไปปลอบเเฟนผม เเล้วก็ฉวยโอกาส เเต่ผมตัดเพื่อนกับมันไม่ได้ เพื่อนรักกันอยู่ด้วยกันมาหลายปี ตอนมันจับได้ว่าผมเเอบคุยกับน้องเขามันก็ไม่อยากตัดเพื่อนกับผมเหมือนกัน ครูที่โรงเรียนเเละเพื่อนๆชอบถามตลอดว่า ทำไมเเฟนได้เพื่อนซะเเล้ววะ อะไรประมาณนี้ ผมเเทบจะร้องไห้ทุกทีที่มีคนถาม ผมผิดเองที่ไม่สนใจ ผมเอาเเต่โทษตัวเอง ทุกครั้งที่ผมกำลังจะมูฟออนจากเธอ ผมทำไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่เจอหน้าหรือเดินผ่านที่โรงเรียนเธอมักจะมองผมตลอด ผมก็ทำได้เเค่มองห่างๆ ไม่มีสิทธิ์อะไรอีกเเล้ว อยากจะบอกว่าผมจะรอจนกว่าจะได้เธอกลับมา เเละจะไม่เปลี่ยนใจไปรักใครอีกเเล้ว บางคนอาจจะคิดว่า เห้ยจะไปรอเขาทำไมวะ ยังไงเขาก็ไม่กลับมาอีกเเล้ว ก็อาจใช่ เเต่อย่างน้อยขอเเค่ได้เห็นเธอมีความสุขผมก็อิ่มใจเเล้วครับ อยากจะบอกว่ารักมากๆนะ29/02/62