เรื่องมีอยู่ว่าด้วยความที่สมัยตอนเด็กๆ ผมมักจะออกแนวเย่อหยิ่งในตัวเอง เลยสร้างตรรกะขึ้นมาเหมือนสะกดจิตตัวเองไว้ว่า คนอย่างเราไม่ต้องทำอะไรจริงจังเรื่องที่ทำก็สำเร็จได้....ซึ่งพอวันเวลาผ่านไป ผมก็รู้แล้วว่า พอโตขึ้น มันก็ต้องมีเรื่องที่ต้องทำอย่างจริงจังจริงๆเพื่อที่จะให้ประสบผลสำเร็จ นิสัยเสียๆก็กำเริบขึ้น คือพอผมคิดจะเริ่มลงมือทำอะไรจริงจัง ผมสังเกตุตัวเองมาพักใหญ่ๆ ว่าผมจะเริ่มรู้สึกอ่อนเพลียง่วงปวดหัวเวลาที่ต้องทำอะไรจริงๆจังๆทุกทีทั้งที่ก็เป็นสิ่งที่ผมอยากจะทำมันไม่ได้ถูกบังคับให้ทำ ซึ่งผมคิดเอาเองนะ ว่าไอ้อาการแบบนี้ของผม มันเกิดขึ้นเพราะว่าตัวผมเองที่ป้อนคำสั่งใส่สมองตัวเองมานานรึป่าวว่าไม่ต้องทำอะไรจริงจัง แล้วพอต้องทำไรจริงจังขึ้นมาทีร่างกายผมก็เลยเหมือนมีอาการต่อต้านขึ้นมาแบบนี้รึป่าว อันนี้คือผมคิดเอาเองนะ คืออยากจะรู้ว่า มีทางแก้อาการแบบนี้ของตัวเองไงได้บ้างครับ