ช่วยผมทีครับ ผมควรทำอะไรดี ผมทรมานไปหมด

สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากมาขอความช่วยเหลือหรือคำแนะนำครับมันทรมาน​มากๆในการใช้ชีวิต อยากให้ช่วยผมที ผมอยากปลดปล่อยอาการโง่ๆแบบนี้สักที

เรื่องคือ ผมมีอาการเหมือนป่วยจิต(จริงๆก็อาจป่วยเลยก็ได้) ผมเคยทดสอบแบบฝึกหัดก็เข่าข่ายทางโรคซึมเศร้า​ด้วยแต่มันไม่น่าจะเกี่ยวกันครับ

=คือผมได้ยินเสียงแว่วๆคล้ายอาการหลอน เป็นเสียงที่แบบผมไม่ชอบและไม่อยากได้ยินมัน (มันคือเสียงคล้ายๆเหมือนคนรื้อของ)

=แล้วผมก็ชอบตะโกนว่า 'เห้ย'​ ไม่รู้ว่าตัวเองจะตะโกนทำไม ตะโกนแต่ละทีก็เสียงดังเหมือนอยากให้คนได้ยิน(เหมือนเรียกร้องอะไรไม่รู้ยิ่งพิมพ์ยิ่งอายตัวเอง)

         พอได้ยินเสียงที่ผมไม่ชอบหรือรำคาญ​หรืออะไรก็ตามที่ไม่สบายใจก็จะชอบตะโกน ตะโกนทุกวันตะโกนหลายรอบชนิดที่แบบทั้งวันก็ไม่เหนื่ิอย

         (ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าผมเคยตะโกนแบบนี้เมื่อปี2016แต่ครั้งนั้นหนักกว่ามาก ทั้งร้องทั้งอะไรมาทุกอารมณ์​เหมือนคนป่วยจิต) และ ก็ถึงขึ้นมีคนมาบอกพ่อผม ตอนนั้นผมก็เลยเหมือนกลับมาปกติอีกครั้งเป็นคนเดิม

          แต่ครั้งล่าสุดมันกลับมาอีกได้ไงไม่รู้อาการบ้าๆ ผมก็ตะโกนมาแล้วกว่า4เดือน ผ่านไปเดือนแรกก็เหนื่อยเลยหยุดเหมือนจะกลับมาปกติ
           
           แต่เหมือนมีอะไรมาสั่งการในสมองทำให้กลับมาเป็นแบบนี้อีกครั้ง บอกเลยโคตรทรมานตัวเอง ละผมอยู่เป็นห้องพักเป็นอาคารอีกเสียงเลยx2ไปจากเหตุการณ์​แรกเมื่อปี2016ตอนนั้นที่พักเป็นโกดัง เสียงเลยไม่ดังมากเท่าตอนนี้

            จนมีคนข้างห้องหรือบนห้องผมหรือที่ไหนสักที่ตะโกนกลับมาว่า 'เป็นเ-ี้ยอะไรว่ะ'​ ผมยืนนิ่งไป2นาที มันเลยทำให้ผมกลับมาปกติอีกครั้งใจเย็นมากยิ่งขึ้น และ รู้สึกตัวเอง ว่ากำลังทำอะไร  เหมือนมันปรับเปลี่ยนระบบไปเลย จากที่ใจร้อนก็ดีขึ้น จะว่าเป็นเสียงชายนิรนาม​จากสวรรค์ก็ได้เพราะมีคนได้ยินผมแล้ว
      
            แต่ก็รู้ตัวเองว่าเดี๋ยวตัวเองหรือสมองก็จะสั่งการให้กลับมาเป็นแบบเดิมอีก เหนื่อยกับตัวเอง😒😪

=และอีกเรื่องคือ ผมเป็นคนชอบย้ำชอบทำอะไรซ้ำๆ อะไรที่ไม่พอใจก็จะทำซ้ำๆไปเรื่อยๆจนกว่าจะพอใจ ชนิดที่ว่าทำซ้ำได้เป็น100ๆรอบ เช่น ถามซ้ำๆหรือดูคลิปอยู่และมีเสียงแทรกรบกวนในคลิปก็จะเลื้อนกลับไปดูใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะพอใจ และ อีกเยอะครับ อายตัวเอง จนบางทีผมโมโหตัวเองทุบหัวตัวเองไปหลายรอบแบบแรงๆ

แต่ช่วงผมอยู่กับสังคมก็ปกติดีเหมือนคนปกติครับ อาการพวกนี้เหมือนเล่นงานผมช่วงที่ผมอยู่คนเดียวตอนอยู่ที่ห้องหรือที่ไหนสักที่คนเดียว ผมเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย​เพราะไม่อยากทำแบบนี้หรือทนอาการแบบนี้อีกแล้ว แต่ ก็สงสารปอเต็กตึ้ง​ที่ต้องมาคอยเก็บศพ

ปล.ผมอายุ17ผมยังพอมีทางรักษาไหมครับ

(ผมเคยทานยาเมื่ออายุ4-13ปีเพราะสมาธิสั้น แต่ก็เลิกทานไปเพราะพ่อไม่เคยไปส่งเลย ผมอยากไปมากๆ)​

         ผมไม่ได้ตั้งใจหรืออยากเป็นแบบนี้เลยครับมันทรมานมากๆสำหรับผม ผมเคยเฉยชาและไม่สนใจแต่มันก็ยังวกวนเข้ามาในสมองผมทำให้ผมเป็นแบบนี้

         ผมกล้ายอมรับว่า คนที่ป่วยเหมือนผมหรือคนที่ช่วงอายุเท่าๆผมไม่มีใครเป็นเหมือนผมและผมน่าจะอาการหนักสุดแน่นอน และ อาการมันหนักกว่าคนเสพยาเสียอีกแต่ผมไม่เคยเสพยานะครับและคลั่งทำร้ายใครนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่