อธิบายยากนะเรื่องนี้ มันเหมือนงูกินหาง
ตราบใดที่ผู้คนส่วนใหญ่ ไม่กลัวการเป็นหนี้สิน (หนี้ดีก็มี แต่ส่วนใหญ่มักจะเป็นหนี้เสีย)
เคยมีใครบางคนกล่าวว่า เรื่องเงินเป็นเรื่องที่โรงเรียนไม่ได้สอน
ที่น่าตกใจ คือ ในโรงเรียน คุณครู/อาจารย์ส่วนใหญ่ก็มีหนี้สินกันมากมาย
น่าสงสัยว่า ถ้ากระทรวงศึกษาธิการ กำหนดหลักสูตรให้สอนวิชาการเงินให้แก่เด็กนักเรียน
คุณครู/อาจารย์จะสอนให้เด็กเข้าใจได้หรือไม่ อย่างไร ในเมื่อหลายคนก็บริหารการเงินครอบครัวล้มเหลว

เหมือนล้มละลายทางความคิด ไม่รู้จะสิ้นสุดตรงไหน

ก็ไม่อยากจะพูดนะ

คนพวกนี้  ไม่มีวินัยทางการเงิน แต่ก็ไม่มีใครทำอะไรได้ และยังสร้างความเดือดร้อนกับวงจรเงินในเศรษฐกิจอีกด้วย

พอดีได้ไปเห็นพวกนี้ในกลุ่มเฟส บัตรพวกนี้  ก็ลองเข้าไปดู


วันๆ จะมีคนมาปรึกษา มาโพสกันว่า  

"วันนี้ฉันโดน E-อ่อน โทรมาทวง ฉันเชิดใส่ แล้วบอกว่า ถ้าไม่เสนอยอดขั้นต่ำมาให้ปิดนะ ชั้นไม่จ่าย  เนี้ยจากยอดที่ติดไว้ 100,000 กว่าๆ  ชั้นบอกไม่จ่าย เขายอมลดเหลือ 42,000 ผ่อนจ่ายก็ได้"

"วันนี้ผมจะยอมให้ฟ้อง ยอดทุกบัตร รวมเกือบล้าน เดี๋ยวผมจะประนอมจ่ายแค่ 100,000 ผมเตรียมล้มบนฟูกแล้ว เงินผมบริหารโยกเงินและทรัพย์สินไปไว้ที่อื่นหมดแล้ว ตามสืบยังไงก็ไม่เจอ ติดแบล็คลิสก็ไม่กลัว"

คนในกลุ่มก็ชมกันใหญ่  คือแบบว่าคนโพสก็อาการหนักมากแล้ว คนในกลุ่มก็อาการหนักมากกว่า

เสร็จแล้วก็จะเห็นคนพวกนี้ ก็สร้างปัญหาสังคมต่อโดยจากหยิบยืมชื่อคนอื่นทำธุรกรรมทางการเงินแทน แล้วก็เดือดร้อนกันไปหมด บางทีก็ใช้อำนาจในที่ทำงานบังคับขู่เข็นก็มี

ส่วนเงินที่ธนาคาร โดนลูกหนี้พวกนี้ติดกลายเป็นหนี้ศูนย์ ก็นำไปขายหนี้บ้าง ติดตามเองบ้าง ก็กลายเป็นว่าพวกนั้นได้เงินไปใช้กันแบบฟรีๆ แค่โดนติดแบล็คลิส  ตามยึดทรัพย์ไม่มีก็ปล่อย  (ทรัพย์บางทีพวกติดหนี้ก็นำไปฟอก ไปไว้ที่อื่นหมดแล้ว สบายตัวกันไป)

บทลงโทษของคนไร้วินัยทางการเงิน สุดจะเน่ามาก  ไม่มีการลงโทษให้เข็ดหลาบอะไรเลย


...
..
.