เมื่อก่อนตอนเราเด็กๆเราเป็นคนที่ใจเย็นมากๆไม่ค่อยได้ขึ้นเสียงกับพ่อแม่แต่พอขึ้นมัธยม​มากลายเป็นว่าเราเป็นคนใจร้อนหงุดหงิดง่ายปกติเวลาที่พ่อแม่แซวเล่นๆเราก็จะหงุดหงิดใส่เสมอหรือบางทีเขาด่าเราเราก็จะเถียงกลับทั้งๆที่เมื่อก่อนเขาด่า, แซวเรารุนแรงกว่านี้แต่ทำไมพักหลังๆถึงควบคุมตัวเองไม่ได้ไม่ได้รู้จักอดทนเท่าเมื่อก่อนหรือเพราะตอนนี้กลับบ้านมาจะเหนื่อยสุดๆเดินขึ้นเดินลงชั้นสูงๆที่รร.หลายรอบ รองรับอารมณ์​เพื่อนและครูที่ไม่ค่อยจะปลื้มใจนักเท่าไหร่ เรียนหนักกว่าห้องธรรมดา? (ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกับการควบคุมอารมณ์​ตัวเอง​รึเปล่า??? )​อยากปรับปรุงตัวเองค่ะเพราะพ่อกับแม่เองก็ทำงานมาทั้งวันเหนื่อยพอๆกับเราเลยเขาก็ยังพยามแซวพยามหาเรื่องมาคุยให้มันเฮฮาสนุกสนาน​แต่เขาก็คงไม่รู้หรอกว่าเราเองไม่ได้ความรู้สึก​ที่จะเล่นด้วยอะไรแบบนั้นบางทีก็เผลอพูดหรือทำในสิ่งที่มันไม่ดีออกไปให้เขาได้มีความรู้สึกทางลบไปบ้างพอเราควบคุมอารมณ์​ตัวเอง​ได้ก็มักตะมีคำถามในหัวตลอดว่า ทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรวะทั้งๆที่ใจเย็นลงกว่านี้หน่อยได้แท้ๆเขายังไม่ทันได้ทำอะไรเราเลย/เรื่องแค่นี้ต้องโมโหหรือหงุดหงิด​มากขนาดนั้นเลยเหรอ/พูดไปแบบนั้นเขาจะรู้สึกยังไงวะ รู้สึกแย่ทุกครั้งค่ะที่ทำการกระทํา​แย่ๆออกไป