เริ่มแรกก่อนเลย ทำงานอยู่กรุงเทพรู้ว่าท้องทางบ้านอายเลยให้ไปอยู่บ้านแฟนที่ตจว.แต่ก่อนออกจากงานเดือนสุดท้ายเจ้านายไม่จ่ายค่าจ้างหนีหายเงินที่มีเก็บอยู่ก็ไม่มากเพราะไม่ได้รวยไม่ได้เก็บเก่งมีภาระ พอย้ายมาอยู่บ้านแฟนก็ดีไม่เสียค่าบ้านแค่ต้องจ่ายค่าน้ำกับค่าไฟ เรามาอยู่คนเดียวแฟนติดทหารเงินเดือนแบบไม่พูดดีกว่า ส่งรถก็เกือบหมดละ พอเรามาอยู่ที่นี่ได้2เดือนกว่าก็ยังหางานทำไม่ได้พ่อแม่เราก็ไม่ได้ให้เงิน แฟนก็ต้องส่งรถ จะขายของออนไลน์ก็เพื่อนในFacebook น้อยมากมีแค่400คนตอนนั่นไปสมัครงานที่ไหนพอบอกท้องก็ไม่รับ พอท้องได้สัก3เดือนแฟนก็ไม่เอาเราอีกพี่น้องทางบ้านแฟนก็ไม่ได้มาอะไรกับเรามากเราก็ต้องหอบตัวเองกลับมากรุงเทพมาอยู่เชยๆกับพ่อละพ่อเราคือมีแม่เลี้ยงกับลูกติดที่นิสัยแย่มากๆอีกเราก็อึดอัดแต่เราไม่มีที่ไปแม่ก็มีแฟนใหม่ไม่ได้มาอะไรกับเรามาก พออยู่ไปสักพักเราทะเลาะกับแม่เลี้ยงเราไม่มีที่ไปจริงๆไม่มีเลยเพื่อนเราก็ไม่มีใครช่วยเราได้ที่สนิทๆก็ไปอยู่ตจว.หมดเราเลยขอแฟนกลับมาอยู่บ้านเค้าเพราะที่บ้านเค้าไม่ได้มีใครอยู่อยู่แล้ว เค้าก็อนุญาตเพราะเค้าก็ยังดีเห็นลูกในท้องเป็นลูก แต่ปัญหาหลักๆเลยคือเงินเราจะหายังไงจะเริ่มยังไงท้องก็โตทุกวันเราไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีใครรับเพราะเราอ้วนไม่สวยด้วยแหละแบบที่แม่บอกจะขายของก็ยากไม่ใช่คนดังคนรู้จักเยอะตอนแรกเราขายกระเป๋าขายวันแรกได้ใบเดียววันถัดๆมาขายไม่ได้เลยจนตอนนี้ท้องได้6เดือนละก็อยู่แบบอดๆอยากๆเงินเก็บก็ไม่มีไม่มีทางออกสำหรับชีวิตตัน