ต้นเรื่องเลยก็คือ ผมนัดกับแฟนไปที่ร้าน cafe แห่งหนึ่ง เพื่อที่ผมจะไปซื้อของให้แฟน แล้วให้แฟนเป็นคนเลือก (เป็นของที่แฟนผมบอกว่าอยากได้มาก ๆ) โดยที่ขับรถไปกันคนล่ะคัน หลังจากที่ซื้อให้ พอจ่ายเงินเสร็จเค้าก็รีบแกะออกมา แล้วก็แสดงความรู้สึกดีใจมาก ๆ ที่เราซื้อให้ หลังจากนั้นก็เดินออกจากร้าน และแยกย้ายกันไปคนล่ะทาง พอผ่านไป 2 วัน แฟนผมเค้าก็นึกขึ้นได้ ว่าของหายไปแล้ว เพราะลืม ซึ่งแฟนบอกว่า ทำหายไปตั้งแต่วันแรกที่ได้รับ ผมกับแฟนก็เลยช่วยกันค้น ทั้งในรถ และในกระเป๋า ก็ไม่เจอ แล้วแฟนก็ยังบอกอีกว่า อาจจะลืมไว้ตรงใหนซักที่นึง ในร้าน cafe ที่ไปซื้อ และของก็หายไปเลย
ที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะผมรู้สึกไม่เข้าใจว่า แฟนผมเค้าขี้ลืม หรือ ไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งของที่ผมซื้อให้ เพราะเค้าพึ่งมานึกขึ้นได้หลังจากผ่านไป 2 วัน และแฟนผมเองก็เคยทำนาฬิกาข้อมือหาย เพราะว่าลืม ซึ่งก็เป็นของที่ผมตั้งใจซื้อให้เมื่อหลายปีก่อนแล้ว ของที่ผมซื้อให้ผมไม่เคยเสียดายตังค์ครับ เพราะผมตั้งใจทำ แต่พอเจอแบบนี้แล้ว รู้สึกเสียความรู้สึกมาก ๆ รู้สึกอัดอั้นในใจ บางครั้งก็คิดในหัวของตัวเอง ว่าแฟนผมเค้าอาจจะมีเรื่องงานที่ต้องโฟกัสรึเปล่า หรืออาจจะเป็นภาวะขี้หลงขี้ลืม แต่ผมก็มองว่ามันไม่น่าจะหนักขนาดที่ ซื้อของให้แล้วก็ทำหาย ณ ตอนนั้นเลย
ผมต้องจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงดีครับ
ผมต้องทำยังไงดีครับ แฟนขี้ลืมหนักมาก ทำของหายทันทีที่ได้รับ (ยังไม่ถึง 1 ชั่วโมง)
ที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะผมรู้สึกไม่เข้าใจว่า แฟนผมเค้าขี้ลืม หรือ ไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งของที่ผมซื้อให้ เพราะเค้าพึ่งมานึกขึ้นได้หลังจากผ่านไป 2 วัน และแฟนผมเองก็เคยทำนาฬิกาข้อมือหาย เพราะว่าลืม ซึ่งก็เป็นของที่ผมตั้งใจซื้อให้เมื่อหลายปีก่อนแล้ว ของที่ผมซื้อให้ผมไม่เคยเสียดายตังค์ครับ เพราะผมตั้งใจทำ แต่พอเจอแบบนี้แล้ว รู้สึกเสียความรู้สึกมาก ๆ รู้สึกอัดอั้นในใจ บางครั้งก็คิดในหัวของตัวเอง ว่าแฟนผมเค้าอาจจะมีเรื่องงานที่ต้องโฟกัสรึเปล่า หรืออาจจะเป็นภาวะขี้หลงขี้ลืม แต่ผมก็มองว่ามันไม่น่าจะหนักขนาดที่ ซื้อของให้แล้วก็ทำหาย ณ ตอนนั้นเลย
ผมต้องจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงดีครับ