สวัสดีค่ะทุกๆคน
เราขอขึ้นต้นด้วยน้ำแฝงว่าเมฆ😊
เราเป็นคนที่ไม่ค่อยคุยกับใครมีเพื่อนน้อย แบบประมาณว่า เราคุยได้กับทุกคน ตอนนี้เราอยู่ปี 4 แล้วแล้วใกล้จะเรียนจบ เรื่องมันมีอยู่ว่าช่วงของปี 3 เป็นการฝึกประสบการณ์วิชาชีพแล้วตอนนี้ก็ฝึกจนจบแล้วพร้อมกับเรียนวิจัยวันพุธ พ.ค 65 เราไม่เข้าใจในงานวิจัย เราเลยแอดอ.ไป เพื่อปรึกษา เนื่องจากไม่เข้า จากนั้นคุยปรึกษากันมาเรื่อยๆ เหมือนกับมีความรู้สึกว่าคุยแล้วสบายใจ พร้อมให้คำปรึกษา พอช่วงมาวันเสาร์แม่เราส่งขนมมาให้แจกอ.ซึ้งเยอะมากๆ พอถึงวันพุธ มิ.ย ช่วงเย็นๆหน่อย ตอนนั้นเรากำลังแก้งาน อ.เลยแชทมาบอกว่า เลิกงานแล้วนะ เราก็เกือบลืม เราจึงรีบขี่รถไปหา พอไปถึง เราก็เอาขนมไปให้ แล้ว อ.ก็เดินมาทางเราซึ้งใกล้มากๆ แล้วมันทำให้รู้สึกว่า วิชาทีนั้น หัวใจเรามันเต้นแรงมาก แต่เราเก็บอาการไว้อยู่ และเป็นช่วงที่สบตาแล้ว ไม่หนีเลย
พอใกล้จะกลับ เราก็บอกว่า "กลับบ้านปลอดภัยนะคะ" พร้อมกับส่งยิ้ม พอถึงอีกวัน เราก็เจอกันที่คณะก็ไม่ได้ส่งยิ้ม เนื่องยุ่งกับรายงานฝึก พอถึงวันศุกร์ เราก็ขอแบบขอคำปรึกกับอ.คนนั้น เรื่องต่างๆ คุยแชทกันตั้งเย็น ถึงเกือบจะเที่ยงคืน อ.ก็ให้กำลังใจมากๆ
แล้วพอมาช่วงสัป.เรามาเช้ามากๆ07:22น.เพื่อรอฝึกเข้าฐาน เริ่มแรก!! เราได้ยินเสียงรถ กับเสียงคน วินาทีนั้น เรากำลังจะเตรียมยิ้มและเตรียมจะคุย แต่กลับเจอกับอีกคน ที่เป็นคนที่รู้จักและรักมากๆอ.คนหนึ่ง ในใจเราตอนนั้นคือ.. okเลย🤣 พอรู้ว่าเป็นแบบนี้ เราถอยออกมาค่ะ แต่ที่ยังดีที่รู้ความจริง(แต่ก่อนจะมารู้จักอาจารย์คนนี้คือไปศึกษาดูเฟสขึ้นสถานะว่าโสดแต่ว่ามากับอีกคนนั้นคือใคร จุกไปเลยนะคะ พอรู้ความจริง พอเรารู้แบบนี้แล้วเราก็เดินหน้าต่อไปค่ะแต่เราก็ดีใจนะคะ เห็นผลที่เรารักอยู่กับคนที่เขารักอย่างมีความสุข)
👉ตอนที่ยังไม่รู้ว่าอาจารย์มีแฟน เลยพอใกล้จะเรียนจบ ตั้งเป้าไว้ว่าจะบอกความจริงกับอาจารย์เลยอยากจะปรึกษากับทุกคนว่าเราสามารถบอกความจริงกับอาจารย์ได้ไหมคะ🤔
แต่ไม่ขออะไรมาก แค่อยากจะให้อ.รับรู้ แต่รู้แล้วว่าตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ แล้วก็รู้แล้วว่าสถานะตอนนี้คืออะไรก็ได้เป็นแค่อาจารย์กับลูกศิษย์ค่ะ 😊
แอบชอบอาจารย์มหาลัย ที่คณะตัวเอง(แต่พึ่งจะมารู้ทีหลังว่า มีเจ้าของ)😶
เราขอขึ้นต้นด้วยน้ำแฝงว่าเมฆ😊
เราเป็นคนที่ไม่ค่อยคุยกับใครมีเพื่อนน้อย แบบประมาณว่า เราคุยได้กับทุกคน ตอนนี้เราอยู่ปี 4 แล้วแล้วใกล้จะเรียนจบ เรื่องมันมีอยู่ว่าช่วงของปี 3 เป็นการฝึกประสบการณ์วิชาชีพแล้วตอนนี้ก็ฝึกจนจบแล้วพร้อมกับเรียนวิจัยวันพุธ พ.ค 65 เราไม่เข้าใจในงานวิจัย เราเลยแอดอ.ไป เพื่อปรึกษา เนื่องจากไม่เข้า จากนั้นคุยปรึกษากันมาเรื่อยๆ เหมือนกับมีความรู้สึกว่าคุยแล้วสบายใจ พร้อมให้คำปรึกษา พอช่วงมาวันเสาร์แม่เราส่งขนมมาให้แจกอ.ซึ้งเยอะมากๆ พอถึงวันพุธ มิ.ย ช่วงเย็นๆหน่อย ตอนนั้นเรากำลังแก้งาน อ.เลยแชทมาบอกว่า เลิกงานแล้วนะ เราก็เกือบลืม เราจึงรีบขี่รถไปหา พอไปถึง เราก็เอาขนมไปให้ แล้ว อ.ก็เดินมาทางเราซึ้งใกล้มากๆ แล้วมันทำให้รู้สึกว่า วิชาทีนั้น หัวใจเรามันเต้นแรงมาก แต่เราเก็บอาการไว้อยู่ และเป็นช่วงที่สบตาแล้ว ไม่หนีเลย
พอใกล้จะกลับ เราก็บอกว่า "กลับบ้านปลอดภัยนะคะ" พร้อมกับส่งยิ้ม พอถึงอีกวัน เราก็เจอกันที่คณะก็ไม่ได้ส่งยิ้ม เนื่องยุ่งกับรายงานฝึก พอถึงวันศุกร์ เราก็ขอแบบขอคำปรึกกับอ.คนนั้น เรื่องต่างๆ คุยแชทกันตั้งเย็น ถึงเกือบจะเที่ยงคืน อ.ก็ให้กำลังใจมากๆ
แล้วพอมาช่วงสัป.เรามาเช้ามากๆ07:22น.เพื่อรอฝึกเข้าฐาน เริ่มแรก!! เราได้ยินเสียงรถ กับเสียงคน วินาทีนั้น เรากำลังจะเตรียมยิ้มและเตรียมจะคุย แต่กลับเจอกับอีกคน ที่เป็นคนที่รู้จักและรักมากๆอ.คนหนึ่ง ในใจเราตอนนั้นคือ.. okเลย🤣 พอรู้ว่าเป็นแบบนี้ เราถอยออกมาค่ะ แต่ที่ยังดีที่รู้ความจริง(แต่ก่อนจะมารู้จักอาจารย์คนนี้คือไปศึกษาดูเฟสขึ้นสถานะว่าโสดแต่ว่ามากับอีกคนนั้นคือใคร จุกไปเลยนะคะ พอรู้ความจริง พอเรารู้แบบนี้แล้วเราก็เดินหน้าต่อไปค่ะแต่เราก็ดีใจนะคะ เห็นผลที่เรารักอยู่กับคนที่เขารักอย่างมีความสุข)
👉ตอนที่ยังไม่รู้ว่าอาจารย์มีแฟน เลยพอใกล้จะเรียนจบ ตั้งเป้าไว้ว่าจะบอกความจริงกับอาจารย์เลยอยากจะปรึกษากับทุกคนว่าเราสามารถบอกความจริงกับอาจารย์ได้ไหมคะ🤔
แต่ไม่ขออะไรมาก แค่อยากจะให้อ.รับรู้ แต่รู้แล้วว่าตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ แล้วก็รู้แล้วว่าสถานะตอนนี้คืออะไรก็ได้เป็นแค่อาจารย์กับลูกศิษย์ค่ะ 😊