แม่ใช้คำรุนแรงทุกวัน จนจิตตกทำไงดี
เราอยู่บ้านกับพี่, แม่ หลาน เวลาใครทำอะไรไม่ได้ดั่งใจแม่ก็จะด่าคำหยาบคายมากๆ ชอบพูดประชด เช่น เปรต นรก สัตว์เดรัจฉาน เวรกรรมอะไรของกูถึงมาเจอพวกแบบนี้ กูต้องได้มาดูแต่พวกไม่สมประกอบ วันนั้นเราทอดไข่แล้วน้ำมันเริ่มดำเพราะพี่เราทอดไปก่อนหน้านั้นแล้ว แม่เห็นก็พูดว่า 👉(ของกู
หมดล่ะ อีแก่มันเป็นคนหา จะได้รีบๆตายไปสงสัยมันคิดแบบนี้)คือแม่หมายถึงลูกๆคิดไม่ดีกับแม่แบบนั้น คือแค่เรื่องน้ำมัน แต่ไม่มีใครพูดไม่มีใครคิด แม่พูดเองเออเอง มดขึ้นบ้าน โดนมดกัดก็โมโหมากๆพูดถึงอีก "เวรกรรมอะไรของกู" เราขายของได้ก็เอาตังไปซื้อกับข้าวอร่อยๆให้กินตลอด แต่ช่วงนี้ขายไม่ได้เลย
นับวันยิ่งพูดหยาบขึ้น ลืมล็อคประตูหลังบ้าน แม่ก็ปิดประตูเสียงดังมากหลายรอบ แล้วพูดว่าเดี๋ยวกูจะรื้อออกให้หมดจะได้สมใจพวก คิดผิดที่สร้างบ้านน่าจะสร้างกระท่อมอยู่ถึงจะสาสม เช้าได้ยินคำพูดลบๆ เกือบเที่ยงก็ได้ยิน เที่ยงอีก เย็นอีก 1 วันมี 24 ชม.คือเกือบครบ มีแต่คำว่าเปรต นรก สัตว์เดรัจฉาน ถ้าเถียงเขาขู่ว่าจะก้มกราบจะให้พวกไม่ต้องไ้ม่ได้ผุดเกิด ชาติหน้าขอได้ลูกดีๆ ลูกคนอื่นเขาได้งานดีๆส่งเงินให้พ่อแม่เป็นหมื่นเป็นแสน เอาแบบนั้นพวกนี้อย่าได้เจออีกชานิหน้า วันพระกูก็ยกมือสาธุล่ะ คือเราอยากไปทำงานมากนะ แต่พยายามขายของแต่กว่าจะขายได้คือนานๆที ค่าใช้จ่ายไม่ทันกับรายได้ ไปทำงานต่างจังหวัดคือต้องเสียค่าเดินทาง ค่าเช่าห้อง ค่ากินจนกว่าเงินเดือนจะออก และอยู่ห่างกันเราไม่ได้ยินพลังลบเราใจเย็นมากๆ ร่าเริง สดใส แต่ทุกวันนี้เราเครียดถึงขั้นอยากฆ่าตัวตาย เราอยู่บ้านนอกไกลตัวเมือง พยายามหางานที่มีห้องพัก แต่เขาไม่รับ
คุยกับพ่อก็เหมือนแม่ เราไม่เหลือใคร พี่เราก็ซึม มีทางางเดียวคือขายของให้ได้ จะได้เก็บเงินออกไปอยู่ข้างนอก ทำงาน แต่คือเป็นอาทิตย์ขายได้1 บางทีก็เกือบเดือน 1 ออเดอร์ เราเหนื่อยและท้อมาก เครียดสุดๆ เราพยายามทุกวันปรับเปลี่ยนเรียนรู้ แต่พยายามคิดเสมอว่ามันอาจจะยังไม่ถึงเวลาของเรา
มาวันนี้คือแบบไม่ไหว ยิ่งอยู่ด้วยกันสภาพจิตใจเรายิ่งแย่ลง
แม่ใช้คำรุนแรงทุกวัน จนจิตตกทำไงดี
นับวันยิ่งพูดหยาบขึ้น ลืมล็อคประตูหลังบ้าน แม่ก็ปิดประตูเสียงดังมากหลายรอบ แล้วพูดว่าเดี๋ยวกูจะรื้อออกให้หมดจะได้สมใจพวก คิดผิดที่สร้างบ้านน่าจะสร้างกระท่อมอยู่ถึงจะสาสม เช้าได้ยินคำพูดลบๆ เกือบเที่ยงก็ได้ยิน เที่ยงอีก เย็นอีก 1 วันมี 24 ชม.คือเกือบครบ มีแต่คำว่าเปรต นรก สัตว์เดรัจฉาน ถ้าเถียงเขาขู่ว่าจะก้มกราบจะให้พวกไม่ต้องไ้ม่ได้ผุดเกิด ชาติหน้าขอได้ลูกดีๆ ลูกคนอื่นเขาได้งานดีๆส่งเงินให้พ่อแม่เป็นหมื่นเป็นแสน เอาแบบนั้นพวกนี้อย่าได้เจออีกชานิหน้า วันพระกูก็ยกมือสาธุล่ะ คือเราอยากไปทำงานมากนะ แต่พยายามขายของแต่กว่าจะขายได้คือนานๆที ค่าใช้จ่ายไม่ทันกับรายได้ ไปทำงานต่างจังหวัดคือต้องเสียค่าเดินทาง ค่าเช่าห้อง ค่ากินจนกว่าเงินเดือนจะออก และอยู่ห่างกันเราไม่ได้ยินพลังลบเราใจเย็นมากๆ ร่าเริง สดใส แต่ทุกวันนี้เราเครียดถึงขั้นอยากฆ่าตัวตาย เราอยู่บ้านนอกไกลตัวเมือง พยายามหางานที่มีห้องพัก แต่เขาไม่รับ
คุยกับพ่อก็เหมือนแม่ เราไม่เหลือใคร พี่เราก็ซึม มีทางางเดียวคือขายของให้ได้ จะได้เก็บเงินออกไปอยู่ข้างนอก ทำงาน แต่คือเป็นอาทิตย์ขายได้1 บางทีก็เกือบเดือน 1 ออเดอร์ เราเหนื่อยและท้อมาก เครียดสุดๆ เราพยายามทุกวันปรับเปลี่ยนเรียนรู้ แต่พยายามคิดเสมอว่ามันอาจจะยังไม่ถึงเวลาของเรา
มาวันนี้คือแบบไม่ไหว ยิ่งอยู่ด้วยกันสภาพจิตใจเรายิ่งแย่ลง