ขอเกริ่นก่อนว่าผมทำงานอยู่ประเทศญี่ปุ่นครับ เป็นวิศวกรออกแบบในโรงงานเล็กๆแห่งหนึ่งในญี่ปุ่นได้ 3 ปีแล้วครับ ผมมาทำงานที่นี่ได้อาจจะบอกได้ว่าโชคช่วยมา เพราะภาษาญี่ปุ่นก่อนมานั้นผมไม่มีเลยครับ ก็ได้รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยที่ทำงานที่นี่แนะนำมาครับ ที่นี่คนไทยเยอะมากครับ ภาษาญี่ปุ่นในตอนแรกคือแทบไม่ได้ใช้งานครับ คุยกับเพื่อนร่วมงานก็เป็นภาษาไทยครับ คนไทยเยอะก็คอยช่วยเหลือกันครับ คนเก่งภาษาก็ช่วยกันแปลให้รู้เรื่องกัน

พออยู่มาสักสองสามปีก็เริ่มเห็นอะไรหลายๆอย่างที่มันไม่โอเค ทั้งสถานการณ์ของบริษัทและเป้าหมายที่เค้าให้เรา เรื่องเงินก็ด้วยส่วนหนึ่ง ประจวบเหมาะกับคนไทยเริ่มทยอยลาออกกันหมดเพราะเหตุผลเดียวกัน จึงตัดสินใจที่จะหางานใหม่ในประเทศญี่ปุ่นครับ 

เท่าที่นับได้ ผมสัมภาษณ์ไปมากกว่า 50 บริษัทครับ และเหตุผลหลักที่ไม่ได้งานคือเรื่องภาษาครับ แต่ผมก็ยังหน้าด้านสัมภาษณ์ไปเรื่อยๆ เรียนภาษาด้วยตัวเองควบคู่กันไป แต่ก็ได้แค่นิดหน่อยจริงๆ

จนมีที่หนึ่งติดต่อเข้ามา ผมก็สัมภาษณ์ไปตามปกติ คือผมมีประสบการณ์การสัมภาษณ์งานมามากจนจำศัพท์ในการสัมภาษณ์ แพทเทิร์นการตอบคำถามต่างๆจนชินและตอบได้อย่างปกติไม่ติดขัดอะไร ไม่ใช่ว่าตัวเองเก่งภาษา แต่เพราะอ่านสคริปต์จนจำได้ครับ อาจจะมีคำศัพท์ที่ไม่รู้บ้างก็ตอบเค้าไปตรงๆว่าไม่รู้ 

ก็สรุปว่าได้งานที่นี่ครับ รู้ผลอาทิตย์ที่แล้ว เค้าให้เริ่มงานเดือน 9 ครับ ตอนแรกก็ดีใจมากครับได้งานแล้ว แต่ตอนนี้เริ่มกลัวครับ

กลัวว่าจะทำงานไม่ได้ครับ เพราะทำงานจริงๆมันไม่มีสคริปต์เหมือนสัมภาษณ์ที่พูดเป๊ะๆได้ และที่นี่ไม่มีคนไทยแล้ว ไม่มีใครจะมาช่วยเราแปลได้แล้ว เมื่อก่อนกลับบ้านยังมีเพื่อนคนไทยที่อยู่ใกล้ๆกัน ไปด้วยกันกลับด้วยกัน  มีปัญหาก็ช่วยกัน โดนด่าก็หารกันได้ เป็นเซฟโซนให้กัน 

ตอนนี้ผมรู้สึกหลายอย่างมากจริงๆครับ รู้สึกดีที่ได้งานใหม่แล้ว จะได้หลุดพ้นจากอะไรที่มันไม่โอเคตรงนี้ เงินเดือนดีกว่า และก็รู้สึกกลัวว่าจะไม่มีใครแล้ว ต้องไปดำเนินชีวิตคนเดียว รู้สึกว่าจะต้องโดนกดดันเรื่องภาษาหนักมาก จะต้องโดนด่า จะต้องโดนดูถูก จะต้องมีคนหัวเราะเยาะ รู้สึกว่าจะต้องมีคนคาดหวัง และถ้าเราทำตามที่เค้าหวังไม่ได้ ก็อาจจะโดนปล่อยเกาะ หรือขั้นแย่สุดไม่ผ่านโปร โดนส่งกลับไทย

แทนที่ได้งานใหม่จะดีจะแฮปปี้ แต่ตอนนี้เครียดจนนอนไม่หลับครับ คิดแต่เรื่องพวกนี้วนไปวนมา วันเซ็นสัญญาก็ใกล้จะมาถึงแล้ว ผมไม่รู้จะต้องตัดสินใจยังไงครับ

มีใครเคยมีคอนดิชั่นคล้ายๆผมแบบนี้บ้างไหมครับ อยากรู้ว่าแต่ล่ะคนตัดสินใจกันยังไงครับ มีวิธีการคิดและให้กำลังใจตัวเองกันยังไงบ้างครับ