สวัสดีครับ ผมแค่สงสัยในตัวเองครับ ว่าผมเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า ผมคบกับแฟนมา 6 ปีกว่า ปัจจุบันเลิกกันแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีเขาครับ ผมเป็นคนที่เฮฮา ร่าเริง เป็นตัวโจ๊กในชั้นเรียน แต่หลังจากผมคบกับแฟนได้ 3 ปีกว่า แฟนผมได้ย้ายโรงเรียนไปยังโรงเรียนประจำ ซึ้งเขาก็มีสังคมใหม่ มีเวลาอยู่กับเพื่อนใหม่เยอะกว่าผม เขาเริ่มไม่สนใจผม เขาเลิกทำร้ายจิตใยผมในหลายๆอย่าง ตั้งแต่นั้นมาผมเริ่มหงุดหงิดง่าย เก็บตัว อยากคนที่ร่าเริงกลับกลายเป็นคนที่ไม่สดใส อยากที่ชอบออกไปไหนมาไหนกับเพื่อน กลับเลือกอยู่คนเดียว และท้ายที่สุดผมเลือกทำร้ายตัวเอง ทุกครั้งที่ทะเลาะ มีปัญหา ผมมักจะลงเอยด้วยการทำร้ายตัวเอง ต่อยหน้าจนหน้าบวม ต่อยพื้นจนมือแตก หรือแม้แต่ใช้ของมีคมกรีดทั้งแขนของตัวเอง หนักสุดคือผมคิดอยากกระโดดตึก ไม่รู้ว่าจะเรียกเป็นการคิดจะกระโดดรึเปล่า แต่ผมเป็นคนที่กลัวความสูงมาก ครั้งนึงผมทะเลาะกับเขา ผมเลือกที่จะเงียบและเดินออกมาหน้าระเบียง ผมพักอยู่ชั้น 7 ผมนั่งหน้าระเบียงและมองลงไปด้านล่าง จากที่เคยอยู่แค่ชั้น 2 มองลงมายังขาสั่น ครั้งนั้นผมมองลงมาจากชั้น 7 โดยไม่มีความกลัว และในใจยังคิดอีกว่า ถ้าโดดลงไปตอนหน้าปะทะลมมันคงเย็นสบายน่าดู ถ้าโดดลงไป จะเจ็บมากไหม ในหัวผมคิดอยู่แค่นี้ และหลายๆครั้ง ผมมักจะชอบนอนคิด ว่าถ้าตายไป คงสบาย ไม่ต้องร้องไห้ ไม่ต้องคิดไร ไม่ต้องปวดหัว ไม่ต้องทรมานแบบตอนนี้ ทุกวันนี้ผมเลิกกับเขา เมื่อไม่มีเรื่องของเขา ผมสามารถใช้ชีวิตปกติได้ แต่หลายๆครั้งผมมักจะคิดถึงเขา และหลายๆครั้ง ความรู้สึกเดิมๆ มันกลับมา ผมทำร้ายร่างกายตัวเองทุกครั้งที่มีเรื่องของเขา ผมกลัว ผมกลัวว่าวันนึงผมจะทำในสิ่งที่ผมคิด ตอนนี้ผมเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่าครับ แล้วค่ารักษา ค่ายามันแพงมากไหมครับ