แบบนี้ เรียก “ลืม” “คิดไม่ได้” หรือ “เห็นแก่ตัว”

สืบเนื่องมาจากเหตุการณ์เล็กน้อยมากค่ะ (การซักหมวก)
ที่บ้าน มีเสาแขวนหมวก 1 เสา ในเสามีหมวกอยู่ประมาณ 10 ใบ ซึ่งเป็นหมวกประเภทเดียวกันทั้งหมด 
 วันนึงแฟนซักหมวก หยิบหมวกทั้งหมด 9 ใบไปซัก (หมวกตัวเอง) และอีก 1 ใบถูกแขวนไว้ที่เสา (หมวกเรา)
เลยเกิดคำถามว่า ทำไมไม่เอาใบนี้ไปซักด้วย 
คำตอบที่ได้ คือ "ลืม"

คำถามคือ หมวกแขวนอยู่ที่เดียวกัน เสาเดียวกัน ติดกัน เป็นไปได้ไหมที่จะตอบว่าลืม
ส่วนตัวคิดว่าเห็นแก่ตัว เอาแต่ตัวเองค่ะ

นอกจากเรื่องนี้ (บางครั้ง) 
ตอนกินข้าว : หลังจากที่ออกไปซื้อกับข้าวด้วยกันมา แฟนหยิบแต่จานช้อนตัวเอง เลยถามว่าทำไมไม่หยิบมาให้ด้วยทีเดียวเลย คำตอบคือ ลืม
บางทีข้าวเช้า : ซื้อมาแค่ของตัวเอง เลยถามว่า ไม่โทรมาถามบ้างหรือซื้อมาเผื่อบ้าง คำตอบคือไม่รู้ว่าตื่นหรือยัง ไม่รู้ว่าจะกิน (เอิ่มมม)

ลูกชิ้น : ซื้อมา 4 ไม้ แฟนกินไป 3 ไม้ หยิบมาให้เราบอกจะหมดแล้วนะ รีบมากิน คำถามคือ ถ้ารู้ว่าจะหมด ก็หยุดกินแล้วเหลือไว้ให้คนอื่นไง

ประเด็นคือ พอบ่นแฟนด้วยเรื่องตามทึ่เล่าข้างบน กลับกลายเป็นว่า เราผิดที่โวยวาย คิดเล็กคิดน้อย เรื่องแค่นี้
ใช่ค่ะ เรื่องแค่นี้ แต่เรื่องแค่นี้ ไม่ถูกสอนหรือบ่น ก็ควรจะทำหรือคิดได้

เพื่อนๆมีความเห็นอย่างไรบ้างคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่