พออาจารย์สั่งงานเพื่อนในกลุ่มทุกคนจะเงียบ เราต้องคอยเป็นตัวตั้งตัวตีให้เสมอไม่ว่าจะหาข้อมูล นัดกันทำงาน แบ่งงาน ทักหาอาจารย์ เป็นแบบนี้ทุกๆงานจนมีอยู่วันหนึ่งเราทนไม่ไหวเพราะใกล้วันส่งแล้วเพื่อนยังไม่อ่านแชทเราเลย เราเลยตัดสินใจบอกไปว่าขอแยกกลุ่มทำงานนะ เพื่อนๆถึงได้มาตอบว่าขอโทษ ทำงานไม่มีเวลาเลย แต่เราก็ย้ายกลุ่มออกมาแล้วนะคะ และเราก็เห็นว่าพอเราย้ายกลุ่มออกมาเพื่อนในกลุ่มเราก็เริ่มหาข้อมูลกันเริ่มทำงานกัน เรารู้สึกน้อยใจมากที่พอเราถามเราทักไปเรื่องงานไม่มีใครตอบไม่มีใครอ่านแชทเราเลย
ปล.1 เพื่อนเก่าเราบอกว่าเพราะไม่มีเราเขาถึงกระตือรือร้นกันเพราะกลัวไม่มีงานส่ง
ปล.2 เราเคยว่าเพื่อนไปหนึ่งรอบเพราะเราทำงานคนเดียวให้ทั้งหมดจนมีงานส่ง มีคะแนน (ถ้าเราไม่ทำเราก็ไม่มีคะแนน) แล้วเพื่อนก็ตอบมาว่าขอบคุณมากนะ ถ้าไม่ได้แกเราก็ไม่รู้จะทำยังไง เราควรที่จะว่ายังไงให้เพื่อนสำนึกดีคะ เราเบื่อมากๆ
เพื่อนเห็นแก่ตัวไหม
ปล.1 เพื่อนเก่าเราบอกว่าเพราะไม่มีเราเขาถึงกระตือรือร้นกันเพราะกลัวไม่มีงานส่ง
ปล.2 เราเคยว่าเพื่อนไปหนึ่งรอบเพราะเราทำงานคนเดียวให้ทั้งหมดจนมีงานส่ง มีคะแนน (ถ้าเราไม่ทำเราก็ไม่มีคะแนน) แล้วเพื่อนก็ตอบมาว่าขอบคุณมากนะ ถ้าไม่ได้แกเราก็ไม่รู้จะทำยังไง เราควรที่จะว่ายังไงให้เพื่อนสำนึกดีคะ เราเบื่อมากๆ