ในหนัง ละคร การ์ตูน นิยาย เมื่อฝ่ายพระเอกฆ่าพวกผู้ร้ายตาย เรารู้สึกยินดี รู้สึกพึงพอใจ รู้สึกมีความสุขที่คนพวกนั้นตาย คิดว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ความตายของคนไม่ดีคือสิ่งที่สามารถกระทำได้
แต่พอฝั่งผู้ร้ายฆ่าฝั่งตัวเอก เรากลับรู้สึกโกรธ รู้สึกไม่พอใจ รู้สึกถึงความไม่ถูกต้อง ฝั่งคนดีไม่สมควรที่จะตาย คนชั่วเท่านั้นที่สมควรตาย 
ความรู้สึกเหล่านี้คืออะไร ทำไมเราถึงตัดสินเลือกฝั่ง หยิบยื่นความตายให้อีกฝั่งได้อย่างไม่ลังเลเลย จริงอยู่มันคือหนัง ละคร เป็นสิ่งสมมุติ แต่ความรู้สึกของเราล่ะ มันคือของจริงมั้ย เราคิดอย่างนั้นจริงโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า 
ลองคิดดูในเหตุการณ์เหล่านั้น ฝั่งตัวเอกฆ่าฝั่งตัวร้ายไปมากมาย บางเรื่องอาจฆ่าไปหลายร้อยคน แต่ทำไมเราถึงไม่รู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์นั้นๆเลย ไม่แม้แต่จะคิดฉงนใจเลยว่าคนตายเหล่านั้นเค้าสมควรตายจริงหรือเปล่า พวกเค้ามีลูกมีเมีย มีพ่อแม่รออยู่หรือไม่ ทำไมเราถึงไม่รัสึกอะไรเหล่านี้เลย 
แต่พอฝั่งตัวเอกตายซักคน ทำไมเราถึงรู้สึกสงสาร รู้สึกแย่ นึกไปถึงครอบครัวของคนเหล่านั้น คนดีตายคนเดียวทำไมมันถึงมีค่ามากกว่ามากกว่าคนชั่วร้อยคน ความรู้สึกลำเอียงเหล่านี้มันคืออะไรกันแน่
หรือเพราะแท้จริงแล้ว มนุษย์คือคนเลวโดยสันดาน??