มันมีกระทู้ที่ตั้งก่อนหน้านี้เต็มไปหมดกับการที่เราพยามชวนคุยใครคนๆนึง เราพยามเพื่อใครสักคนนึง ที่ผมมาตั้งมันอาจจะเป็นการระบายความรู้สึกของผมเอง มันรู้สึกว่าทำไมเราอยากคุยกับเขาขนาดนี้ 

ผมคุยกับคนนึงมานานแล้ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เป็นผมเองที่ชวนคุยก่อนตลอด ที่จริงผมก็ไม่ได้มีปัญหากับเป็นคนเริ่มสนทนาหรอกนะครับ แต่เขาไม่คิดจะถามกลับหรือชวนคุยกลับเลย ช่วงแรกๆผมก็เข้าใจว่าอาจจะเป็นเพราะเขาคุยไม่เก่ง ตัวผมชวนคุยมาเรื่อยๆ ถามเรื่องที่เขาสนใจ ผมไม่ได้ถามคำถามเดิมๆซ้ำๆ 
ผมเปลี่ยนคำถามไปเรื่อย หานูนนี่มาถาม แต่เขากลับบอกว่ารู้สึก รำคาญ หงุดหงิดที่เราถามเขา ผมไม่เข้าใจ ตอนที่ผมไปทำงานกลับมาจะมีข้อความของเขาบอกว่าคิดถึง อยากคุยด้วย กลับมาถึงพอชวนคุยกลับรู้สึกรำคาญผม ผมควรจะทำตัวยังไงดีครับ ผมทำตัวไม่ถูกแล้ว ผมชวนคุยมาตลอด หาเรื่องมาคุยทุกวัน แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือการตอบแบบส่งๆ ไม่ตอบเพื่อจะถามเรากลับ กลับตอบแบบปลายปิด เขามองผมเป็นอะไรกันแน่ เป็นเพื่อนคุย เป็นคนรัก เป็นคนสนิท เป็นคนรู้จัก หรือ เป็นแค่ชักโครกที่เขามาใช้ในวันที่เขาทุกข์ เขาอยากระบาย และพอไม่อยากใช้ก็ปล่อยให้เราเป็นคนที่ซึม ผมก็พร้อมเป็นชักโครกให้เขานะถ้าเขาต้องการ ขอแค่เขามองผมเป็นคนที่พร้อมคุยกับเขาทุกอย่าง....