เรารู้สึกโดนบังคับบัญชาทุกอย่าง ด้วยความเป็นผู้หญิงก็เข้าใจ เเต่พ่อเราคือเเบบ เรามี.4เเล้ว เค้ามารับมาส่งก็ปกติคนเป็นห่วงลูก เเต่เค้าชอบทำตัวเเบบ เวลาเราล็อกบ้านจะเข้าบ้าน เราเห็นพ่อยังชะเง้อเอาตามาเเอบดูเรา เค้าขับวินค่ะ เค้าจะทำเหมือนขับรถไปเเล้วเพื่อลองใจเราเเต่เรารู้ตลอด 
เเล้วเราต้องใช้ชีวิตตามอารมณ์เค้า อะไรที่เค้าว่าดีมากๆๆๆ เเต่พอเค้าอารมณ์ร้อน เค้าจะบอกว่ามันเเย่ มันไม่ดี
เเล้วข้างบ้านเราเค้าอบขนมขาย เราจะไขบ้านออกไปซื้อกิน ข้างๆบ้านเราอะค่ะ เป็นคุณยายนั่งขาย เเล้วปกติกลอนกุณเเจมันจะห้อยได้สองฝั่ง เหมือนพ่อเราอยากเป็นสายสืบอะ เวลามันผิดปกติเค้าก็จะมาด่าเรา ว่าออกไปเเรดที่ไหน เราก็บอกไปซื้อขนมปังยายข้างบ้าน เค้าเลยบอกต่อจากนี้ถ้าจะไขกุญเเจทำอะไรก็เเล้วเเต่ ต้องโทรบอกเค้าทุกครั้ง

เเล้วเค้าคิดตลอดเวลาเรามีเพื่อนผู้ชาย เค้าจะคิดว่าเป็นเเฟนเรา พอเราเดินกับเพื่อนผู้ชาย 2-3คน เค้าก็จะคิดว่าไอ้ทั้งหมดนั่นเป็นเเฟนเรา

   เราอยากรู้ว่าบ้านที่เคร่งมากๆของหลายคน เริ่มปล่อยตอนอายุเท่าไหร่

ปล.นี่อยู่ ม.4เอง เราเห็นเค้าคุยกับป้าว่า ถ้าเราขึ้นมหาลัยเค้าก็จะเป็นคนไปส่งเอง