เรากับสามีอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้วค่ะ ลูกก็มีด้วยกัน ทะเบียนสมรสก็จดแล้ว เราสองคนไม่ได้มีรายได้เป็นประจำ ต่างคนต่างหา แต่กินอยู่ด้วยกัน เราจะเน้นเรื่องกับข้าวและเงินไปโรงเรียนของลูก ส่วนเขาจะเน้นเรื่องค่าน้ำ ค่าไฟ พักหลังๆมานี้เราไม่มีรายได้เข้ามา รายได้ส่วนมากมาจากเขา ตอนเรามีรายได้เรื่องกินเราให้ความสำคัญมาก เช้ามาหมูปิ้ง ไก่ปิ้ง ข้าวมันไก่ น้ำเต้าหู้ ชากาแฟ ปาท่องโก๋มีให้กินทุกเช้า เราไม่เคยให้อด ตกเย็นถ้าเราไม่ซื้อแกงสำเร็จมาก็ซื้อของสดมาทำกินเอง เฉลี่ยวันนึงค่ากับข้าวเกือบห้าร้อย วันไหนตังไม่พอเราก็ไปกดมาเพราะกลัวลูกอด แต่ถ้าวันไหนเราซื้อของกินมาน้อย ไม่พอเขากินเขาก็บ่น อ้าวแล้วของเขาล่ะ เขากินไม่เป้นหรอ แต่พอมาวันนี้เราไม่มีรายได้ ค่ากับข้าวมันตกที่เขา ๆ ก็จะซื้อแกงถุง20บ. 2ถุง ร้านที่ไม่อร่อย ไข่เค็ม เค้าก็ซื้ออยู่แค่นี้ เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็กินแค่พออิ่ม แต่พอดึกๆ4-5ทุ่มตัวเองออกไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมากินคนเดียว เขาจะเป็นแบบนี้ตลอด ถ้าวันไหนมีขนมไทยมาด้วยของเค้าก็อย่างนึงล่ะ อีกให้ลูกสองคนแบ่งกัน เรา..อดค่ะ  
แม่เขาให้แบ่งที่ให้เราทำสวนปลูกผัก 2 ไร่ เรากะจะขอตังเขา2พันมาลงทุน เขาบอกเราว่าไม่มีหรอก เราก็ว่าไม่มีก็ไม่เป็นไร เขายื่นสมุดเงินฝากให้เราดูว่าเนี่ยไม่มีการเดินบัญชีตั้งหลายเดือนล่ะ เราก็ไม่อะไรจนเมื่อ2-3วันที่ผ่านมา เขาไปยืมเงินแม่เขา1พัน แม่เขาถามว่าไอ้เงินที่ไปหมื่นกว่าบาทหมดแล้วหรอ เขาบอกว่าเอาไปฝากแล้วฝนจะตกขี้เกียจไปกด เราสอนการบ้านลูกอยู่ในบ้าน เขาคุยกันอยู่หน้าบ้าน เราถึงกับอืม บอกเราว่าไม่มีเงิน ลูกขอก็ไม่มีๆ เราโกรธมากอ่ะ แต่พูดอะไรไม่ได้ วันนี้เรามานึกขึ้นได้ อ่อ เขามีบัญชีของป้าที่เสียไปแล้วนิ ป้าเขายกเงินก้อนนั้นให้ ในบัญชีมีอยู่แสนสองกับอีก5พันกดออกมาใช้จ่ายในงาน เหลือติดบัญชี5พัน เพราะเราเป็นคนไปกดมาตอนป้าเสีย เราก็หาดูตามตู้เสื้อผ้าอะไรก็ไม่มี เขาคงเก็บไว้เป็นอย่างดี  แก๊สก็หมด เขาก็โนสน  หมดก็หมดไป  เราลองสังเกตุดูว่าถ้าช่วงไหนเขามีตังจะหายไปอยู่บ้านเพื่อนทั้งวัน เราก็พอรู้มาว่าแระวัติเขาไม่ค่อยดียุ่งเรื่องยาด้วย บางที่แคร์เพื่อนมากกว่าครอบครัว  เป็นแบบนี้เราก็ท้อ ก็เหนื่อยเหมือนกัน เวลาเราไม่มีตังเราผิด เราไม่รู้จักเก็บ แต่เวลาเขาไม่มีเขาบอกเขาผิดเหรอ เราอยากออกไปทำงานข้างนอกเขาก็ไม่ให้ไป เราไปใครจะดูแลลูก เขาเป็นคนนอนดึก บางวันเราตื่นเขาเพิ่งจะนอน แล้วคิดดูว่าจะตื่นตอนไหน เรามาอยู่บ้านเขา คิดอะไร ทำอะไรคือลำบากมาก เหมือนตัวคนเดียว คิดนอกกรอบที่พ่อ แม่เขาสั่งก็ไม่ได้ เรากลายเป็นคนไม่ดีอีก ตอนนี้เราก็ทักไปยืมตังน้องไว้2พัน นางบอกวันที่25 เงินเดี๋ยวโอนให้ เราก็พยายามยืนด้วยตัวเองไม่พึ่งพาเขา ยื่นกู้สินเชื่อต่างๆ ในเมื่อเขาพึ่งพาอะไรไม่ได้เราก็ต้องดิ้นรนด้วยตัวเอง ผลจะออกมาเป็นยังไง เราก็คงต้องรับมันให้ได้ เราอยากเลิกกับเขาเราผิดไหมคะ เราเห็นแก่ตัวไหมคะ ตอนนี้มีสองทางเลือกยืมเงินมาลงทุนทำผัก 2พัน กับไปทำงานกับน้องเดือนหนึ่งประมาณหมื่นเจ็ด เราอยากเลิกนะคะ แต่เขาไม่ยอมจบง่ายๆ เอาแต่ใจตัวเอง เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ไม่ฟังเหตุผลคนอื่น ถ้าเราพูดว่าเลิกกันออกไป ไม่รู้เหตุการณ์จะเป็นยังไง เราก็กลัวเขาทำร้าย ทุบตีเรา ถ้าเขาทำแบบนั้นเรารอดมาได้คือบุญของเราไหมคะ ความรู้สึกตอนนี้คือเหมือนตกนรกเลย พ่อแม่เขาก็จ้องจะเล่นงานเรายกที่ให้แล้วทำไมไม่จัดการทำอะไรสักที  ใครพอจะแนะนำอะไรได้บ้างคะ เหนื่อย 🥺🥺🥺🥺🥺