เป็นบุคคลนึงที่ไม่เคยมีอิสระทางความคิดเลย ตั้งเเต่เล็กจนโตพ่อแม่เลิกกัน ตั้งเเต่ป.5 ก็มีเเต่เเม่ที่เลี้ยงดูมาตลอดคนเดียว นอกจากพ่อจะตัดขาดกับเราไปบวช เราก็ไม่รู้จะปรึกษาใครแล้ว ก็มีเเต่แม่ทำเเต่งาน ไม่เคยมาสั่งสอน มีเเต่ด่าๆ แม่ใช้เเต่ความคิดของตัวเองตัดสินคนอื่นว่าไม่ดี มีความคิดเป็นของตัวเอง อะไรๆคนอื่นก็ต้องอยู่ในกรอกที่เเม่วางไว้ ต้องทำงาน ต้องตื่นตอนนี้ตอนนั้น ต้องอยู่ในระเบียบตลอด ต้องไม่มีแฟน ห้ามสารพัด แต่เเม่ก็ไม่เคยเป็นแบบอย่างที่ดีให้ดูเลย ผู้ชายของเเม่เยอะมากนะ เราเห็นมาเเต่เด็ก เเต่คิดว่าความสุขของเเม่ก็ไม่คิดอะไรไม่ว่าอะไร ไม่พูดอะไร เพราะเเม่จะกอกหนูเราไว้อยู่เเล้วว่าเเฟนเเม่คนนี้ดี อะไรๆแม่ก็เป็นคนที่ถูกที่สุดทุกอย่าง จนกระทั่งหลายครั้งที่ชีวิตมีปัญหาก็ไม่เคยปริปากปรึกษาอะไรแม่ได้ ไม่เคยขอความช่วยเหลือเลยสักครั้งเดียว เพราะรู้ว่าชีวิตของเเม่ปัญหาของเเม่มันใหญ่กว่าชีวิตของหนู จนกระทั้งที่ผ่านมาปีที่เเล้ว โดนเเม่ด่าเเม่ว่า จนรู้สึกว่าไม่อยากอยู่บ้าน เลยออกมาจากบ้านเผื่อที่จะอยู่ที่ใหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่บ้าน ออกมาเพื่อหางาน เเต่งานมันหายากเพราะยุคโควิด โดนญาติสุดูถูกด่าว่าสารพัด ด่าต่อหน้าว่าเรียนสูงไม่มีหัวคิด หน้าไม่อาย สารพัด เเต่ในความโชคร้ายก็ยังมีคสามโชคดีอยู่ มีพี่กุ้งที่คอยช่วยเหลือหนู เเต่อย่างไงก็ไม่เคยคิดว่ามีปัญหาอะไรกะปรึกษาเเม่หรือให้เเม่ช่วยสักครั้งเพราะ ไม่เคยคิดว่าเเม่จะซัพพอร์ตอะไร เพราะเคยมีปัญหาตอนเด็กๆบอกแม่ หนูมีปัญหาอย่างนี้ๆแม่ก็บอกว่าเราเป็นฝ่ายผิดเราไม่ดี ไม่เคยสอนมีเเต่เปรียบเทียบว่าคนนั้นก็ดีคนนี้ก็ดี เราเป็นคนไม่ดีเราผิด ตั้งเเต่นั้นมา มีปัญหาอะไรก็อยู่กับตัวเองเเก้ปัญกาเองสู้เองสู้ด้วยตัวคนเดียวมาตลอด จนหลายครั้งอยากพูดอะไรอยากแสดงความคิดเห็นอะไร แม่ก็มักจะบอกว่าเราผิดทั้งๆที่ เราก็โตพอที่มีความคิดเราก็สังคมมีเพื่อนโตเเละคิดว่าเราไม่ได้ผิดเสมอไป เเม่มีเเต่ใช้ความคิดของตัวเองเเต่ตัดสินว่าความคิดของคนอื่นมันผิด เเต่สุดท้ายไม่ว่าเราจะพูดอะไรเเสดงความคิดเห็นอะไรเราก็ผิดอยู่ดี เราไม่เคยพูดอะไรถูกความคิดแม่ เราผิดตลอด จนโตมาเป็นเหมืแนคนเก็บกดที่ไม่เคยเเสดงความคิดเห็นอะไรคิดอะไรก็ไม่พูดหรือเเสดงอะไรมา เพราะคิดว่าเรามันผิด จนบางครั้งว่าเราเป็นเหมือนคนที่ไม่เคยถูกอะไรสักเรื่องในทุกสังคมของคนทั่วไป เราไม่เคยอยากจะเเสดงความคิดเห็นเพราะเราคิดว่าเราผิดในทุกที่ทุกคนไม่ใช่เเค่กะเเม่ เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ไม่ดีเลย การใช่ชีวิตของเรามันเหมือนคนที่เกบกด ไม่คุย ไม่พูด ไม่เเสดงความคิดเห็น ไม่ยุ่งกับใคร #รู้สึกว่าตัวเอง
โครตไร้ค่า #ไม่มีอะไรดีสักอย่าง #เบื่อไม่อยากอยู่บ้าน #ชีวิตที่รู้สึกเหมือนมีเเค่ตัวคนเดียว
ควรทำอย่างไรกับการเป็นคนที่เลี้ยงดูมาเเบบเด็กเก็บกด ไม่เคยมีอิสระทางความคิด ไม่เคยมีอิสระในชีวิตตัวเอง