หนู เป็นหนี้รายวัน ต้องส่ง วันละ 1500กว่า วันนี้หนูไม่มีเงินสักบาทเลย ถ้าเราจะหนี หนียังไงค่ะ หนูกลัวมาก วันนี้ทั้งตัวมี40 บาท หนูให้ลูกไป รร. เมื่อเช้า อย่กหนีรายวันมากค่ะ จ่ายไม่ไหว ถ้าตั้งหลักได้จะจ่ายค่ะ หนูกลัวเค้าตามกับยาย ยายหนูก็แก่แล้ว คิดหลายอย่างมากค่ะ ในหัวล้นไปหมด  ไหนจะเพิ่งท้องอีก เเฟนก็หาช่วย แต่มันไม่พอสงสารเค้ามาก  หนูไม่รู้จะคุยกับใคร แถมหนูไม่มีอาชีพที่มั่นคงอีก ขายกับข้าวไปวันๆ วันไหนไม่มีคนสั่ง คนซื้อก็ขาดทุน แถมต้องต่ายรายวันอีก ขนาดยืมพี่ๆน้องๆ เค้าช่วยหนูยังไม่มีปัญญาจะคืนเลย  จะถูกประจานวันไหนก็ยังไม่รู้ พี่ๆค่ะ หนูท้อมากๆเลย ทำไมชีวิตหนูถึงเป็นเเบบนี้ พยายามไปต่อ พยายามสู้ต่อกับทุกๆอย่าง จนมาวันนี้ หนูไม่เหลือตังค์สักบาท หนูพยายามคิดอยู่นะค่ะว่าคนอื่นที่เค้ามีน้อยกว่าเรา เค้ายังยุได้  คิดแบบนี้ตลอด แต่มาวันนี้ วันที่ไม่เหลืออะไร ถ้าลูกเลิกเรียนมาหนูยังไม่รู้เลยว่าหนูจะเอาอะไรให้ลูกกิน  มีวันก่อน ลูกอยากกินนมเปรี้ยว แต่หนูต้องจ่ายรายวัน ซื้อให้ลูกกินไม่ได้ แค่นมเปรี้ยว 10 บาทหนูยังไม่มีปัญญาซื้อให้ลูกกิน ลูกหนูไปขอตังเค้า  เพื่อที่จะช่วยหนูจ่ายรายวัน ลูกหนูเพิ่งป .1 หนูไม่เจ้าใจชีวิตหนูเลย ทำไมคนรอบข้างหนูลำบาก หมด  หนูสงสารลูกหนูที่สุดเลยพี่ๆ ขอบคุณนะค่ะที่รับฟัง หนูไม่รู้จะคุยกับใครจริงๆ หนูท้อ ในชีวิตมากๆ ยิ่งรู้ว่าจะท้องอีกคนยิ่งท้อไปอีก สงสารลูกที่จะเกิดมาก ขนาดกินยายังมาได้  มาก็มาในตังหวะที่ไม่มีอะไรเลย 😭😭😭