อยากเข้าใจความสัมพันธ์ที่ยอมให้อีกฝ่ายไปมีอะไรกับคนอื่นได้ โดยที่เรารู้สึกเฉยๆ Open relationship
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ
ไม่แน่ใจว่าเรื่องที่จะเล่านี้ มันคือ Open relationshipหรือเปล่า แต่อยากเข้าใจและอยากทำใจให้ได้
โดยปกติตัวผมเองก็เป็นคนที่เฉยๆไปแล้วกับเรื่องความรัก ถ้ามีคนเข้ามา เราก็คุย ถ้าไม่มี เราก็เฉยๆ ก็มีไปเที่ยวเล่นตามสถานที่เที่ยวเกย์เพื่อมีสัมพันธ์กับคนมากหน้าหลาตา โดยที่ตัวเองก็ไม่ได้ไปหลงใหลหรือชอบใครจริงจัง
จนวันนึง ก็ได้ไปมีสัมพันธ์คนนึง ซึ่งในวันแรกตัวเองก็เฉยๆไมได้รู้สึกอะไรตามปกติ แต่เขามีการขอไลน์ผ่านคนอื่นมา ก็ให้ไปโดยไม่คิดอะไร แต่พอได้คุยทุกวัน มันก็รู้สึกดีประมาณหนึ่ง หลังจากนั้นประมาณ1-2สัปดาห์ เราก็นัดไปเจอกันในสถานที่เที่ยวเกย์
ในวันนั้นตัวผมเองกลับรู้สึก ไม่สนุกเหมือนเก่า เวลาที่เราเห็นเขากำลังมีอะไรกับใคร กำลังสนุกกับคนอื่น กลับรู้สึกหึง รู้สึกหวง รู้สึกว้าวุ่นแบบที่ไม่รู้สึกมาก่อน ตอนนั้นสับสนและคิดว่า หรือเราจะหลงชอบเขาไปแล้ว...ซึ่งนอนไม่หลับเลยทั้งคืน
แต่ด้วยอายุก็ไม่ใช่เด็กวัย20แล้ว รู้สึกอะไร ก็อยากจะบอกให้อีกฝ่ายได้รู้ ถ้าเขาโอเคก็คุยต่อ ถ้าไม่ก็จะได้ยับยั้งได้ทัน ซึ่งยอมรัยว่าตัวเองเพ้อเจ้อมากๆ พรั่งพรูต่างๆนาๆให้เขาได้อ่านทางไลน์ ซึ่งเป้นวันเดียวกันนั่นละที่เขาก็สนุกกับคนอื่นๆ
คิดว่าเขาต้องงงกับความประสาทของเราแน่ๆ แต่เขากลับบอก รู้สึกดี และกดโทรมา เพื่อฟังเราเพ้อเจ้อ แล้วก็บอกรู้สึกดี
กลายเป็นว่าหลังจากนั้น ก็ยังคุยกันต่อทุกวันเหมือนเดิม เริ่มที่จะบอกชอบเขามากขึ้นได้ทุกวัน เขาก็ถามว่าชอบอะไรเขา เรากลับตอบไมได้ คือมันเหมือนอยู่ดีๆ ใจมันให้เขาไปเฉยๆ ทั้งที่เคยเจอหล่อกว่านี้ เด็กกว่านี้ เซ็กซ์ดีกว่านี้ อย่างอื่นดีกว่านี้ แต่กับคนนี้ ตอบไมได้ว่าชอบเขาเพราะอะไร มันเหมือนชอบรวมๆ ชอบที่เป็นเขา รอยยิ้ม มารยาทและมนุษยสัมพันธ์มั่ง
เราเริ่มที่จะชวนเขาไปเที่ยวแบบปกติ ช่วงเสาร์อาทิตย์ มันก้มีความสุขนะครับ แต่มันจะมีความรู้สึกเรื่องที่เขากินยังไงก็ไม่อิ่ม นั่นคือเรื่องเซ็กซ์ คือเราเองก็ว้าวุ่น มันระแวง มันกังวลไปหมด เวลาที่เขาเงียบหาย เวลาที่เขาไม่ตอบ คิวด่าเขาจะมีไปอะไรกับใครอีกไหม บลาๆ
ซึ่ง วันที่เขาจะไปเที่ยว เขามาบอกเราว่าเขาจะไปนะ เหมือนขออนุญาต แต่จริงๆมันคือ การแจ้งให้ทราบ
เราเจ็บ เจ็บมาก ร้องไห้ แล้วก็พรั่งพรูบอกเขามากมาย ว่านี่คือสิ่งที่ทำให้คนที่บอกว่ารู้สึกดี รู้สึกชอบหรอ เขาบอกเขารู้สึกผิด แต่เขาก็ทำอยู่ดีอ่านะครับ เขาบอกว่า เขาทำเรื่องพวกนี้มากเยอะมาก จะให้เขาหยุดเลย มันหยุดไม่ได้ มันทำไมได้เลย มันยังต้องการ ซึ่งเขาสามารถมีอะไรได้กับแทบทุกคน ทุกรูปแบบ วันนึงก็คือเก็บหมดหลายคน
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เราก็คงไม่รู้สึก เพราะเราก็ทำแบบเขา แต่เราไม่มีอารมณ์กับคนอื่นเลย ไม่ได้อยากไปเที่ยวเลยเมื่อเจอเขา มันเหมือนการที่เราเที่ยวแบบนั้น เพื่อที่วันนึงเราก็อยากเจอใครสักคนที่จะหยุดเรื่องพวกนี้แล้วเราเดินไปด้วยกันต่อ แต่ในความจริง มันก็ไม่เป็นแบบนั้น
เรื่องแบบนี้ยังคงวกวนมาเรื่อยๆ กับการที่เขาขอเราไป เราก็มีประชด โดยการไปเที่ยวบ้าง แต่กลับกลายเป็นเราที่ร้องไห้และนอนไม่หลับเหมือนเคย
เราแค่อยากเป็นผู้ให้ เรารู้สึกเรารักตัวเองมากพอแล้ว เราอยากแบ่งความรักดีๆ อยากทำสิ่งดีๆให้อีกฝ่าย เคยกินร้านอร่อย ดูหนังสนุกดีๆ ฟังเพลงเพราะๆ ทำอะไรที่สนุก ที่อีกฝ่ายไม่เคย เราอยากจะแชร์ให้ เราอยากแบ่งความรักให้
แต่มันก็ดูจะเป็นฝ่ายเราที่ยังรับเรื่องนี้ไม่ได้ ที่คิดเยอะ ประสาทเสียคนเดียว ในขณะที่เขา ไม่คิดอะไรหรืออาจจะคิดว่ามันปกติ เลยไม่ได้คิดว่าเรื่องใหญ่อะไร
เราร้องไห้กับความประสาทของเรา กับความคิดมากของเราไปหลายรอบ แล้วเราก็อยากจจะจบกับเขา คิดว่าเราจะทำแบบนี้ๆ แต่กลับเป็นเขาที่ไม่เป็นไปแบบที่คิด เลยยังคุยกันอยู่ ทุกวันนี้เขาบอกรักเราแล้ว เราก็รักเขา แต่มันติดแค่เราอยากให้คิดว่า การไปเที่ยว เอากับคนอื่นมันเป็นแค่ความหิว หิวก็กิน เหมือนกินข้าว ข้าวมีหลายอย่าง คนเรารสนิยมไม่เหมือนกัน กินไม่เหมือนกัน กินได้หลายแบบ กินไม่เลือก กินเฉพาะเส้นไม่กินข้าว เราอยากรู้ว่าคนที่เขาคบกันแบบ open relationship หรือเคยมีประสบการณ์แบบนี้ เขาทำใจกันยังไง เรายอมรับว่าเราอ่อนแอกับเรื่องนี้จนเกินจะเยียวยาได้ด้วยตัวเอง มันอาจจะต้องใช้เวลา ซึ่งก็ไม่รู้ต้องมากแค่ไหน….
ึอยากเข้าใจความสัมพันธ์ที่ยอมให้อีกฝ่ายไปมีอะไรกับคนอื่นได้ โดยที่เรารู้สึกเฉยๆ ชินชา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไม่แน่ใจว่าเรื่องที่จะเล่านี้ มันคือ Open relationshipหรือเปล่า แต่อยากเข้าใจและอยากทำใจให้ได้
โดยปกติตัวผมเองก็เป็นคนที่เฉยๆไปแล้วกับเรื่องความรัก ถ้ามีคนเข้ามา เราก็คุย ถ้าไม่มี เราก็เฉยๆ ก็มีไปเที่ยวเล่นตามสถานที่เที่ยวเกย์เพื่อมีสัมพันธ์กับคนมากหน้าหลาตา โดยที่ตัวเองก็ไม่ได้ไปหลงใหลหรือชอบใครจริงจัง
จนวันนึง ก็ได้ไปมีสัมพันธ์คนนึง ซึ่งในวันแรกตัวเองก็เฉยๆไมได้รู้สึกอะไรตามปกติ แต่เขามีการขอไลน์ผ่านคนอื่นมา ก็ให้ไปโดยไม่คิดอะไร แต่พอได้คุยทุกวัน มันก็รู้สึกดีประมาณหนึ่ง หลังจากนั้นประมาณ1-2สัปดาห์ เราก็นัดไปเจอกันในสถานที่เที่ยวเกย์
ในวันนั้นตัวผมเองกลับรู้สึก ไม่สนุกเหมือนเก่า เวลาที่เราเห็นเขากำลังมีอะไรกับใคร กำลังสนุกกับคนอื่น กลับรู้สึกหึง รู้สึกหวง รู้สึกว้าวุ่นแบบที่ไม่รู้สึกมาก่อน ตอนนั้นสับสนและคิดว่า หรือเราจะหลงชอบเขาไปแล้ว...ซึ่งนอนไม่หลับเลยทั้งคืน
แต่ด้วยอายุก็ไม่ใช่เด็กวัย20แล้ว รู้สึกอะไร ก็อยากจะบอกให้อีกฝ่ายได้รู้ ถ้าเขาโอเคก็คุยต่อ ถ้าไม่ก็จะได้ยับยั้งได้ทัน ซึ่งยอมรัยว่าตัวเองเพ้อเจ้อมากๆ พรั่งพรูต่างๆนาๆให้เขาได้อ่านทางไลน์ ซึ่งเป้นวันเดียวกันนั่นละที่เขาก็สนุกกับคนอื่นๆ
คิดว่าเขาต้องงงกับความประสาทของเราแน่ๆ แต่เขากลับบอก รู้สึกดี และกดโทรมา เพื่อฟังเราเพ้อเจ้อ แล้วก็บอกรู้สึกดี
กลายเป็นว่าหลังจากนั้น ก็ยังคุยกันต่อทุกวันเหมือนเดิม เริ่มที่จะบอกชอบเขามากขึ้นได้ทุกวัน เขาก็ถามว่าชอบอะไรเขา เรากลับตอบไมได้ คือมันเหมือนอยู่ดีๆ ใจมันให้เขาไปเฉยๆ ทั้งที่เคยเจอหล่อกว่านี้ เด็กกว่านี้ เซ็กซ์ดีกว่านี้ อย่างอื่นดีกว่านี้ แต่กับคนนี้ ตอบไมได้ว่าชอบเขาเพราะอะไร มันเหมือนชอบรวมๆ ชอบที่เป็นเขา รอยยิ้ม มารยาทและมนุษยสัมพันธ์มั่ง
เราเริ่มที่จะชวนเขาไปเที่ยวแบบปกติ ช่วงเสาร์อาทิตย์ มันก้มีความสุขนะครับ แต่มันจะมีความรู้สึกเรื่องที่เขากินยังไงก็ไม่อิ่ม นั่นคือเรื่องเซ็กซ์ คือเราเองก็ว้าวุ่น มันระแวง มันกังวลไปหมด เวลาที่เขาเงียบหาย เวลาที่เขาไม่ตอบ คิวด่าเขาจะมีไปอะไรกับใครอีกไหม บลาๆ
ซึ่ง วันที่เขาจะไปเที่ยว เขามาบอกเราว่าเขาจะไปนะ เหมือนขออนุญาต แต่จริงๆมันคือ การแจ้งให้ทราบ
เราเจ็บ เจ็บมาก ร้องไห้ แล้วก็พรั่งพรูบอกเขามากมาย ว่านี่คือสิ่งที่ทำให้คนที่บอกว่ารู้สึกดี รู้สึกชอบหรอ เขาบอกเขารู้สึกผิด แต่เขาก็ทำอยู่ดีอ่านะครับ เขาบอกว่า เขาทำเรื่องพวกนี้มากเยอะมาก จะให้เขาหยุดเลย มันหยุดไม่ได้ มันทำไมได้เลย มันยังต้องการ ซึ่งเขาสามารถมีอะไรได้กับแทบทุกคน ทุกรูปแบบ วันนึงก็คือเก็บหมดหลายคน
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เราก็คงไม่รู้สึก เพราะเราก็ทำแบบเขา แต่เราไม่มีอารมณ์กับคนอื่นเลย ไม่ได้อยากไปเที่ยวเลยเมื่อเจอเขา มันเหมือนการที่เราเที่ยวแบบนั้น เพื่อที่วันนึงเราก็อยากเจอใครสักคนที่จะหยุดเรื่องพวกนี้แล้วเราเดินไปด้วยกันต่อ แต่ในความจริง มันก็ไม่เป็นแบบนั้น
เรื่องแบบนี้ยังคงวกวนมาเรื่อยๆ กับการที่เขาขอเราไป เราก็มีประชด โดยการไปเที่ยวบ้าง แต่กลับกลายเป็นเราที่ร้องไห้และนอนไม่หลับเหมือนเคย
เราแค่อยากเป็นผู้ให้ เรารู้สึกเรารักตัวเองมากพอแล้ว เราอยากแบ่งความรักดีๆ อยากทำสิ่งดีๆให้อีกฝ่าย เคยกินร้านอร่อย ดูหนังสนุกดีๆ ฟังเพลงเพราะๆ ทำอะไรที่สนุก ที่อีกฝ่ายไม่เคย เราอยากจะแชร์ให้ เราอยากแบ่งความรักให้
แต่มันก็ดูจะเป็นฝ่ายเราที่ยังรับเรื่องนี้ไม่ได้ ที่คิดเยอะ ประสาทเสียคนเดียว ในขณะที่เขา ไม่คิดอะไรหรืออาจจะคิดว่ามันปกติ เลยไม่ได้คิดว่าเรื่องใหญ่อะไร
เราร้องไห้กับความประสาทของเรา กับความคิดมากของเราไปหลายรอบ แล้วเราก็อยากจจะจบกับเขา คิดว่าเราจะทำแบบนี้ๆ แต่กลับเป็นเขาที่ไม่เป็นไปแบบที่คิด เลยยังคุยกันอยู่ ทุกวันนี้เขาบอกรักเราแล้ว เราก็รักเขา แต่มันติดแค่เราอยากให้คิดว่า การไปเที่ยว เอากับคนอื่นมันเป็นแค่ความหิว หิวก็กิน เหมือนกินข้าว ข้าวมีหลายอย่าง คนเรารสนิยมไม่เหมือนกัน กินไม่เหมือนกัน กินได้หลายแบบ กินไม่เลือก กินเฉพาะเส้นไม่กินข้าว เราอยากรู้ว่าคนที่เขาคบกันแบบ open relationship หรือเคยมีประสบการณ์แบบนี้ เขาทำใจกันยังไง เรายอมรับว่าเราอ่อนแอกับเรื่องนี้จนเกินจะเยียวยาได้ด้วยตัวเอง มันอาจจะต้องใช้เวลา ซึ่งก็ไม่รู้ต้องมากแค่ไหน….