คือเราคบกับเเฟนมาซักพักเป็นระยะเวลา2ปีกว่าได้เรารักเขามากเขาก็ดูเเลเราดีมากเช่นกันปัจจุบันเรายังเรียนอยู่กำลังใกล้จะจบยังดูไม่ค่อยมีหน้ามีตามีงานเป็นหลักเป็นเเหล่งบวกกับฐานะที่บ้านเรามันไม่ดีหน้าตาทางสังคมไม่มีทำให้ตั้งเเต่เริ่มคบกับมาเรารูตัวว่าทางบ้านเค้าไม่ค่อยชอบใจเราเท่าไหร่เเต่ก็ไม่ได้มีท่าทางรังเกียจอะไรขนาดนั้นเเค่ทุกครั้งเวลาที่เค้าคุยกับลูกเค้าเเล้วเหมือนเรากลายเป็นตัวถ่วงของเเฟนเหมือนทางครอบครัวเขายังไม่พร้อมที่จะให้เราเข้าไปยุ่งด้วยความที่เเฟนการงานก็มีหน้าตาทางสังคม  มีหลายครั้งที่ไปบ้านเค้าเรารู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินเป็นเเขกไม่ได้หรับเชิญ  เวลามีงานมีอะไรที่บ้านเค้าเราไปช่วยเเทบไมกล้าออกจากก้นครัวเราไม่รู้จะไปสูหน้าเค้ายังใง   เกรงใจฝั่งเขาเพราะเขาเเทบจะไม่กล้าพูดอยู่เเล้วว่าเราเป็นเเฟนลูกเค้า  หนักสุดมันติดมาในใจอยู่ทุกวันนี้คือช่วงคบกันปีเเรกเราทะเลาะกันฝั่งนั้นเขาบอกให้ลูกกลับไปตั้งหน้าทำงานเเหนค่อยหาเอาใหม่ระยะเวลาที่ผ่านมาทางครอบครัวเขาก็ติดต่อพูดคุยกับเเฟนเก่าเขาอยู่ตลอด ทางเเฟนเก่าก็พยายามเเสดงตัวตนให้เรารู้พักหลังเเฟนมีการไปเคลียร์ให้ครอบครัวเลิกติดต่อกับเเฟนเก่าเค้าก็เหมือนทุกอย่างจะดีขึ้นสุดท้านผ่านมาตอนนี้เราก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดิมคือหลายๆอย่างบีบให้เรารีบรุ้ว่า้ราเป็นตัวถ่างลูกเค้า

ปล.ตอนนี้เราเรียนใกล้จะจบไม่ใช่เราจะไม่เอาไหนจนดูไม่มีอนาคตขนาดนั้น