เครียดมาก ทะเลาะกับแม่จนเผลอตบหน้าแม่

สวัสดีค่ะ วันนื้เรามีเรื่องเครียดมากๆค่ะ
คือ เรื่องปัญหาทะเลาะการเรียนจนถึงลามไปเรื่องการงานของคุณแม่(คุณพ่อเสียแล้วนะ)คือเราอายุ18กำลังวางแผนเข้ามหาลัยแล้วเรื่องเครียดการสอบเข้าคือกลัวสมัครไม่ทันและปัญหาเรื่องเงินค่าสมัครสอบราคาค่อนข้างสูง(ACT)ทะเลาจนยืดกระชากเงินและเราเผลอใช้มือตบหน้าแม่ตัวเอง ตอนนี้เรารู้เครียดมากๆเลยค่ะ เรารู้สึกผิดและเครียด เราบอกแม่ว่าเราไม่ได้ตั้งใจ เราไม่ได้ตั้งใจที่จะทำ เราเครียดมากจริงๆค่ มีวิธีให้เราปรับความเข้าใจกับคุณแม่ได้มั้ยคะ เราอยากเรียนต่อแต่เราเผลอทำร้ายจิตใจคุณแม่ เรากลัวมากๆเลยค่ะและเสียใจมากๆเลยค่ะ แสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ เราเครียดมากจริงๆ เราขอโทษคุณแม่แล้ว เรารู้สึกกดดัน
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 31
ระยะนี้เรายุ่งมากจริงๆ  แถมเจอปัญหาหนักๆต้องสะสาง แทบไม่เหลือพลังงานทำเรื่องใด
แต่มีข้อความจากสมาชิกท่านหนึ่ง ขอให้เรามาตอบกระทู้นี้ …

ที่มาตอบ เพราะคำว่า … “ เรากลัวมากๆเลยค่ะและเสียใจมากๆเลยค่ะ”

นับว่าคุณ ยังมี หิริ และ โอตตัปปะ ในใจ  เพียงแค่ คุณธรรมเหล่านี้ พ่ายแพ้แก่ ตัณหา และ โทสะ
ทำให้คุณ ขาดสติ กระทั่ง ลงมือทำร้าย แม่ของตน

เราไม่จำเป็นต้องด่าทอ ประนาม หรือซ้ำเติมใดๆเลย

เพราะความรู้สึกผิดที่คุณเผชิญตอนนี้ มันเทียบเท่าไฟในอเวจีอยู่แล้ว

ก็ขอให้คุณ เริ่มจากตรงนี้แหละ …
พลิกจากความรู้สึกผิดสุดชีวิตนี้ ตั้งใจว่าจะดีกับท่าน ที่สุดในชีวิตได้ไหม

เพียงเพราะ ความต้องการ (อยากเรียนต่อ) ของตัวคุณ คุณยังลงมือทำร้ายท่าน
จากนี้ ตั้งใจว่า จะทำตามความต้องการของท่าน โดยไม่มีข้อแม้ได้ไหม ?

น้ำหนักของกรรมน่ะ ทำสิ่งใดไป ก็ชดใช้ให้สมน้ำสมเนื้อกัน
เอามาวางบนตราชั่งแล้วไม่เอียงไปทางใด จึงเรียกว่ายุติธรรม

ที่คุณบอกว่าขอโทษน่ะ ทำแบบไหนคะ
ถ้าแค่ยกมือไหว้ขอโทษ แปลว่าใจคุณยังกระด้าง

ปกติ คนที่สำนึกผิดแบบไร้มานะอัตตา จะทรงตัวอยู่ไม่ไหว เข่าจะทรุดลง มือจะประนม ศรีษะจะราบต่ำ  หน้าผากจะจรดพื้น
คุณกราบแม่หรือยังคะ …

ถ้ายัง ก็ให้เริ่มจากตรงนี้
ตอนทำคุณจะรู้สึกว่า ความทนงตน มันค่อยๆสิ้นสลายไป

ความเอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่ มันจะคอยบงการให้คุณทำทุกอย่างที่ผิดบาป
ให้แก้เคล็ดที่ตรงนี้เลย

ต่อไปนี้ จะทำอะไร ให้คิดถึงใจแม่ และ ใจผู้อื่นให้มากกว่าตน
ทำไปเรื่อยๆ จนกว่า อัตตาจะจางคลาย จนกว่าคุณจะกลายเป็นคนอ่อนน้อม อ่อนโยนมาจากภายใน

ถ้าวันไหน จิตใจกลับกลอก  อยากจะอาละวาด อยากจะทำทุกอย่างตามใจตัว
หากอยากมีใครสักคนช่วยห้าม  มาคุยกับเราได้  เรายินดีที่จะคอยช่วยเตือนสติให้

สรุป : ความผิดที่ทำไปแล้ว มีวิบากรออยู่แล้ว การไปเศร้าหมองหมกมุ่นครุ่นคิดถึง
“โดยไม่ลงมือทำสิ่งดีๆทดแทน”  เป็นการเพิ่มทุกข์ให้ใจเกินจำเป็นค่ะ  

เทียน
ความคิดเห็นที่ 8
กะอิแค่เรื่องเข้ามหาลัยยังทำขนาดนี้

อนาคตถ้าเจอปัญหาหนักกว่านี้ หลายเท่ากว่านี้ จขกท ไม่ฆ่าคนรอบตัวทิ้งหมดเหรอ ?

ทั้งๆที่เหลือกันแค่แม่ลูกก็ยังไม่รักษาน้ำใจกันอีก

ขอโทษยังไงก็ลบล้างความรู้สึกนี้ไปไม่ได้หรอก คนที่ชอบใช้กำลังมันจะติดตัวตลอดไป  ขอโทษไปก็เท่านั้นวันหน้าเจอปัญหานิดหน่อยก็จะจบอิหรอบเดิม



โลกนี้มีตั้งแปดพันล้านคน โลกไม่ได้หมุนรอบตัวคุณคนเดียว ปัญหาคุณไม่ใช่ที่สุด จำเป็นอะไรต้องใช้เป็นข้ออ้างทำร้ายคนอื่น
ความคิดเห็นที่ 46
เรียนสูงๆจะช่วยอะไรได้  คุณธรรม ศีลธรรม จริยธรรม บกพร่องออกขนาดนี้

ไปขอโทษแม่ แล้วก็เริ่มต้นรับผิดชอบชีวิตตัวเองซะตั้งแต่วันนี้

โตมากพอแล้วสินะ ลงมือทำร้ายแม่ได้แล้วนี่  ออกไปหากินเองเถอะ  

ตบแม่แล้วยังมาขอเงินแม่ทั้งกินทั้งใช้จ่าย ...จุดนี้ไม่รู้สึกรังเกียจตัวเองมั่งเหรอ?

เติบโตจากการแรงกายแรงใจของแม่ แท้ๆยังทำร้ายแม่ได้เต็มไม้เต็มมือ .... ปลอบใจไม่ลงจริงๆ
ความคิดเห็นที่ 30
ใจเย็นๆ ลง ตั้งสติ และใช้เวลาครับ
สิ่งที่เกิดมันรุนแรง แก้ไม่ได้ในวันเดียวและการขอโทษครั้งเดียว
แต่ทำตัวซอฟท์ๆ คุมอารมณ์หน่อย และแสดงออกด้านดีๆ ให้ท่านเห็นเรื่อยๆ ทุกอย่างมันก็ค่อยๆ ดีขึ้นเอง

ที่สำคัญคือ อย่าให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำสองครับ

แปลกใจ ที่เห็นจขกท. ก็รู้ตัวดีว่าทำผิด และพยายามหาวิธีสร้างความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นมาใหม่
แต่หลายๆ คนตอบรับราวกลับว่าไม่ต้องการให้เค้ากลับมาดีกันซะงั้น
ความคิดเห็นที่ 17
อายุ 18
ทะเลาะกับแม่ กระชากแย่งเงิน สุดท้ายตบหน้าแม่

....

อมยิ้ม14
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่