วิเคราะห์ “วอลเลย์บอลหญิงไทย” พัฒนาอย่างไร ถึงไปได้ไกลกว่าฟุตบอล
หงส์ดรุณ
14 มิ.ย. 2022
ในอดีตเคยมีคำกล่าวว่า “คนไทย” เล่นกีฬาเป็นทีมไม่เก่ง ถนัดแต่ประเภทบุคคล เมื่อรวมเป็นทีมไม่สามารถไปถึงระดับโลกได้ ใครจะคาดคิดว่า วอลเลย์บอลหญิง จะทะลายคำปรามาส คำสบประมาท “นักกีฬาไทยตัวแค่นี้” มันจะไปสู้อะไรใครเค้าได้ เริ่มจากการได้ไปเล่นเวิลด์ แชมเปี้ยนชิพ ปี 1998 (เทียบได้กับฟุตบอลโลก) ถือเป็นจุดเริ่มต้นของยุครุ่งเรือง
นับจากวันนั้นมาวอลเลย์บอลหญิงไทย มีการพัฒนาอย่างเป็นระบบ การยืนระยะมาสู่วันนี้ได้ “ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ” ผลัดใบเปลี่ยนถ่ายนักกีฬามาหลายชุด ผ่านการดูถูกว่าหมดยุค 7 เซียน วงการลูกยางคงจอดป้าย แต่วันนี้แสดงให้เห็นแล้วว่าสาวไทยเลือดใหม่แกร่งขึ้น! ถึงขั้นชนะทีมแรงกิ้งสูงกว่าได้เป็นว่าเล่น ไปดูกันว่าวอลเลย์บอลไทย เค้าพัฒนากันอย่างไร ทำไมถึงได้ปังขนาดนี้
1. สร้างทายาทแต่ละตำแหน่ง
จุดแข็งของวอลเลย์บอลหญิง เวลาแข่งทัวร์นาเมนต์แต่ละครั้ง “ไม่ต้องวิ่งหานักกีฬา” ประเภทแข่งเดือนหน้ายังไม่รู้จะส่งใครไปแข่ง วอลเลย์บอลไทยเค้าไม่ทำอย่างนั้น เพราะแต่ละตำแหน่งมีการหาดาวรุ่งช้างเผือกตั้งแต่อายุยังน้อย ตำแหน่งมือเซต , ตำแหน่งมือตบ , ตำแหน่งลิเบอร์โร่ ฯลฯ มีทายาทเป็นตัวตายตัวแทนให้กับรุ่นพี่
ผู้เล่นเนชั่นส์ลีกชุดนี้ แฟนวอลเลย์เค้ารู้จักตั้งแต่หลายคนยังอยู่มัธยม อย่างน้องเพียว “อัจฉราพร คงยศ” เด่นตั้งแต่ได้ตำแหน่งผู้เล่นยอดเยี่ยมพีอีเอจูเนียร์ ตั้งแต่อายุ 12 ขวบ คุ้นหน้าทุกคน และรู้มานานแล้วว่าอนาคตใครจะแทนใคร รุ่นพี่ปลดระวาง รุ่นน้องก็เข้ามาสานต่อ มีแต่กองเชียร์กีฬาอื่นวงนอกเท่านั้นที่ไม่รู้ว่า “เค้าวางทายาทกันมาเป็นสิบปีแล้ว” มีเจเนอเรชั่นต่อไปอยู่ในระดับเยาวชน ส่งไม้กันตำแหน่งต่อตำแหน่ง สร้างนักกีฬาป้อนเข้าสู่ระบบได้อย่างไม่ติดขัด
2. ไม่ฝืนวัฒนธรรมนักกีฬา
เมื่อเข้าใจว่านักกีฬาไทยมีบริบทเฉพาะตัว สนุกสนานเฮฮา ลองหลับตานึกภาพหากเราเอาโค้ชนอกสีหน้าบึ้งตึง ระหว่างซ้อมต้องจริงจังห้ามหัวเราะ นักกีฬาพลาดตะโกน Missed it, Why did you smile? ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร? ไม่ได้บอกว่านักกีฬาเราจะด่าไม่ได้ (โดนโค้ชอ๊อตกับโค้ชด่วนด่ามาแล้วทั้งนั้น) ที่ต้องการสื่อคือการจัดหาผู้ฝึกสอน วอลเลย์บอลจะเน้นคนที่เข้าใจนักกีฬา ไม่ได้เน้นโปรไฟล์ตัวบุคคลแบบฟุตบอล เดี๋ยวโค้ชอังกฤษ , เดี๋ยวเซอร์เบีย สักพักลองโค้ชญี่ปุ่น ไม่นานกลับมาเป็นบราซิลอีกแล้ว โดยไม่เข้าใจธรรมชาติของนักกีฬา ต่างจากวอลเลย์บอลที่เข้าใจว่าคนไทยด้วยกันนี่แหละ สามารถเค้นศักยภาพนักกีฬาได้ดีที่สุด DNA ไทยในสายเลือดเท่านั้นจะรู้ว่า “รอยยิ้มในนาทีวิกฤต” สามารถพาพวกเธอผ่านช่วงเวลาเลวร้ายได้อย่างไร หากใช้โค้ชนอก เค้าคงไม่มีวันเข้าใจ..
3. โค้ชทำงานได้เต็มที่
จากโค้ชอ๊อต “เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร” ถึงโค้ชด่วน “ดนัย ศรีวัชรเมธากุล” มีสิ่งที่โค้ชทุกคนใฝ่ฝันคืออำนาจในการสร้างทีม ถึงตรงนี้อาจมีใครเห็นแย้งบ้าง แต่เชื่อเถอะว่าวอลเลย์บอลดูดีกว่าเยอะเลย ถ้าเปรียบเป็นสามก๊กคือรู้จักใช้คน รู้ว่าต้องให้อำนาจกับใคร และที่สำคัญ! ใกล้ชิดกับทีม เยี่ยมเด็ก ๆ ถึงสนามซ้อม ไม่มีใครต้องถามว่าไปอยู่ไหน คงไม่ขยายความนะครับ เพราะถึงตรงนี้แฟนบอลทราบดี
4. แฟนวอลเลย์บอลรู้ว่าเวลาไหน ควรทำอะไร
ก่อนแข่งมีบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แฟนคลับเปิดวอร์สนั่นห้องวอลเลย์ คนนู้นควรติด คนนี้ควรตัวจริง.. แต่เมื่อประกาศรายชื่อไฟนอล ถึงเวลาลงสนามจริง แฟนคลับทุกคนจะปรับสถานะเป็นโหมด #เชียร์ไทย รวมใจเป็นหนึ่งเดียว ซัปพอร์ตนักกีฬาไทย ยามแพ้ไม่ซ้ำเติม คอยเป็นเกราะปกป้อง วอลเลย์บอลเค้าไม่มีนะประเภทแพ้แล้ว “ตามกระทืบจมดิน” จนนักกีฬามาอ่านแล้วหมดกำลังใจ ในช่วงเวลาทัวร์นาเมนต์ใหญ่เราจึงไม่ค่อยเห็นแฟนวอลเลย์บอลแตกแถว เพราะทุกคนรู้ว่าเวลาไหน ควรทำอะไร เมื่อเป้าหมายเดินหน้าจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว
5. ไม่มีวิธีลัด สร้างทีมด้วยความอดทน
ไม่ทำตามเสียงเชียร์ นักตบแต่ละคนล้วนผ่านช่วงเวลาบ่มเพาะกระดูก ถูกส่งลงสนาม “เป็นตัวสอดแทรก” อย่างค่อยเป็นค่อยไป หากไม่ติดตามวอลเลย์บอลอาจเห็นว่าทำไมพวกตัวเก่าไม่เลิกเล่นซะที ไม่มีนักกีฬารุ่นใหม่กันหรือ? หารู้ไม่ว่านี่คือวิธีสร้างทีม รุ่นพี่แต่ละคนเป็นเหมือนโค้ช คอยเป็นต้นแบบให้รุ่นน้องแบบตัวต่อตัวในสนาม จนวันนี้ทุกอย่างสุกงอมได้ที่ ทั้งหมดมีประสบการณ์ระดับสูง ถึงเวลาปล่อยนกน้อยจากปีกแม่บินออกจากรัง ทั้งหมดเป็นไปตามขั้นตอน ไม่ใช้ทางลัด ไม่ใช้ความใจร้อน ผลงานจึงออกมาดีอย่างที่เห็น แทบมองไม่ออกเลยว่านี่คือรอยต่อของทีมชาติ
ทั้งหมดที่กล่าวไป ฟุตบอลไทย “ทำตรงข้ามกันทุกอย่าง” แผนการสร้างทีมระยะยาวไม่มีให้เห็น ถึงทัวร์นาเมนต์วิ่งหานักฟุตบอลกันที ถึงวันหน้าเปลี่ยนอีก ไปทุ่มกับรายการเล็ก ๆ จนกระทบเป็นลูกโซ่ แฟนบอลได้แต่อิจฉาวอลเลย์บอลหญิงไทย วันนี้เค้าเดินสับบนแคทวอล์คเวทีโลกแบบเต็มตัว บางทีควรต้องชะเง้อชายตามองบ้างว่าเค้าทำอะไร ทำแบบไหน และทำได้อย่างไร เป็นโมเดลสร้างกีฬาไทยที่น่าสนใจ ได้แต่หวังว่าสักวันฟุตบอลไทย จะทำได้อย่างนี้บ้าง แต่จะมีวันนั้นมั้ย คงต้องติดตามให้กำลังใจกันต่อไปครับ 🇹🇭 ⚽🏐🏆 ..
ที่มา :
https://sport.trueid.net/detail/bajp5GRR5bwe
กระทู้ชวนอ่านบทความ "วิเคราะห์ “วอลเลย์บอลหญิงไทย” พัฒนาอย่างไร ถึงไปได้ไกลกว่าฟุตบอล" เชิญแสดงความเห็นกันตามอัธยาศัยจ้า
หงส์ดรุณ
14 มิ.ย. 2022
ในอดีตเคยมีคำกล่าวว่า “คนไทย” เล่นกีฬาเป็นทีมไม่เก่ง ถนัดแต่ประเภทบุคคล เมื่อรวมเป็นทีมไม่สามารถไปถึงระดับโลกได้ ใครจะคาดคิดว่า วอลเลย์บอลหญิง จะทะลายคำปรามาส คำสบประมาท “นักกีฬาไทยตัวแค่นี้” มันจะไปสู้อะไรใครเค้าได้ เริ่มจากการได้ไปเล่นเวิลด์ แชมเปี้ยนชิพ ปี 1998 (เทียบได้กับฟุตบอลโลก) ถือเป็นจุดเริ่มต้นของยุครุ่งเรือง
นับจากวันนั้นมาวอลเลย์บอลหญิงไทย มีการพัฒนาอย่างเป็นระบบ การยืนระยะมาสู่วันนี้ได้ “ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ” ผลัดใบเปลี่ยนถ่ายนักกีฬามาหลายชุด ผ่านการดูถูกว่าหมดยุค 7 เซียน วงการลูกยางคงจอดป้าย แต่วันนี้แสดงให้เห็นแล้วว่าสาวไทยเลือดใหม่แกร่งขึ้น! ถึงขั้นชนะทีมแรงกิ้งสูงกว่าได้เป็นว่าเล่น ไปดูกันว่าวอลเลย์บอลไทย เค้าพัฒนากันอย่างไร ทำไมถึงได้ปังขนาดนี้
1. สร้างทายาทแต่ละตำแหน่ง
จุดแข็งของวอลเลย์บอลหญิง เวลาแข่งทัวร์นาเมนต์แต่ละครั้ง “ไม่ต้องวิ่งหานักกีฬา” ประเภทแข่งเดือนหน้ายังไม่รู้จะส่งใครไปแข่ง วอลเลย์บอลไทยเค้าไม่ทำอย่างนั้น เพราะแต่ละตำแหน่งมีการหาดาวรุ่งช้างเผือกตั้งแต่อายุยังน้อย ตำแหน่งมือเซต , ตำแหน่งมือตบ , ตำแหน่งลิเบอร์โร่ ฯลฯ มีทายาทเป็นตัวตายตัวแทนให้กับรุ่นพี่
ผู้เล่นเนชั่นส์ลีกชุดนี้ แฟนวอลเลย์เค้ารู้จักตั้งแต่หลายคนยังอยู่มัธยม อย่างน้องเพียว “อัจฉราพร คงยศ” เด่นตั้งแต่ได้ตำแหน่งผู้เล่นยอดเยี่ยมพีอีเอจูเนียร์ ตั้งแต่อายุ 12 ขวบ คุ้นหน้าทุกคน และรู้มานานแล้วว่าอนาคตใครจะแทนใคร รุ่นพี่ปลดระวาง รุ่นน้องก็เข้ามาสานต่อ มีแต่กองเชียร์กีฬาอื่นวงนอกเท่านั้นที่ไม่รู้ว่า “เค้าวางทายาทกันมาเป็นสิบปีแล้ว” มีเจเนอเรชั่นต่อไปอยู่ในระดับเยาวชน ส่งไม้กันตำแหน่งต่อตำแหน่ง สร้างนักกีฬาป้อนเข้าสู่ระบบได้อย่างไม่ติดขัด
2. ไม่ฝืนวัฒนธรรมนักกีฬา
เมื่อเข้าใจว่านักกีฬาไทยมีบริบทเฉพาะตัว สนุกสนานเฮฮา ลองหลับตานึกภาพหากเราเอาโค้ชนอกสีหน้าบึ้งตึง ระหว่างซ้อมต้องจริงจังห้ามหัวเราะ นักกีฬาพลาดตะโกน Missed it, Why did you smile? ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร? ไม่ได้บอกว่านักกีฬาเราจะด่าไม่ได้ (โดนโค้ชอ๊อตกับโค้ชด่วนด่ามาแล้วทั้งนั้น) ที่ต้องการสื่อคือการจัดหาผู้ฝึกสอน วอลเลย์บอลจะเน้นคนที่เข้าใจนักกีฬา ไม่ได้เน้นโปรไฟล์ตัวบุคคลแบบฟุตบอล เดี๋ยวโค้ชอังกฤษ , เดี๋ยวเซอร์เบีย สักพักลองโค้ชญี่ปุ่น ไม่นานกลับมาเป็นบราซิลอีกแล้ว โดยไม่เข้าใจธรรมชาติของนักกีฬา ต่างจากวอลเลย์บอลที่เข้าใจว่าคนไทยด้วยกันนี่แหละ สามารถเค้นศักยภาพนักกีฬาได้ดีที่สุด DNA ไทยในสายเลือดเท่านั้นจะรู้ว่า “รอยยิ้มในนาทีวิกฤต” สามารถพาพวกเธอผ่านช่วงเวลาเลวร้ายได้อย่างไร หากใช้โค้ชนอก เค้าคงไม่มีวันเข้าใจ..
3. โค้ชทำงานได้เต็มที่
จากโค้ชอ๊อต “เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร” ถึงโค้ชด่วน “ดนัย ศรีวัชรเมธากุล” มีสิ่งที่โค้ชทุกคนใฝ่ฝันคืออำนาจในการสร้างทีม ถึงตรงนี้อาจมีใครเห็นแย้งบ้าง แต่เชื่อเถอะว่าวอลเลย์บอลดูดีกว่าเยอะเลย ถ้าเปรียบเป็นสามก๊กคือรู้จักใช้คน รู้ว่าต้องให้อำนาจกับใคร และที่สำคัญ! ใกล้ชิดกับทีม เยี่ยมเด็ก ๆ ถึงสนามซ้อม ไม่มีใครต้องถามว่าไปอยู่ไหน คงไม่ขยายความนะครับ เพราะถึงตรงนี้แฟนบอลทราบดี
4. แฟนวอลเลย์บอลรู้ว่าเวลาไหน ควรทำอะไร
ก่อนแข่งมีบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แฟนคลับเปิดวอร์สนั่นห้องวอลเลย์ คนนู้นควรติด คนนี้ควรตัวจริง.. แต่เมื่อประกาศรายชื่อไฟนอล ถึงเวลาลงสนามจริง แฟนคลับทุกคนจะปรับสถานะเป็นโหมด #เชียร์ไทย รวมใจเป็นหนึ่งเดียว ซัปพอร์ตนักกีฬาไทย ยามแพ้ไม่ซ้ำเติม คอยเป็นเกราะปกป้อง วอลเลย์บอลเค้าไม่มีนะประเภทแพ้แล้ว “ตามกระทืบจมดิน” จนนักกีฬามาอ่านแล้วหมดกำลังใจ ในช่วงเวลาทัวร์นาเมนต์ใหญ่เราจึงไม่ค่อยเห็นแฟนวอลเลย์บอลแตกแถว เพราะทุกคนรู้ว่าเวลาไหน ควรทำอะไร เมื่อเป้าหมายเดินหน้าจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว
5. ไม่มีวิธีลัด สร้างทีมด้วยความอดทน
ไม่ทำตามเสียงเชียร์ นักตบแต่ละคนล้วนผ่านช่วงเวลาบ่มเพาะกระดูก ถูกส่งลงสนาม “เป็นตัวสอดแทรก” อย่างค่อยเป็นค่อยไป หากไม่ติดตามวอลเลย์บอลอาจเห็นว่าทำไมพวกตัวเก่าไม่เลิกเล่นซะที ไม่มีนักกีฬารุ่นใหม่กันหรือ? หารู้ไม่ว่านี่คือวิธีสร้างทีม รุ่นพี่แต่ละคนเป็นเหมือนโค้ช คอยเป็นต้นแบบให้รุ่นน้องแบบตัวต่อตัวในสนาม จนวันนี้ทุกอย่างสุกงอมได้ที่ ทั้งหมดมีประสบการณ์ระดับสูง ถึงเวลาปล่อยนกน้อยจากปีกแม่บินออกจากรัง ทั้งหมดเป็นไปตามขั้นตอน ไม่ใช้ทางลัด ไม่ใช้ความใจร้อน ผลงานจึงออกมาดีอย่างที่เห็น แทบมองไม่ออกเลยว่านี่คือรอยต่อของทีมชาติ
ทั้งหมดที่กล่าวไป ฟุตบอลไทย “ทำตรงข้ามกันทุกอย่าง” แผนการสร้างทีมระยะยาวไม่มีให้เห็น ถึงทัวร์นาเมนต์วิ่งหานักฟุตบอลกันที ถึงวันหน้าเปลี่ยนอีก ไปทุ่มกับรายการเล็ก ๆ จนกระทบเป็นลูกโซ่ แฟนบอลได้แต่อิจฉาวอลเลย์บอลหญิงไทย วันนี้เค้าเดินสับบนแคทวอล์คเวทีโลกแบบเต็มตัว บางทีควรต้องชะเง้อชายตามองบ้างว่าเค้าทำอะไร ทำแบบไหน และทำได้อย่างไร เป็นโมเดลสร้างกีฬาไทยที่น่าสนใจ ได้แต่หวังว่าสักวันฟุตบอลไทย จะทำได้อย่างนี้บ้าง แต่จะมีวันนั้นมั้ย คงต้องติดตามให้กำลังใจกันต่อไปครับ 🇹🇭 ⚽🏐🏆 ..
ที่มา : https://sport.trueid.net/detail/bajp5GRR5bwe