ทองรำไร ใช่แสงทอง มองอร่าม แต่แสงยาม สลัว มัวหม่นหมอง ทองรำไร ไม่ใช่แจ้ง ดั่งแสงทอง แต่พอมอง เห็นแสง แรงศรัทธา บนหนทาง ต่อสู้ อยู่เสมอ อาจเจอะเจอ ทุกข์บ้าง อย่างหนักหนา อาจจะมี รอยยิ้ม ปริ่มน้ำตา แต

ผู้มีศีล มีธรรม ประจำจิต มีความคิด ใคร่ครวญ ล้วนถ้วนถี่ ศีลพาให้ ไม่ผิด คิดแต่ดี มีสุขนี่ เพราะใจ อยู่ในธรรม ธรรมนำให้ ใจสงบ พบสุขได้ นำแต่ให้ ไม่ทำผิด คิดถล้ำ แต่เพียงเรา เข้าใจ ในสีงทำ สุขเลิศล้ำ ศ

พีเอ็มและฝุ่นควัน มีไหมนั่นเศษฝุ่นเถ้า พ่อแม่พี่น้องเรา จากเตาเผาสู่ฟากฟ้า เพื่อนฝูงคนรู้จัก คนเคยรัก-ไม่ชอบหน้า ล่องลอยอยู่ไปมา รอเวลาว่ายเวียนวน สักวันกองฟอนเรา คงลอยเข้าไปปะปน เกิดตายหลายแสนหน สุ

หาตัวไม่ได้ หรือ ไม่มีใครกล้าเสี่ยง

ลาภยศ สรรเสริญสุข ทุกอย่างเปลี่ยน ล้วนวนเวียน เปลี่ยนแปร แน่ที่ไหน วันนี้มี พรุ่งนี้หมด กำสรดใจ จะยึดไว้ ทำไม ทุกข์ใจตน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ล้วนไม่เที่ยง ไม่มีเบี่ยง บิดเบื้อน เตือนทุกหน ความจริง

เห็นแว๊บๆในราชดำเนินยังมี เหรอ?? อ่าว??