เด็กคนๆนึงจะทนเรื่องเเบบนี้ได้นานสักเท่าไหร่;(#ปัญหาครอบครัว
ก็ตามหัวข้อเลยครับ
#ขอเล่าประวัติก่อนที่เรื่องจะเกิดขึ้นนะครับ คือผมเป็นลูกผู้ชายคนนึง เป็นลูกคนเดียว พ่อเเม่ไม่ได้เเยกทางกัน เเต่ท่านทะเลาะกันให้ผมเห็นตั้งเเต่เด็ก จนผมจำขึ้นใจมาตลอด พอ ม ต้น ผมได้เข้าไปเรียนที่ รร เเห่งหนึ่ง เเล้วผมสอบได้อยู่ห้องสุดท้าย คือห้อง7 เเล้วผมก้อโดนดูถูกว่าโง่มาตลอดเพียงเพราะสอบได้ห้อง7 ผมก็ดิ้นรน พยายามสอบให้ได้เกรดเฉลี่ย 3.00ขึ้นตลอด ได้ที่1/2/3บ้าง เเต่ไม่เคยได้คะเเนน4.00เลย ผมเรียนจนจบ ม.3 เเล้วเลือกมาต่อในสายอาชีพ ปวช1 ผมทำเกรดได้ไม่ดีนัก ก็3.00ขึ้น เเต่รวมทั้ง2เทอม ที่ผ่านมาผมได้เเค่3.22 ผมก็โดนด่าว่าทำไมทำได้เเค่นี้? พ่อผมก็เสียใจที่ผมทำเกรดเฉลี่ยได้เเค่นั้น คือพ่อผมอ่ะกับเเม่เเกเป็นคนที่หัวค่อนข้างดีกว่าผมเลยทั้ง2ท่าน เเม่ก้อจะมีบ่นบ้าง เเต่เเกก้อเข้าใจผมตลอด ว่ามันยากบ้าง ส่งงานไม่ทันบ้าง ผมรู้ตัวเองว่าไม่มีความรับผิดชอบพอ เลยทำให้เป็นเเบบนี้ ผมรู้อยู่เเล้วว่าแผนกที่ผมเรียน ผมไม่ค่อยเก่งเกี่ยวกับสาขานี้มากผมไม่ได้ชอบเเละไม่ได้สนใจสาขานี้ ที่เข้าเพราะพ่ออยากให้เรียน เเล้วเข้ารับราชกาล พ่อวางเเผนอนาคตให้ผมหมด เเต่ไม่รู้เลยว่สผมอยากเรียนไหม ผมชอบไหม เเล้วผมก็ขึ้นมา ปวช2 ผมก้อตั้งใจว่าผมจะปรับตัวให้ดีขึ้น ตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิม เเล้วก้อผ่านไปด้วยดีทุกวันนี้ ผมตั้งใจศึกษาเรื่องที่ผมเรียนมาก ถึงผมจะไม่เก่งหรือไม่ได้ชอบมาก่อน เเต่ผมก้อต้องพยายามเพื่อตัวเอง
#เเล้ววันนี้ที่เกิดเรื่องก้อมาถึง ผมกลับบ้านมาตั้งเเต่5โมงครึ่ง เพราะวิลัยเลิกเรียน16:20 กว่าจะขี่รถกลับมาบ้านก้อ5โมงเเล้ว ด้วยความที่ผมเหนื่อย เลยไปนั่งเล่นหลังบ้านจน3ทุ่ม เเล้วเข้าบ้านมา เจอพ่อผมที่เข้าบ้านมาพอดี เเล้วท่านคงเมามาก ถามผมว่าทำไมยังไม่เปลี่ยนชุด มันดึกเเล้ว3ทุ่ม ทำไมยังไม่อาบน้ำ ผมก้ออธิบายไปตามเเรกว่ากลับมานานเเล้ว นั่งอยู่หลังบ้าน เเล้วผมก้อไม่อาบน้ำ พอเสร็จจะนอนเเล้ว พ่อก้อเรียกให้ผมออกไปจากห้องเพื่อไปคุย เเล้วเรียกเเม่กับยายมาเพื่อฟัง ด้วยความเมาอ่ะ เเกพูดไปเรื่อย ผมก้อฟัง เเต่ก้องงๆเพราะเเกพูดไรก้อไม่รู้ จนผมถามว่า พ่อมีไรกับคุยกับหนู ทำไมไม่คุย คุยเเต่เรื่องไรก้อไม่รู้ ผมก้อพูดความคิดของผม เเต่พ่อดันเข้าใจผิด หาว่าไปเถียงบ้าง ผมก้อจำไรไม่ค่อยได้ เพราะตอนนั้นร้องไห้ เเล้วผมก้อเลือกที่จะเข้าห้องเเล้วพ่อก้อชี้ด่าผมว่าอย่าไปไหน เเต่ผมก้อไม่หังเพราะอยากเข้าห้องมากไม่อยากอยู่เเล้ว เเกก้อเดินตามเข้ามา เเล้วด่าผมสารพัดเลย ผมจับ ทรศ จะคุยกับเพื่อน เเกก้อมายึด ทรศ ผมไป เเล้วก้อเดินเข้าออกห้องผม ด่าผม ตลอดประมาณ30นาทีกว่า ไล่ผมออกจากบ้าน พ่อผมพูด#ด่าผมโง่ เลวไอ ออกจากบ้านกูไปเลย เเถมลากผมจากเตียงจะให้ออกทางหน้าต่างไป มียายผมเเละเเม่ที่อยู่ในห้องกับผม พ่อไม่สนไรเลย เข้าใจเเหละด้วยความเมา เเถมเครียดเรื่องต่างๆ เเต่เเกก้อไม่ควรมาทำเเบบนี้กับผมไหม ผมผิดอะไรมากหรอ
ตอนที่เเกเดินเข้ามาเเกจะตบปากผม เเต่ผมก้อสู้ ไม่ให้เเกตบ เพราะไม่ชอบเลย ผมไม่อยากให้เค้าทำกับผมรุนเเรงขนาดนี้ อารมณ์เหมือนพ่อหาเรื่องลูกเลย ยายผมพูด #จนผมพูดกับยายว่าไม่อยากอยู่ที่นี่เเล้ว ยายก้อปลอบใจ เเต่ในใจลึกๆคือผมคิดสั่น หมายถึงไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้เเล้ว เเต่ไม่กล้าพูดออกไป กลัวยายคิดมากว่สผมคิดสั่น ผมเลยเก็บไว้คนเดียวไม่บอกใคร คือเเบบบางทีก้อคิดว่าเราจะอยู่ต่อทำไม ไม่อยากอยู่บนโลกนี้เเล้ว เพราะเจอเรื่องเเบบนี้ เเล้วเรื่องนี้ก้อจะฝังใจผมไปตลอด ผมไม่รู้ว่าจะมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอีกไหม ถ้ามีผมคงต้องย้ายไปอยู่กับยายที่กรุงเทพเเล้ว ผมไม่อาจทนได้ เเต่ผมก้อรักพ่อผมกับเเม่มาก ไม่อยากทิ้งเเกไปไหน ผมได้กราบเท้าพ่อเเล้ว กอดท่าน ขอโทษท่าน เเต่เเกก้อด่าผมเบาลง เเต่ก้อยังบ่น จนเเม่ต้องเข้าไปคุยด้วยในสงบ เเม่ผมพยายามมาก เพราะเเกรักกันมาก คบกันมา20กว่าปีเเล้ว สุดท้ายนี้ผมก้อจะปรับตัวเองใหม่ จะไม่ทำให้พ่อกับเเม่เสียใจ ถึงตอนนี้ผมยังคิดสั่นอยู่ก้อตาม ขอบคุณนะครับที่อ่านจบ 
เด็กคนๆนึงจะทนเรื่องเเบบนี้ได้นานสักเท่าไหร่;(#ปัญหาครอบครัว
#ขอเล่าประวัติก่อนที่เรื่องจะเกิดขึ้นนะครับ คือผมเป็นลูกผู้ชายคนนึง เป็นลูกคนเดียว พ่อเเม่ไม่ได้เเยกทางกัน เเต่ท่านทะเลาะกันให้ผมเห็นตั้งเเต่เด็ก จนผมจำขึ้นใจมาตลอด พอ ม ต้น ผมได้เข้าไปเรียนที่ รร เเห่งหนึ่ง เเล้วผมสอบได้อยู่ห้องสุดท้าย คือห้อง7 เเล้วผมก้อโดนดูถูกว่าโง่มาตลอดเพียงเพราะสอบได้ห้อง7 ผมก็ดิ้นรน พยายามสอบให้ได้เกรดเฉลี่ย 3.00ขึ้นตลอด ได้ที่1/2/3บ้าง เเต่ไม่เคยได้คะเเนน4.00เลย ผมเรียนจนจบ ม.3 เเล้วเลือกมาต่อในสายอาชีพ ปวช1 ผมทำเกรดได้ไม่ดีนัก ก็3.00ขึ้น เเต่รวมทั้ง2เทอม ที่ผ่านมาผมได้เเค่3.22 ผมก็โดนด่าว่าทำไมทำได้เเค่นี้? พ่อผมก็เสียใจที่ผมทำเกรดเฉลี่ยได้เเค่นั้น คือพ่อผมอ่ะกับเเม่เเกเป็นคนที่หัวค่อนข้างดีกว่าผมเลยทั้ง2ท่าน เเม่ก้อจะมีบ่นบ้าง เเต่เเกก้อเข้าใจผมตลอด ว่ามันยากบ้าง ส่งงานไม่ทันบ้าง ผมรู้ตัวเองว่าไม่มีความรับผิดชอบพอ เลยทำให้เป็นเเบบนี้ ผมรู้อยู่เเล้วว่าแผนกที่ผมเรียน ผมไม่ค่อยเก่งเกี่ยวกับสาขานี้มากผมไม่ได้ชอบเเละไม่ได้สนใจสาขานี้ ที่เข้าเพราะพ่ออยากให้เรียน เเล้วเข้ารับราชกาล พ่อวางเเผนอนาคตให้ผมหมด เเต่ไม่รู้เลยว่สผมอยากเรียนไหม ผมชอบไหม เเล้วผมก็ขึ้นมา ปวช2 ผมก้อตั้งใจว่าผมจะปรับตัวให้ดีขึ้น ตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิม เเล้วก้อผ่านไปด้วยดีทุกวันนี้ ผมตั้งใจศึกษาเรื่องที่ผมเรียนมาก ถึงผมจะไม่เก่งหรือไม่ได้ชอบมาก่อน เเต่ผมก้อต้องพยายามเพื่อตัวเอง
#เเล้ววันนี้ที่เกิดเรื่องก้อมาถึง ผมกลับบ้านมาตั้งเเต่5โมงครึ่ง เพราะวิลัยเลิกเรียน16:20 กว่าจะขี่รถกลับมาบ้านก้อ5โมงเเล้ว ด้วยความที่ผมเหนื่อย เลยไปนั่งเล่นหลังบ้านจน3ทุ่ม เเล้วเข้าบ้านมา เจอพ่อผมที่เข้าบ้านมาพอดี เเล้วท่านคงเมามาก ถามผมว่าทำไมยังไม่เปลี่ยนชุด มันดึกเเล้ว3ทุ่ม ทำไมยังไม่อาบน้ำ ผมก้ออธิบายไปตามเเรกว่ากลับมานานเเล้ว นั่งอยู่หลังบ้าน เเล้วผมก้อไม่อาบน้ำ พอเสร็จจะนอนเเล้ว พ่อก้อเรียกให้ผมออกไปจากห้องเพื่อไปคุย เเล้วเรียกเเม่กับยายมาเพื่อฟัง ด้วยความเมาอ่ะ เเกพูดไปเรื่อย ผมก้อฟัง เเต่ก้องงๆเพราะเเกพูดไรก้อไม่รู้ จนผมถามว่า พ่อมีไรกับคุยกับหนู ทำไมไม่คุย คุยเเต่เรื่องไรก้อไม่รู้ ผมก้อพูดความคิดของผม เเต่พ่อดันเข้าใจผิด หาว่าไปเถียงบ้าง ผมก้อจำไรไม่ค่อยได้ เพราะตอนนั้นร้องไห้ เเล้วผมก้อเลือกที่จะเข้าห้องเเล้วพ่อก้อชี้ด่าผมว่าอย่าไปไหน เเต่ผมก้อไม่หังเพราะอยากเข้าห้องมากไม่อยากอยู่เเล้ว เเกก้อเดินตามเข้ามา เเล้วด่าผมสารพัดเลย ผมจับ ทรศ จะคุยกับเพื่อน เเกก้อมายึด ทรศ ผมไป เเล้วก้อเดินเข้าออกห้องผม ด่าผม ตลอดประมาณ30นาทีกว่า ไล่ผมออกจากบ้าน พ่อผมพูด#ด่าผมโง่ เลวไอ ออกจากบ้านกูไปเลย เเถมลากผมจากเตียงจะให้ออกทางหน้าต่างไป มียายผมเเละเเม่ที่อยู่ในห้องกับผม พ่อไม่สนไรเลย เข้าใจเเหละด้วยความเมา เเถมเครียดเรื่องต่างๆ เเต่เเกก้อไม่ควรมาทำเเบบนี้กับผมไหม ผมผิดอะไรมากหรอ