ผมเป็นเกย์อายุ 17ครับ มีแฟนอายุ29-30 ปัจจุบันรักกันมาก ติดตรงที่ผมเป็นคนใจแคบมาก พยายามปรับเรื่อยๆ เช่นวันนี้เค้าขับรถ6ล้อจากชัยภูมิ ไปใต้ก็คุยๆกันถึง4ทุ่มผมก็นอน ค้างสายกัน แต่พอผมหลับเค้าก็เอาอีกเครื่องค้างสายกับเพื่อน ตลอดเวลาคุยเล่นกัน ผมตื่นขึ้นมาผม ก็คิดไปว่าแฟนค้างสายกะคนอื่นเฉยจนจะร้องใจกังวลมากร้อนๆ ก็ตัดสายไป2ครั้งเค้าก็โทรมาหาเรา เค้าเป็นคนดีนะแต่เราใจแคบ ที่เราคิดคิดว่าคนอื่นได้คุยกะแฟนเรา ผมจัดการจัดการตัวเองไม่ได้จะร้อง เหนื่อย ปล่อยวางไม่ได้เลย หวงเกินไป จนเค้าอึดอัด ตอนเราทำงานเค้าคุยตอนแรกก็ว่าแต่หลังๆไม่ว่าอะไรแล้ว แต่วันนี้ผมนอนเค้าค้างสายกะเพื่อนที่ขับรถด้วยกันประชุมสายกัน ผมเลยรู้สึกอิจฉาเพื่อนเค้า หูฟังเค้าก็ถอดไปเสียบอีกเครื่องที่เค้าคุยกะเพื่อน ทำไมเราคิดแบบนี้เหนื่อยกะตัวเองครับ   ต่อไปคงจะได้จบเพราะเราเป็นคนแบบนี้ พยายามทำแล้ว จนเหนื่อยจนไม่ได้ไปทำงานเลย ช่วยด้วยครับพี่ๆ แนะนำผมหน่อย ผมหวงเกินไปผมคิดมากด้วยอยาก เป็นคนที่ดีให้แฟน  
เราเป็นคนที่หน้าจะไม่ดีแหละครับ เพราะเค้าเล่าว่าญาติๆเค้าบอกว่าไม่เอาเรา เค้าว่าเค้ายังเอาเป็นคนอื่นทิ้งเราไปแล้ว เราเลยน้ำตาไหลเป็นสายเลยครับ

อยากได้คำแนะนำไปปรับตัวให้ไม่หวงไม่หึงไม่คิดมากน้อยใจเก่งรักเค้าแบบผิดๆรักแบบนี้มีแต่พังผมคงนทำไงดี เหนื่อยกับตัวเองสุดๆ จนทำงานเอ๋อๆเบลอๆ

ปล เค้าคุยกะเพื่อนตอนเราหลับวันแรก เพราะเป็นงานเร่ง และ ถูกช่วงที่เค้าขับรถกางคืนทั้ง3-4คนเพื่อนเค้า ผมใจแคบเกิน เวลาเค้าว่าเราไม่เป็นแบบเมียคนอื่น ไม่เป็นแบบนั้น ทำไมไม่เหมื่อนคน อื่นไอ้เราก็เอาไปคิดทั้งวันทั้งคืนข้ามวันจนไม่มีสมาธิ  รู้สึกผิดที่เราเป็นแบบนี้ เราทำไมไม่ดีในสายตาเค้าเลย เราทำดีแบบผิดๆ คนที่บ้านเค้าก็บอกไม่ชอบเราเค้าเล่า รู้สึกไม่ดีเลย ขอบคุณล่วงหน้านะครับ