สวัสดีครับ ผมชื่อดาวนะครับ ก็ตามหัวข้อเลยว่าทำยังไงดีถึงจะหลุดพ้นจากจุดๆนี้ ตอนนี้ผมคิดหนักเรื่องแฟนสาวครับ หวงเขามากจนจับผิดตลอดเวลา(เพราะเคยเจอเหตุการแย่ๆมาตลอดกับแฟนเก่า)เวลาเขาไปเรียนกลับมาหรือจะทำอะไรผมถามเขาตลอดเวลาทำอะไร ไปเจออะไรคุยกับใคร บางครั้งนางก็กล้าๆกลัวๆที่จะบอกผมเพราะเขารู้ว่าผมไม่พอใจถ้าหากบอกไปตรงๆ พอโกหกผมก็รู้ทันตลอด (รู้ดีเกินไป) แต่เขาก็เลือกที่จะโกหก เลยทำให้ผมโกรธเขาอยู่บ่อยครั้ง จนนางบอกความจริงต่างๆไปว่า คุยกับคนนี้ๆทำอะไรบ้างนางบอกหมดเลย ผมไม่ให้คุยกับไครเพราะผมไม่ไว้ใจ คนสมัยนี้ ทั้งการแอบชอบกัน แอบคุยกันใกล้ชิดกัน เพราะผมอยู่ไกลจากเขาเลยไม่ได้รู้หรือเห็นอะไร แต่เรื่องที่ผมเคยเจอมันทำให้ผมนั้น ระแวง จนไม่ไว้ใจ ผมเริ่มระแวง หลังจากที่ผมคบกับคนอื่นๆที่ผ่านมา มีแต่เรื่องแย่ๆที่ผมเจอ ทั้งการแอบคุยแอบจู๋จี๋กัน แอบชอบแอบส่งสายตาพยายามทำให้คนอื่นใกล้ชิด (เวลาไม่ได้อยู่ใกล้กันแล้วมีคนที่ใกล้ชิดกว่าเราเท่ากับว่าเรานั้นแทบจะแพ้เขาเลย) หลังจากนั้นผมก็รู้สึกทนไม่ไหวเลยเลิกกับคนเก่าไป แต่พอมาคนนี้เขาน่ารักและเขาก็ใจเย็นกับผมตลอด ผมโกรธเขา โมโหเขา ส่วนเขาก็เย็นไม่ตอบโต้ผมเลย ตอนนี้ผมไม่ให้เขาคุยกับไครเขาก็บอกไม่คุยแล้ว(แต่ก็มีบ้างเช่นแฟนเก่าคนคุยเก่า) เขาพยายามปรับตัวทำเพื่อผมทุกอย่าง ผมเลยรู้สึกว่าตัวเองแย่เกินไป ที่ไปโกรธไปว่าเขาเวลาที่เขาทำไรให้ผมไม่พอใจนิดๆหน่อยๆเพราะว่าหึงหวง แต่เขาก็บอกตลอดว่าน่ารัก ดีแล้ว หึงหวงแบบนั้นแหละอยู่กับเค้านานๆน่ะ*  แต่ก็ไม่ไว้ใจเพราะเราคบเร็วเกินไปไม่ได้ทันปรับตัวหรือทำความเข้าใจกัน เลยทำให้เรื่องต่างๆไม่เคลียร์แต่....(นางไว้ใจผม) ก็มีบ้างคนคุยเก่า แฟนเก่า มันเลยทำให้เข้าใจผิดกัน อันนี้ผมเข้าใจ แต่สิ่งที่ผมอยากจะแก้ไขมันคือการคิดมาก อยู่ยังไงไม่ให้ระแวง ไม่ต้องสงสัยหรืออะไร ผมพยายามแล้วแต่ผมก็ทำไม่ได้สักที

ผมเลยคิดว่าผมจะลองปรับความคิดใหม่ดูครับ ว่าผมหึงหวงมากไปรึป่าว (คงมากจนอธิบายไม่ได้) แค่คุยนิดๆหน่อยๆก็หึงหวงแล้ว ทำไรก็หวงไปหมดคิดมากคิดหนัก ผมควรทำไงดีเพราผมเองก็ได้รับบาดแผลจากคนเก่ามามากจนไม่ไว้ใจไครเลย ขอคำแนะนำหน่อยครับว่าผมควรปรับตัวยังไง ต้องทำไงถึงจะไม่คิดมากครับ ขอบคุณที่อ่านนะครับ