เราต้องเขียนร่ายยาวบุรุษปราโมทย์ เเต่เราเเต่งร่ายยาวไม่เป็นเเต่งออกมาเป็นกลอนทุกทีเลย🥲 น้ำตาจะไหลเเล้ว *บุรุษปราโมทย์คล้ายๆนารีปราโมทย์เลยค่ะ เเค่เปลี่ยนจากนารีเป็นบุรุษ เราต้องเเต่งส่งครูเเล้วใครเป็นคนเลือกหัวข้อก็ไม่รู้😭ยากก🥲

หากจะกล่าวพรรณนาถึงบุรุษ นั้นคงสุดเกินกว่าจะเอื้อนเอ่ย
จะเปรียบเปรยคงง่ายกว่าจะพบพาน เป็นนงคราญทำได้เพียงเเค่คะนึง
แม้นรำพึงก็มิได้สิ่งได้มา เเต่วาจานั้นอยากจะชมโฉม
ปลอบประโลมหฤทัยให้ใจเย็น แต่ไม่เห็นจะได้ผลเเต่อย่างใด
เหตุไฉนผิวพรรณนวลละออง แค่ได้มองนัยนาก็ตราตรึง
หากคิดถึงรอยยิ้มยามเเย้มโอษฐ์ ช่างน่าโปรดเกินกว่าจะเฉยชา
ดังสุริยาที่เฉิดฉายบนอัมพร ฤทธิรอนทำหัวใจละลายพลัน
มองพระจันทร์ก็มิวายคิดถึงพี่ ปานฉะนี้วิวาห์ควรบังเกิด
สุดประเสริฐห้ามจิตจะคิดได้ เหตุอันใดเรามิเคยได้พบกัน

อันนี้เราลองเเต่งดูเเล้วเเต่เราก็ไม่รู้ว่ามันถูกมั้ยอ่ะค่ะT-T