เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าเคยเจอกับผู้ชายญี่ปุ่นเมื่อสิ้นเดือน มิถุนายน ได้ค่ะ คือเขามาเที่ยวแล้วจังหวะเราเดินส่วนทางกับเขา เขาก็มองหน้าเราและทักเรา ชมเราว่าสวยนะ เขาพูดภาษาไทยได้ชัดเจนมากค่ะ และจากนั้น

สวัสดีค่าาาา ปกติเราชอบอ่านของคนอื่นๆ แต่วันนี้ขอมาเล่าของตัวเองหน่อยนะคะ ย้อนกลับไปสมัยที่เพิ่งขึ้นม.1 เลย เราเข้าไปรร.ใหม่ เริ่มต้นใหม่มากๆ มันจะมีช่วงปรับพื้นฐานก่อนเปิดเรียน เราจำได้ว่ามีเด็กผู้ชา

พี่เขาอายุ 34 ปี เราคุยกันมาได้สักพัก แต่กลัวเขาจะลำคาญเด็กแบบเรามากค่ะ วางตัวไม่ถูกจริงๆ กลัวรอบด้านเลยค่ะว่าเขาจะเบื่อเด็กอย่างเรา เราเองก็ขี้หึง แต่เราไม่ตามจุกจิกนะค่ะ ไม่เคยโทรจู้จี้ รอเขาทักหาโท

เวลาดูหนังก็หมุนติ้ว เล่นเกมส์ก็ปิงแดง ต้องรียุบ่อยๆ มีวิธีแก้ไหม หรือเป็นที่อากาศร้อนคลื่นระเหยหมด🤔

อยากรู้ว่า การจะปล่อยวางจะความเครียด ความโกรธแค้น หรืออะไรก็ตามที่มากระทำกับเรา แล้วมันไม่แฟร์ เช่น เราทำงานไปวันๆปกติ  ไม่ยุ่งกับใคร แต่ก็มีคนมาหมั่นไส้ มันมีจริงๆนะ คนที่แบบตัวเองทำได้ แต่คนอื่