ก่อนอื่นต้องบอกกับทุกคนก่อนว่า ไม่เคยเขียนรีวิวในกระทู้ pantip เลย มีแต่หาข้อมูลมากกว่า 😂😅
วันนี้เลยจะลองมาเล่าประสบการณ์ตรงกับแม่ๆหลายๆท่านที่กำลังตัดสินใจจะมีลูกหรือกำลังมีข้อสงสัยลองมาฟังเรื่องราวของเรานะคะ
ตัวเราเองทำicsi หลังจากเข้ากระบวนการทุกอย่างตามขั้นตอนคุณหมอแล้ว ก็ถึงวันนี้สักที เย้ๆ
วันที่รอคอย 27 พค 65 วันที่นัดไปใส่ตัวอ่อน
กลับบ้านกันนะลูก👧🏼👧🏼 พ่อแม่มารับหนูแล้วนะจ๊ะ
ประสบการณ์ในชีวิตที่ไม่อาจลืม...
เรามาใส่ตัวอ่อนที่ รพ.ปิยะเวทค่ะ เพราะเรามาเก็บไข่ฝากไข่ไว้ที่นี่ (แต่กระบวนการตามต่างๆ เราจะเข้าคลินิคนะคะ)
จนท.ให้ขึ้นมาชั้น12 สักพักก็มีพยาบาลก็มารับคือบริการทุกอย่างพูดดีน่ารักมาก ถามเช็คประวัติตรวจความดันชีพจรออกซิเจนเรียบร้อย
ก็พาลงมาชั้น4 ที่ห้องเดียวกับตอนเก็บไข่เลย เพื่อเตรียมตัว 09.00 น. ให้เปลี่ยนชุดฉี่ทำไรให้เรียบร้อย หลังจากนั้นดื่มน้ำไปเรื่อยๆจ๊ะ เพราะต้องกลั้นปัสสาวะก่อนใส่ตัวอ่อนน๊า
09.45 น. พยาบาลเรียกให้ไปอัลตราซาวซึ่งทาเจลที่หน้าท้องเท่านั้นและใช้เครื่องมือตรวจบริเวณบนหน้าท้องน้อย คือทะลุเห็นภายในหมดเลย ล้ำนะสำหรับคนธรรมดาอย่างเราที่ไม่ได้ทำงานในสายอาชีพนี้ เหมือนภาพยังไม่ชัด คือต้องชัดมากๆถึงจะใส่ตัวอ่อนได้สวยๆนะคะ ก็คือยังอั้นได้อีกหมอเลยขออีกหน่อย พยาบาลก็ให้ลงจากขาหยั้งไปนั่งรอข้างนอกที่โซฟาเดิมอีก10นาที ดื่มน้ำอีกหน่อย 09.55 น. รู้สึกปวดฉี่เลยบอกพยาบาล เลยลองมาขึ้นขาหยั่ง เช็คก่อนว่าเห็นชัดพร้อมที่จะใส่ยัง แต่หมอกลับขออีกนิด (ในใจต้องอดทนเพื่อความสำเร็จ อั้นฉี่วนไปค่ะ) รอบนี้นอนรอบนเตียงเลยค่ะ
10โมงนิดๆ ตามเวลานัดหมายเลย อัลตราซาวเช็คอีกรอบ อ่ะแหลมสวยหมอบอกงี้ (คือตรงนี้ค่อนข้างอธิบายยากนิดนะคะ ถ้าแม่ๆที่ทำจะนึกภาพตามออก)
ก็เริ่มเลย...การใส่ตัวอ่อน เราเห็นทุกอย่างบนจอแสดงผลนะ และก็ไม่ได้มีการวางยาใดๆ จะรู้สึกตัวและได้ยินหมอพูดอธิบายทุกอย่าง ลุ้นตามมากๆ ในห้องตอนนั้นมี หมอ1 พยาบาล2 คือฟิวเหมือนในหนังเลยค่ะ ขั้นตอนของเราอ่ะนะ ก็ประมาณนี้ที่จำได้ ตัวเราก็นอนบนเตียงขาหยั่ง บนเพดานที่มองเห็นมีไฟดวงใหญ่เปิด2ดวง พยาบาลคนนึงทำหน้าที่อัลตราซาวที่หน้าท้องโชว์ขึ้นที่หน้าจอ พยาบาลอีกคนคอยเป็นคนหยิบเครื่องมือ บอกตำแหน่งช่วยหมอ ส่วนหมอก็ประจำที่ตรงด้านหน้าเรา ก่อนเริ่มหมอก็ขออนุญาตเริ่ม ความตื่นเต้นมาแบบเทอร์โบเลย แต่พยายามไม่เกร็ง ปล่อยขาสบายๆ คิดถึงพ่อแม่ครูอาจารย์อย่างเดียวเลย...หลังจากที่หมอเริ่มใส่ท่อหรือสอดตัวช่วยในขั้นตอนการทำเราเห็นในจอตลอด แต่พีคสุดคือขั้นตอนถึงการลำเลียงตัวอ่อนจากห้องเก็บตัวอ่อนมาให้คุณหมอ
ด้านประตูซ้ายมือเรา เปิดเหมือนในหนังเลย เปิดคู่ มีนักวิทยาศาสตร์หรือพยาบาลในชุดกราวด์ เดินลำเอียงเซลล์ตัวอ่อน ก็คือว่าที่ลูกของเรา😍มาให้คุณหมอ ในใจคิดว่าอย่าสะดุดนะ 555 ไม่ใช่ ในใจคือตื่นเต้นจัด เฮ้ยมาแล้ว ทั้งที่ตอนแรกคิดว่าใส่ไปแล้ว แต่ยัง555 เดินมา2รอบอ่ะ แบบเราถือว่าไม่ใส่ง่ายไปไม่ได้ยากไปนะ เรามองแต่พยาบาลมองจอไม่ทันช่วงที่ตัวอ่อนพุ่งไปอ่ะ งือๆๆ คือพยาบาลบอกเห็นไหมคะพุ่งเข้าไปเร็วมาก แต่จะมีลักษณะเป็นฟองลูกโป่งเล็กๆเข้าไปข้างในแล้วนะ 2 ตัวอ่อนเลย แล้วพยายาลก็ปริ้นภาพฟิล์มมาให้เรา เรากำลังจะมีลูก2คนหรอเนี้ย เกาะแม่แน่นๆนะลูก
แล้วคำสุดท้ายที่จะเสร็จสิ้น ในห้องนั้น คือ "เคลียร์"
ทุกอย่างเสร็จสิ้น หมอค่อยๆเอาเครื่องมือออก แล้วก็เข็นย้ายเรามาห้องพักฟื้น เข็นผ่านหน้าสามี และสักพักสามีก็ตามมาที่ห้องพักฟื้น (ก็บอกว่าวันนี้ชิวนะคะ ไม่เหมือนตอนวันเก็บไข่ช่วงโควิดหนักๆ สามีเข้ามาเฝ้าในห้องพักฟื้นไม่ได้ด้วย ตอนนั้นแอบกลัว
แน่ๆตอนนี้ปวดฉี่มาก แต่ต้องกลั้นไว้อีกนิดให้ถึงที่สุด ในที่สุดเราก็ทำได้เลยเวลาที่กำหนดคือต้องมากกว่า 20 นาทีหลังใส่ตัวอ่อนถึงจะดีค่ะ
จนเวลา 10.56น. เรียกกดขอพยาบาลฉี่ ใช้โถรองบนเตียงนะบอกเลย ประสบการณ์ครั้งแรกฉี่ในกระโถน เพราะพยาบาลยังไม่อยากให้ลงเดิน เท่านั้น โล่งเลยจ้า หิวด้วย เลยให้สามีลงไปสั่งข้าวมาให้ ระหว่างรอกลับบ้าน ก็กินข้าวบนที่นอนพักฟื้นไปเลย
ทีนี้ก็นอนพักให้ครบตามหมอสั่ง 2 ชม. ถึงกลับบ้านได้
เป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกคนน๊าา
ประสบการณ์วันที่ใส่ตัวอ่อน
วันนี้เลยจะลองมาเล่าประสบการณ์ตรงกับแม่ๆหลายๆท่านที่กำลังตัดสินใจจะมีลูกหรือกำลังมีข้อสงสัยลองมาฟังเรื่องราวของเรานะคะ
ตัวเราเองทำicsi หลังจากเข้ากระบวนการทุกอย่างตามขั้นตอนคุณหมอแล้ว ก็ถึงวันนี้สักที เย้ๆ
วันที่รอคอย 27 พค 65 วันที่นัดไปใส่ตัวอ่อน
กลับบ้านกันนะลูก👧🏼👧🏼 พ่อแม่มารับหนูแล้วนะจ๊ะ
ประสบการณ์ในชีวิตที่ไม่อาจลืม...
เรามาใส่ตัวอ่อนที่ รพ.ปิยะเวทค่ะ เพราะเรามาเก็บไข่ฝากไข่ไว้ที่นี่ (แต่กระบวนการตามต่างๆ เราจะเข้าคลินิคนะคะ)
จนท.ให้ขึ้นมาชั้น12 สักพักก็มีพยาบาลก็มารับคือบริการทุกอย่างพูดดีน่ารักมาก ถามเช็คประวัติตรวจความดันชีพจรออกซิเจนเรียบร้อย
ก็พาลงมาชั้น4 ที่ห้องเดียวกับตอนเก็บไข่เลย เพื่อเตรียมตัว 09.00 น. ให้เปลี่ยนชุดฉี่ทำไรให้เรียบร้อย หลังจากนั้นดื่มน้ำไปเรื่อยๆจ๊ะ เพราะต้องกลั้นปัสสาวะก่อนใส่ตัวอ่อนน๊า
09.45 น. พยาบาลเรียกให้ไปอัลตราซาวซึ่งทาเจลที่หน้าท้องเท่านั้นและใช้เครื่องมือตรวจบริเวณบนหน้าท้องน้อย คือทะลุเห็นภายในหมดเลย ล้ำนะสำหรับคนธรรมดาอย่างเราที่ไม่ได้ทำงานในสายอาชีพนี้ เหมือนภาพยังไม่ชัด คือต้องชัดมากๆถึงจะใส่ตัวอ่อนได้สวยๆนะคะ ก็คือยังอั้นได้อีกหมอเลยขออีกหน่อย พยาบาลก็ให้ลงจากขาหยั้งไปนั่งรอข้างนอกที่โซฟาเดิมอีก10นาที ดื่มน้ำอีกหน่อย 09.55 น. รู้สึกปวดฉี่เลยบอกพยาบาล เลยลองมาขึ้นขาหยั่ง เช็คก่อนว่าเห็นชัดพร้อมที่จะใส่ยัง แต่หมอกลับขออีกนิด (ในใจต้องอดทนเพื่อความสำเร็จ อั้นฉี่วนไปค่ะ) รอบนี้นอนรอบนเตียงเลยค่ะ
10โมงนิดๆ ตามเวลานัดหมายเลย อัลตราซาวเช็คอีกรอบ อ่ะแหลมสวยหมอบอกงี้ (คือตรงนี้ค่อนข้างอธิบายยากนิดนะคะ ถ้าแม่ๆที่ทำจะนึกภาพตามออก)
ก็เริ่มเลย...การใส่ตัวอ่อน เราเห็นทุกอย่างบนจอแสดงผลนะ และก็ไม่ได้มีการวางยาใดๆ จะรู้สึกตัวและได้ยินหมอพูดอธิบายทุกอย่าง ลุ้นตามมากๆ ในห้องตอนนั้นมี หมอ1 พยาบาล2 คือฟิวเหมือนในหนังเลยค่ะ ขั้นตอนของเราอ่ะนะ ก็ประมาณนี้ที่จำได้ ตัวเราก็นอนบนเตียงขาหยั่ง บนเพดานที่มองเห็นมีไฟดวงใหญ่เปิด2ดวง พยาบาลคนนึงทำหน้าที่อัลตราซาวที่หน้าท้องโชว์ขึ้นที่หน้าจอ พยาบาลอีกคนคอยเป็นคนหยิบเครื่องมือ บอกตำแหน่งช่วยหมอ ส่วนหมอก็ประจำที่ตรงด้านหน้าเรา ก่อนเริ่มหมอก็ขออนุญาตเริ่ม ความตื่นเต้นมาแบบเทอร์โบเลย แต่พยายามไม่เกร็ง ปล่อยขาสบายๆ คิดถึงพ่อแม่ครูอาจารย์อย่างเดียวเลย...หลังจากที่หมอเริ่มใส่ท่อหรือสอดตัวช่วยในขั้นตอนการทำเราเห็นในจอตลอด แต่พีคสุดคือขั้นตอนถึงการลำเลียงตัวอ่อนจากห้องเก็บตัวอ่อนมาให้คุณหมอ
ด้านประตูซ้ายมือเรา เปิดเหมือนในหนังเลย เปิดคู่ มีนักวิทยาศาสตร์หรือพยาบาลในชุดกราวด์ เดินลำเอียงเซลล์ตัวอ่อน ก็คือว่าที่ลูกของเรา😍มาให้คุณหมอ ในใจคิดว่าอย่าสะดุดนะ 555 ไม่ใช่ ในใจคือตื่นเต้นจัด เฮ้ยมาแล้ว ทั้งที่ตอนแรกคิดว่าใส่ไปแล้ว แต่ยัง555 เดินมา2รอบอ่ะ แบบเราถือว่าไม่ใส่ง่ายไปไม่ได้ยากไปนะ เรามองแต่พยาบาลมองจอไม่ทันช่วงที่ตัวอ่อนพุ่งไปอ่ะ งือๆๆ คือพยาบาลบอกเห็นไหมคะพุ่งเข้าไปเร็วมาก แต่จะมีลักษณะเป็นฟองลูกโป่งเล็กๆเข้าไปข้างในแล้วนะ 2 ตัวอ่อนเลย แล้วพยายาลก็ปริ้นภาพฟิล์มมาให้เรา เรากำลังจะมีลูก2คนหรอเนี้ย เกาะแม่แน่นๆนะลูก
แล้วคำสุดท้ายที่จะเสร็จสิ้น ในห้องนั้น คือ "เคลียร์"
ทุกอย่างเสร็จสิ้น หมอค่อยๆเอาเครื่องมือออก แล้วก็เข็นย้ายเรามาห้องพักฟื้น เข็นผ่านหน้าสามี และสักพักสามีก็ตามมาที่ห้องพักฟื้น (ก็บอกว่าวันนี้ชิวนะคะ ไม่เหมือนตอนวันเก็บไข่ช่วงโควิดหนักๆ สามีเข้ามาเฝ้าในห้องพักฟื้นไม่ได้ด้วย ตอนนั้นแอบกลัว
แน่ๆตอนนี้ปวดฉี่มาก แต่ต้องกลั้นไว้อีกนิดให้ถึงที่สุด ในที่สุดเราก็ทำได้เลยเวลาที่กำหนดคือต้องมากกว่า 20 นาทีหลังใส่ตัวอ่อนถึงจะดีค่ะ
จนเวลา 10.56น. เรียกกดขอพยาบาลฉี่ ใช้โถรองบนเตียงนะบอกเลย ประสบการณ์ครั้งแรกฉี่ในกระโถน เพราะพยาบาลยังไม่อยากให้ลงเดิน เท่านั้น โล่งเลยจ้า หิวด้วย เลยให้สามีลงไปสั่งข้าวมาให้ ระหว่างรอกลับบ้าน ก็กินข้าวบนที่นอนพักฟื้นไปเลย
ทีนี้ก็นอนพักให้ครบตามหมอสั่ง 2 ชม. ถึงกลับบ้านได้
เป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกคนน๊าา