นอกจากเมืองไทยรณรงค์เรื่อง body shaming หรือหยุดบูลลี่หรือเหยียดร่างกายภายนอกของคนอื่นแล้ว coffee shaming เราก็เคยเห็น แต่ยังไม่เคยเห็น food shaming ในไทยเลย เห็นแต่ในประเทศฝั่งอเมริกาและยุโรป คำว่า food shaming หมายถึง การเหยียดหรือยุ่งเรื่องการกินของผู้อื่น ยกตัวอย่างเช่น เรากินอาหารตามสั่ง สั่งผัดกะเพราไม่ใส่ถั่วฝักยาว ไข่ดาวไม่สุก แต่เพื่อนมายุ่งกับจานเราว่า "กินไข่ดาวไม่สุกมันไม่ดีต่อเรานะ เธอควรกินไข่แดงสุกดีกว่านะ" ระดับความสุกของไข่ดาวแล้วแต่คนชอบ จะกินสุกหรือไม่สุกมันก็สิทธิ์ของเรา อีกกรณีนึง เรานัดแก๊งเพื่อนไปกินหมูกะทะแล้วมีเพื่อนในกลุ่มเป็นคนที่อ้วนๆ คนอ้วนจะคีบหมูแต่เพื่อนเอาตะเกียบกันไว้ "อ้วนอยู่แล้วจะกินหมูทำไม เดี๋ยวก็เป็นหมูอีก" แล้วเพื่อนตักผักเยอะๆให้เพื่อนอ้วน แล้วเพื่อนอ้วนทำหน้าไม่พอใจ เป็นต้น นอกจากนี้ยังรวมถึงพวกที่ด่วนตัดสินว่าเขาไม่กินของอันนี้ทั้งที่เขาชอบกินมาก หรือไม่ก็เราไม่ชอบกินอันนี้แต่ดันบอกว่าเราชอบกินมาก เราเจอมาเยอะแล้ว สังคมไทยที่ตัดสินด้วยเรื่องการกินของคนอื่น ยกเว้นเรื่องตัวเอง โดยเฉพาะกับเพื่อนในโรงเรียนหรือเพื่อนร่วมงาน เจอบ่อยมาก เมืองไทยควรสนับสนุนรณรงค์เรื่อง food shaming ด้วยนะ เราได้อ่านข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นภาษาอังกฤษมาเยอะแยะ อยากให้มีเวอร์ชั่นภาษาไทยบ้าง มีตัวอย่างแนบมาด้วย ไปดูกัน!!

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คลิปนี้เกี่ยวกับหญิงสาวที่มีน้ำหนักเกินไปทานบุฟเฟ่ต์ แต่กลับถูกลูกค้าคนอื่นเหยียดและดูถูกรูปร่างและอาหารการกินของเธออย่างสนุกปาก

กรณีนี้เป็นการบูลลี่ลูกตัวเอง เป็นพี่น้องฝาแฝดต่างไซส์ คนอ้วนอยากกินโดนัท แต่แม่กลับห้ามเพราะรูปร่างอ้วนเกิน และให้กินผักแทน ส่วนโดนัทเอาให้น้อง แบบนี้ก็ได้หรอ???