ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ เราคบกับแฟนมาเกือบ3ปี โดยนิสัยส่วนตัวเราเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดกับใครถ้าไม่สนิทหรือมีเรื่องจะคุยด้วยจริงๆแต่ถ้าสนิทมากๆจะรูเ้ว่าเราเป็นคนร่าเริง ติดตลก ชอบทำให้คนรอบตัวเรายิ้ม หัวเราะ เเต่พอเริ่มมาช่วงปีสองปี ที่ผ่านมาเรามีปัญหากับทางบ้าน เราหนีมาอยู่ต่างจังหวัด(เป็นที่ที่เคยอยู่ก่อนโดนย้าย) เราเริ่มเงียบกว่าเดิม ไม่สุงสิงกับเพื่อน กลางคืนมาชอบนอนร้องไห้ เครียดจนปวดหัวจนคิดว่าจะเริ่มเป็นไมเกรนรึป่าว +กับบางครั้งก็ทะเลาะกับแฟน แต่ก่อนเราอยู่กับพ่อแม่ เหมือนนกน้อยในกรง อยากใช้ชีวิตเหมือนวัยรุ่นคนอื่นเราเลยแยกตัวมาอยู่คนเดียวแต่โชคดีที่มีแฟนเราคอยซัพพอร์ตในเรื่องต่างๆแต่ก็มีบางครั้งที่ทะเลาะกัน เราเริ่มเครียดเพราะไม่รู้จะเล่าปัญหาให้ใครฟัง เพราะพ่อแม่แยกทางกัน เราไม่มีทางไป เรากับแฟนใช้ชีวิตฉันผัวเมียกันอยู่ด้วยกันตลอด ตอนนี้มีปัญหาคือ แฟนกำลังสร้างบ้านค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น ขายของได้มาก็ไม่พอค่าใช้จ่าย + กับเรื่องโดนเพื่อนหักหลังโกงเงินไปรวมๆเกือบ2แสน +โดนโกงเรื่องค่าหวย แฟนเราเครียดมาก แต่เราไม่รู้จะปลอบเขา ให้กำลังใจยังไง เพราะครอบครัวเราไม่เคยพูดจาหวานเราเลยเป็นคนขี้อายจะพูดคำหวานๆ แต่เราเห็นเขาเครียดเราก็เครียดตาม เราสงสารเขามาก กลัวเขาจะล้มป่วยไปเขาเคยบอกว่าเราไม่เคยเข้าข้างเขาเลยไม่ว่าจะเรื่องไหน เราก็งงว่าถ้าเราไม่เข้าข้างเขาเเล้วจะให้เราเข้าข้างใคร แต่ก่อนคบกันแรกๆเราจะพิมพ์บอกเขาว่าสู้ๆ แต่เราไม่กล้าพูดต่อหน้าเขา เราทะเลาะกันเพียงเพราะเราไม่พูดคำพวกนี้ 😔😔 แค่คำว่ารักยังไม่กล้าพูด เราไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมถึงเป็นคนแบบนี้สิ่งสุดท้ายที่เราอยากบอกเขาคือ เรารักเธอมาก เไม่ว่าเธอจะเจออะไร เราก็ยังอยู่ข้างเธอเสมอถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยพูดว่ารัก หรือให้กำลังใจเธอเลย เเต่เชื่อเถอะว่าเรารักเธอมาก เราโชคดีที่ได้เจอเธอ
เราผิดรึป่าวที่ไม่เคยพูดคำซึ้งๆ บอกรัก ให้กำลังใจ เป็นห่วง