เดี๋ยวเราจะเล่าย้อนความให้นะคะ
คือปีนี้เราขึ้นม. 2 แล้วเราสัญญากับตัวเองว่าเราจะทำงานให้ครบ 100 คะแนนเราตั้งใจเรียนมากค่ะ แต่มันดันมาหยุดที่วิชาภาษาไทยวันนั้นคุณครูให้ทำงานอะไรสักอย่างนึงเนี่ยแหละเราลืมแล้ว เราทำเสร็จแล้วค่ะแต่ไม่มีใครบอกเราเลยว่าให้ไปส่งที่ครูซึ่งเราก็ไม่รู้ด้วยว่าให้ส่งอยู่ตรงไหน คือไม่ใช่เราไม่ฟังครูนะคะแต่เรากำลังจดจ่อกับงานที่ทำอยู่เราก็เลยฟังไม่ค่อยชัดอาจจะผิดที่เราด้วยมั้งที่ไม่ยอมฟังครูแต่วันต่อมาเราพบว่าสมุดวิชาภาษาไทยไปอยู่ที่เพื่อนกันหมดยกเว้นเรากับเพื่อนอีกคนตอนแรกเราก็ไม่ได้เอะใจอะไรค่ะเพราะว่าเราก็จะเอางานไปส่งที่ครูแล้วให้ครูตรวจ แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่เราเอาให้ครูตรวจแล้วครูบอกไม่ตรวจให้เพราะว่าไม่มีลายเซ็นตอนนั้นเรางงมากเลยค่ะพอเราเดินกลับไปที่โต๊ะเรารู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้เลยค่ะเราคิดว่าเราทำอะไรผิดทำไมเราถึงไม่ได้ตรวจงานเพราะแค่ไม่มีลายเซ็นหรือส่งงานไม่ทันแค่นั้นเราคิดว่างานภาษาไทยมันไม่ได้มีเวลาจำกัดขนาดนั้นน่ะค่ะเพราะว่าแค่วันเดียวเอง