หายไปนานเลยนะครับพี่ชาย

ผมจะไม่แชร์เรื่องแย่ แต่ผมจะเล่าในสิ่งที่ทำให้คิดบวกละกันว่า...

ความรักไม่ใช่สิ่งสวยงามอะไรหรอกครับ ความรักเป็นวาทกรรมอย่างหนึ่งที่สังคมประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อสร้างสุนทรีย์ในการดำรงชีพ ว่ามันสวยงามเป็นสีชมพูยกชูจิตใจเป็นผู้ใหญ่ดี ส่วนเซ็กส์ก็เป็นแค่ตัวเสริมสร้างความสัมพันธ์ในช่วงหนึ่ง ไม่นานมันก็จะค่อย ๆ ลดลงไปตามระยะเวลาจนเบื่อไปเอง แต่ความรักในชีวิตจริงมันก็คือการใช้ชีวิตนี่แหละครับ คือภาระที่เราจะต้องออกแบบวางแผนครอบครัวด้วยกัน เมื่อไหร่ก็ตามหากใครคนใดคนหนึ่งไม่สามารถทำตามแผนที่วางไว้ได้ ก็ต้องเลิกรากัน แล้วไปตามหาสิ่งที่ตัวเองต้องการ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ และเป็นสิ่งไม่แน่นอนที่อาจเกิดขึ้นกับใครก็ได้ ถูกต้องไหมครับ

การที่เราโดนทิ้งถูกบอกเลิกมันคือการเคลียร์สิ่งที่เขาหมดความต้องการจากเราให้จบสิ้นไป อย่าไปเติมแต่งว่าเขาเลว เขาชั่ว ตัวเกาะกิน แบบนี้ไม่ถูกต้องอย่างมากเพราะจะเป็นการประกาศสร้างศัตรู แต่ที่เขาทำ เป็นเพราะเขาเริ่มรู้ตัวเองว่าต้องการอะไร เขาจึงต้องบอกเลิกเราแล้วไปตามหาสิ่งที่ตัวเองต้องการจริง ๆ เราเองตราบใดที่ยังหายใจอยู่ ก็ต้องมูฟออนและตามหาสิ่งที่ตัวเองต้องการต่อไปเหมือนกัน

ถ้าเราตกลงกันให้ชัดเจนกันตั้งแต่วันแรกคบหากันว่า คุณต้องการอะไรจากเรา นอกจากดูแลกัน มีเซ็กส์กัน ไปดินเนอร์กัน ไปเที่ยวกันในทางพื้นฐานแล้วเนี่ย ในใจจริงคุณต้องการอยากมีเซ็กส์กับใครอีกไหม ต้องการเงินจากเราไหม ต้องการรถ ต้องการบ้าน ต้องการทำธุรกิจที่เป็นของตัวเอง บลา ๆๆๆ เวลามีเหตุต้องจากกันไม่ว่าด้วยเหตุใดก็แล้วแต่ เราก็จะเคลียร์กันง่าย และไม่ต้องมาเจ็บปวดเสียใจผิดหวังอะไรขนาดนี้ ซึ่งมันไม่จำเป็น และทำเสียเวลามาก ๆ ครับ

คนอกหักรัก ๆ เลิก ๆ หลายหนไม่ได้แปลว่าเขาเป็นคนที่ดูแย่เสมอไปนะครับพี่ชาย เขาอาจเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในความรักมากที่สุดก็ได้ เพราะยังไงเสียเราก็เคยได้ความรักจากหลายคนหลายแบบ และได้ลองผิดลองถูกมาแล้วทุกอย่าง