เรามองว่ามันมีอย่างน้อย 2 ปัจจัยที่อธิบายว่าทำไมการอยู่ต่างประเทศถึงสร้างเนื้อสร้างตัวได้เร็วกว่า

1. การกระจายตัวของรายได้: ถ้าเป็นคนฉลาด คนเก่ง white collar ส่วนบน อยู่ไหนก็ไม่ต่างกัน เพราะเป็นท๊อปพิรามิดของสังคมนั้นๆอยู่ดี ถ้าเป็น blue collar นี่ชัดเลยว่าแทบจะลืมตาอ้าปากไม่ได้ในไทย แต่..ในประเทศที่แรงงานแพง มีการกระจายของรายได้ ทำเล็บ เสิร์ฟอาหาร ก็ซื้อบ้าน-รถได้ ของพวกนี้ไม่ได้ราคาแพงเว่อ เหมือนเทียบกับรายได้ อาชีพพื้นฐานรายได้ $40K-$50K  ครอบคลุมหลายอาชีพทั้ง blue and white collar ทั้งครู ทั้งช่างทำเล็บ ให้นึกภาพว่าเป็นพิรามิดที่ยอดไม่ได้สูงมาก แต่ละชั้นมีการเข้าถึงทรัพยากรใกล้เคียงกัน

2. การกระจายตัวของความเจริญ: เรามองว่าอำนาจการซื้อ มันมาจากของการกระจายความเจริญด้วย ตัวอย่างเช่น ในประเทศไทย ความเจริญกระจุกอยู่ที่กรุงเทพ ถ้าจะทำงานบริษัทรับเงินแสน มากระจุกกันสีลม อโศก พันทิพย์ถึงตั้งชื่อห้องเกี่ยวกับการทำงานว่า “สีลม” ยังไง การที่ต่องมากระจุกอยู่ที่กรุงเทพ ทำให้ทรัพยากรมีจำกัด/ขาดแคลน เพราะ demand > supply บ้าน/คอนโด เลยราคากระฉูด ไม่ได้วิ่งด้วยอัตราเดียวกับเงินเดือน โดยทั่วไปคุณไม่สามารถหางานในบริษัทที่จ่ายเงินเดือนเป็นแสนได้ที่กาฬสิน แต่ต้องมาทำที่ กทม ในทางตรงข้ามคุณไม่จำเป็นต้องถ่อตัวเองมา california, newyork etc เพื่อดิ้นรนกับค่าครองชีพสูงๆ เก็บเงินซื้อบ้านซื้อรถ ไปอยู่รัฐอื่นๆ อีก 50 รัฐ ก็มีงานบริษัท/แรงงาน ให้ทำมากมาย บ้านแบบเดียวกัน ถ้าเป็นที่กรุงเทพแถวบางนา 30 ล้าน แต่ที่เชียงใหม่ 15 ล้าน แต่ปัญหาคือไม่มีงานให้ทำที่เชียงใหม่! ชีวิตเราทุกวันนี้มันก็เหมือนรับเงินเดือน กทม แต่ตัวอยูาเชียงใหม่  คือ CA Rate แต่อยู่รัฐอื่น มันถึงทำให้มีส่วนต่างใช้ชีวิตสบาย