สต.เราเป็นโรคทางจิตเวชอยู่เเล้ว เรื่องไปโรงพยาบาลพูดคุยกับคุณหมอเราไปมานานเเล้วค่ะ เเต่หมอก็ให้ไปทบทวนเกี่ยวกับอารมณ์ของเราอยู่ ซึ่งตอนเเรกก็ไม่เข้าใจ
ใจแรกก็รู้สึกว่าไม่อยากให้ใครมาสนใจ หรือพยายามเข้าใจตัวเรา บางครั้งก็อยากฆ่าคนรอบข้างทิ้งให้หมด อยากให้โลกมันล่มๆไปซะ ไม่ต้องมีใครเลย
อีกใจนึงก็ต้องการความรักจากคนรอบข้างมากเหลือเกิน ไม่อยากให้ใครเกลียด จนยอมเเม้กระทั่งบาดเจ็บเพื่อคนที่รัก เวลาเรามีเรื่องบาดหมางกับคนสนิทเมื่อไหร่ช่วงเเรกเรารู้สึกอารมณ์เเบบเเรกเลยค่ะ เเต่พอมาคิดดีๆเเล้วก็อารมณ์เเบบสอง เเล้วก็โทษที่ตัวเราเองหมดเลย จากนั้นก็ขอตัดคสพ.คนๆนั้น เเล้วขอเลือกอยู่คนเดียวเองเพราะคิดว่ายังไงคงชดใช้ความผิดไม่หมด หรือให้เขาเกลียดเราไปเลยก็ยิ่งดี ถามว่าอารมณ์อันเเรกนั้นรุนเเรงมั้ย เราเคยพยายามจะฆ่าเขาเเต่ก็ยับยั้งใจโดยได้เเค่ทำร้าย ก็มีหยิบคัตเตอร์พยายามแทงบ้างเเต่เพื่อนก็มาห้ามไว้ ทุบตีคนนั้น เอาค้อน เศษกระจก มีด สติของเราตอนนั้นเหมือนหน้ามืดตามัวคิดเเต่คำว่าอยากจะฆ่ามัน เเต่อีกฝ่ายก็มีโต้กลับพยายามจะห้ามเราบ้างเเละไม่กล้าโต้กลับ
พอเรื่องราวจบเราก็ได้เเต่ขอโทษขอโพย เราไม่ต้องการให้คนมาด่าเราค่ะ เรารู้ดีว่าเราเป็นยังไงเเละอาการก็ดีขึ้นมากเเล้ว เราพยายามคิดเกี่ยวกับอารมณ์จิตใจของเรา ว่ามันเป็นยังไงเเละให้บทสรุปเพื่อจะเเก้ไขตนเอง เพราะหมอก็เเนะนำมาเเบบนี้ เเต่ก็ยังมีรายละเอียดบางส่วนที่เรายังไม่เข้าใจมัน
ปล.1ใครพอจะมีคำเเนะนำสำหรับเราในตอนนี้ได้ จะขอขอบคุณมากเลยค่ะ เวลาไม่เคยรอใครมันเเค่ก้าวไปข้างหน้าเท่านั้น เราก็พยายามที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อเปลี่ยนเเปลงตัวเองเเค่นั้นค่ะ
ปล.2สุดท้ายนี้เราไม่ขอตอบว่าโรคจิตเวชคืออะไรนะคะ
เพราะมันค่อนข้างอ่อนไหว
ปล.3หวังว่าจะไม่ซ้ำเติมกันนะคะ เพราะเราก็เคยพังเเล้ว ถ้าจะซ้ำเติมกันก็เลื่อนโพสผ่านไปได้เลยค่ะ🙇🙏
โรคจิตเวช
ใจแรกก็รู้สึกว่าไม่อยากให้ใครมาสนใจ หรือพยายามเข้าใจตัวเรา บางครั้งก็อยากฆ่าคนรอบข้างทิ้งให้หมด อยากให้โลกมันล่มๆไปซะ ไม่ต้องมีใครเลย
อีกใจนึงก็ต้องการความรักจากคนรอบข้างมากเหลือเกิน ไม่อยากให้ใครเกลียด จนยอมเเม้กระทั่งบาดเจ็บเพื่อคนที่รัก เวลาเรามีเรื่องบาดหมางกับคนสนิทเมื่อไหร่ช่วงเเรกเรารู้สึกอารมณ์เเบบเเรกเลยค่ะ เเต่พอมาคิดดีๆเเล้วก็อารมณ์เเบบสอง เเล้วก็โทษที่ตัวเราเองหมดเลย จากนั้นก็ขอตัดคสพ.คนๆนั้น เเล้วขอเลือกอยู่คนเดียวเองเพราะคิดว่ายังไงคงชดใช้ความผิดไม่หมด หรือให้เขาเกลียดเราไปเลยก็ยิ่งดี ถามว่าอารมณ์อันเเรกนั้นรุนเเรงมั้ย เราเคยพยายามจะฆ่าเขาเเต่ก็ยับยั้งใจโดยได้เเค่ทำร้าย ก็มีหยิบคัตเตอร์พยายามแทงบ้างเเต่เพื่อนก็มาห้ามไว้ ทุบตีคนนั้น เอาค้อน เศษกระจก มีด สติของเราตอนนั้นเหมือนหน้ามืดตามัวคิดเเต่คำว่าอยากจะฆ่ามัน เเต่อีกฝ่ายก็มีโต้กลับพยายามจะห้ามเราบ้างเเละไม่กล้าโต้กลับ
พอเรื่องราวจบเราก็ได้เเต่ขอโทษขอโพย เราไม่ต้องการให้คนมาด่าเราค่ะ เรารู้ดีว่าเราเป็นยังไงเเละอาการก็ดีขึ้นมากเเล้ว เราพยายามคิดเกี่ยวกับอารมณ์จิตใจของเรา ว่ามันเป็นยังไงเเละให้บทสรุปเพื่อจะเเก้ไขตนเอง เพราะหมอก็เเนะนำมาเเบบนี้ เเต่ก็ยังมีรายละเอียดบางส่วนที่เรายังไม่เข้าใจมัน
ปล.1ใครพอจะมีคำเเนะนำสำหรับเราในตอนนี้ได้ จะขอขอบคุณมากเลยค่ะ เวลาไม่เคยรอใครมันเเค่ก้าวไปข้างหน้าเท่านั้น เราก็พยายามที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อเปลี่ยนเเปลงตัวเองเเค่นั้นค่ะ
ปล.2สุดท้ายนี้เราไม่ขอตอบว่าโรคจิตเวชคืออะไรนะคะ
เพราะมันค่อนข้างอ่อนไหว
ปล.3หวังว่าจะไม่ซ้ำเติมกันนะคะ เพราะเราก็เคยพังเเล้ว ถ้าจะซ้ำเติมกันก็เลื่อนโพสผ่านไปได้เลยค่ะ🙇🙏